Η DARPA ενδιαφέρεται και πάλι για το Ekranoplan

Τον Σεπτέμβριο του 2020, δημοσιεύτηκαν τρεις Αμερικανοί αξιωματικοί από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και το Σώμα Πεζοναυτών ένα λαμπερό άρθρο στο χώρο του πολύ σοβαρού Ναυτικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ. Ο Ναυτικός Λοχαγός Walker D. Mills, ο Υποπλοίαρχος Phillips-Levine και ο Πλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ Joshua Taylor παρουσίασαν, στην πραγματικότητα, μια αξιοσημείωτη ανάλυση σχετικά με τη σκοπιμότητα των αμερικανικών στρατών να αναπτύξουν και να αναπτύξουν ένα στόλο «Ekanoplan, επίσης Wing in Ground εφέ ή WIG» στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, για να εξελιχθεί και να ενισχυθεί η στρατηγική ικανότητα μεταφοράς των αμερικανικών δυνάμεων απέναντι στις προκλήσεις που θέτει η συγκεκριμένη γεωγραφία και η κινεζική άρνηση πρόσβασης στον Ειρηνικό. Προφανώς, το άρθρο έχει προκαλέσει πραγματικό ενδιαφέρον για το Πεντάγωνο, αφού η DARPA, η υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τα πιο καινοτόμα έργα του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, μόλις δημοσίευσε ένα αίτημα για πληροφορίες για το σχεδιασμό αυτού του τύπου συσκευής.

Το Ekranoplan είναι ένα υβριδικό όχημα μεταξύ πλοίου και υδροπλάνου (εξ ου και ο φοβερός όρος "navion" που χρησιμοποιείται μερικές φορές στη Γαλλία), που χρησιμοποιεί το φαινόμενο εδάφους για να αυξήσει την ανύψωσή του και προσφέρει ικανότητες μεταφοράς φορτίου συγκρίσιμες με αυτές ενός πλοίου, σε συγκρίσιμες ταχύτητες. σε αυτά ενός αεροπλάνου. Συγκεκριμένα, το WIG εξελίσσεται μερικές δεκάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια του ωκεανού, έχοντας τη δυνατότητα να μεταφέρει πολύ βαριά φορτία αρκετών χιλιάδων τόνων για το μεγαλύτερο, με ταχύτητες 150 έως 300 κόμβων. Αυτή η ιδέα αναπτύχθηκε αρχικά στη Σοβιετική Ένωση από το Σοβιετικό Κεντρικό Γραφείο Σχεδιασμού Υδροπτέρυγας, το οποίο πειραματίστηκε με πολλά μοντέλα στην Κασπία Θάλασσα ήδη από τη δεκαετία του 60, προς έκπληξη των Αμερικανών αναλυτών φωτογραφιών που δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν αυτό που έβλεπαν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξαν επίσης αρκετές μελέτες σε αυτόν τον τομέα μέχρι το τέλος του oldυχρού Πολέμου, όπως το έργο Pelican ULTRA της Boeing (Ultra Large Transport Aircraft), το οποίο επρόκειτο να μεταφέρει 15.000 τόνους φορτίου με 500 χλμ. / Ώρα, ή δέκα φορές περισσότερο φορτίο από το μεγαλύτερο αεροσκάφος, δέκα φορές ταχύτερο από το ταχύτερο σκάφος μεταφοράς. Δυστυχώς, το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 για να δοθεί δημοσιονομική προτεραιότητα στην αμερικανική επέμβαση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.

Η άνοδος της κινεζικής απειλής στον Ειρηνικό και η αναζωπύρωση του ρωσικού ναυτικού, προφανώς έδωσαν νέο ενδιαφέρον σε αυτήν την ιδέα, ειδικά επειδή οι αμερικανικές στρατηγικές δυνατότητες μεταφοράς είναι σήμερα. Στον Ειρηνικό, το WIG θα ήταν μια λύση επιλογής όχι μόνο για να ικανοποιήσει τις ανάγκες ταχείας ανάπτυξης των αμερικανικών δυνάμεων σε ένα θέατρο που χαρακτηρίζεται από πολλά νησιά σε μια τεράστια επιφάνεια του ωκεανού, αλλά και για να αντέξει τις δυνατότητες των πρώτων επιθέσεων και της άρνησης πρόσβαση από το APL. Πράγματι, σε αντίθεση με τα πλοία που απαιτούν λιμενική υποδομή και αεροσκάφη στρατηγικής μεταφοράς που απαιτούν αεροπορικούς διαδρόμους, οι WIG είναι ικανοποιημένοι με περιορισμένες υποδομές φόρτωσης / εκφόρτωσης, όπως τα επιθετικά πλοία, ιδίως λόγω του πολύ ρηχού βυθίσματος που είχαν επιβιβαστεί. Ωστόσο, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια θα είναι πιθανότατα οι πρώτοι στόχοι κινεζικών κρουζ και βαλλιστικών πυραύλων σε περίπτωση σύγκρουσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους. Επιπλέον, η άρνηση πρόσβασης της Κίνας έχει σχεδιαστεί κυρίως για να αντιμετωπίσει πλοία και αεροσκάφη. Ωστόσο, το Ekranoplan εξελίσσεται πολύ χαμηλότερα από τα αεροπλάνα, ιδίως στις μεταφορές, καθιστώντας το ιδιαίτερα διακριτικό για τα ραντάρ του εχθρού, αλλά και πολύ γρηγορότερα από τα πλοία, καθιστώντας τη δορυφορική αναγνώριση μη λειτουργική στις φάσεις της διέλευσης.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο