Το ρωσικό μαχητικό drone S-70 Okhotnik-B θα είναι πιο κρυφό από το αναμενόμενο

Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές αεροπορικές δυνάμεις που σχεδιάζουν να βασίζονται, τις επόμενες δεκαετίες, σε πιλοτικά μαχητικά και πιθανώς σε αερομεταφερόμενα drones Remote Carrier για αποστολές κυνηγιού και επίθεσης, η Ρωσία επέλεξε να αναπτύξει, παράλληλα με τη νέα γενιά Su-57 και Su-75 μαχητικά αεροσκάφη και αερομεταφερόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Grom, ένα βαρύ μαχητικό drone που προορίζεται να λάβει εξέχουσα θέση στον εναέριο κατάλογο, αντικαθιστώντας μέρος των μαχητικών και αεροσκαφών επίθεσης ελαφρού βάρους, όπως τα Mig-29 και Su-25. Αυτό το drone, που ονομάζεται S-70 Okhotnik B (μαχητικό στα ρωσικά), αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των δοκιμών τροχοδρόμησης και πτήσης το 2019. Αλλά το σχήμα του, και συγκεκριμένα ο επιβλητικός αντιδραστήρας του που δανείστηκε από το Su-30, το αφήνει να αιωρείται κάποιες αμφιβολίες ως προς την πραγματική του διακριτική ευχέρεια, ακόμα κι αν οι Ρώσοι βιομήχανοι είχαν επιμείνει στον προσωρινό χαρακτήρα αυτής της αρχιτεκτονικής.

Οι φωτογραφίες που δείχνουν τη νέα έκδοση του drone να εκτελεί τις πρώτες του δοκιμές τροχοδρόμησης την περασμένη εβδομάδα στην τοποθεσία του Νοβοσιμπίρσκ έβαλαν τέλος σε αυτές τις εικασίες, παρουσιάζοντας μια εντελώς επανασχεδιασμένη είσοδο αέρα και ακροφύσιο εξαγωγής αεριωθουμένων για τον κινητήρα turbojet. ώστε να αυξάνει ταυτόχρονα το stealth του ραντάρ αλλά επίσης υπέρυθρες του δεύτερου πρωτοτύπου, το οποίο αναμένεται να ξεκινήσει, τις επόμενες εβδομάδες, μια δοκιμαστική φάση, συμπεριλαμβανομένης της πτήσης. Έτσι στολισμένο, το Okhotnik B μήκους 14 μέτρων για 19 μέτρα άνοιγμα φτερών και του οποίου το μέγιστο βάρος απογείωσης φτάνει τους 20 τόνους, δηλαδή αυτό ενός μέσου μαχητή, θα μπορεί να εκτελεί βαθιά χτυπήματα στην αντίπαλη συσκευή, αλλά και συνεργάζεται ιδίως με πιλοτικά μαχητικά το Su-57 που μόνο του θα μπορεί να ελέγχει 4 από αυτά τα drones, μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Το Okhotnik B δεν πλησιάζει έναν κυνηγό μόνο από τις διαστάσεις του και τη μάζα του, έχει επίσης τις επιδόσεις του, με υψηλή υποηχητική ταχύτητα πλεύσης, και πάνω από όλα εντυπωσιακή εμβέλεια άνω των 3500 km, και δύο θέσεις όπλων σχεδιασμένες να φιλοξενούν τα ίδια πυρομαχικά με αυτά του Su-57 και του μελλοντικού Su-75, τα οποία θα μπορούν κυρίως να φιλοξενήσουν την αερομεταφερόμενη έκδοση του υπερηχητικού αντιπλοϊκού πυραύλου Tzirkon, το Larchinka-MD, ακριβώς όπως ο πύραυλος Gremlin, ή GZUR, συμπαγής έκδοση του υπερηχητικού πυραύλου Kinzhal. Ο συνδυασμός διακριτικών ραντάρ και βελτιστοποιημένων υπέρυθρων drones, και υπερηχητικών αντιπλοίων και πυραύλων αέρος-εδάφους, θα δώσει στις ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις ένα σημαντικό τακτικό πλεονέκτημα, και αυτό σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα που δεν επιτρέπει στις ευρωπαϊκές αεροπορικές δυνάμεις. να προστατευθούν αποτελεσματικά βραχυπρόθεσμα.

Στην πραγματικότητα, με τα S-70, η ρωσική αεροναυπηγική βιομηχανία ανακτά ξεκάθαρα μια κυρίαρχη θέση στον τομέα των μαχητών drones, παρά μια ορισμένη αρχική καθυστέρηση έναντι της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών ειδικότερα. Το drone πρέπει όντως να φτάσει τις πρώτες επιχειρησιακές του ικανότητες στα μέσα της δεκαετίας, ημερομηνία κατά την οποία πρέπει να αρχίσει να παραδίδεται στη ρωσική αεροπορία, παράλληλα στο Su-57 που θα εξασφαλίσει τον έλεγχο. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα παρόμοιο με αυτό του MQ-25 Stingray του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, αλλά και του κινεζικού GJ-11, το καθένα ωστόσο είναι εξειδικευμένο σε διαφορετικές αποστολές. Από την άλλη πλευρά, η αντίθεση είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή με τις προσπάθειες που καταβάλλονται σε αυτόν τον τομέα από την ευρωπαϊκή βιομηχανία που δεν έχει αναπτυχθεί μέχρι σήμερα. κανένα πρόγραμμα συγκρίσιμο με αυτά των 3 παγκόσμιων υπερδυνάμεων, και το οποίο μέχρι το 2027, μόλις θα καταφέρει να προμηθεύσει τα πρώτα συστήματα Euromale, ένα drone MALE που φαίνεται να είναι μια γενιά πίσω από τα αμερικανικά, ρωσικά και κινέζικα μοντέλα που θα τεθούν σε λειτουργία ταυτόχρονα.

Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί πόσο καιρό οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, θα συνεχίσουν να σχεδιάζουν τα προγράμματά τους για τον εκσυγχρονισμό των αμυντικών τους εργαλείων με βάση τις βιομηχανικές και οικονομικές ανάγκες και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η πολύ γρήγορη εξέλιξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων που έχει και θα έχει η Ρωσία. τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Armata, Tzirkon, Su-57, Okhotnik B, S-500 .. τόσα πολλά συστήματα που δεν έχουν ισοδύναμο ή καθόλου παρέλαση στην Ευρώπη ή ακόμη και πέρα ​​από τον Ατλαντικό ως επί το πλείστον, και τα οποία θα τεθούν σε λειτουργία μέσα σε λίγα χρόνια. , αφήνοντας περισσότερο από ποτέ τους Ευρωπαίους στο έλεος του Κρεμλίνου και την καλή θέληση του Λευκού Οίκου να διασφαλίσει την άμυνά τους. Δεν είναι καιρός τώρα να δοθεί προτεραιότητα στην Άμυνα της Ευρώπης και των Ευρωπαίων, αντί να κυνηγήσουμε μια πολύ υποθετική Αμυντική Ευρώπη;