Αντιμέτωποι με τις ταχείες αναταραχές που επηρεάζουν τις γεωστρατηγικές ισορροπίες στον κόσμο, οι γαλλικοί στρατοί, όπως η εθνική αμυντική βιομηχανία, αντιμετωπίζουν ένα συμπληρωματικό πρόβλημα, αλλά χωρίς μια προφανή λύση. Πράγματι, οι στρατοί επαναλαμβάνουν, όλο και περισσότερο ακουστικά, ότι στερούνται των μέσων, και ιδίως των βαρέων πόρων και του ανθρώπινου δυναμικού, για να πραγματοποιήσουν τις αποστολές τους σε ένα πλαίσιο όπου οι δεσμεύσεις υψηλής έντασης θα μπορούσαν και πάλι να γίνουν δυνατές, ή ακόμη και να γίνουν ο κανόνας. Ταυτόχρονα, η βιομηχανική και τεχνολογική βάση της Γαλλικής Άμυνας, ή το BITD, παρόλο που έχει σχετικά σταθερή δραστηριότητα, στερείται σαφώς μεσοπρόθεσμης ορατότητας, αλλά και όγκου παραγωγής, για να μπορέσει να επιβάλει τον εξοπλισμό της κατά τη διάρκεια διαγωνισμών στη διεθνή σκηνή. Η συμπληρωματικότητα των αναγκών είναι επομένως προφανής, αλλά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σήμερα λόγω των δημοσιονομικών περιορισμών που επιβάλλονται από την κατάσταση των δημόσιων οικονομικών της χώρας, σε μεγάλο βαθμό μειονεκτική από την κρίση COVID.
Ταυτόχρονα, γίνεται ολοένα και πιο εμφανές ότι ο μεταχειρισμένος στρατιωτικός εξοπλισμός, και ιδίως οι πρόσφατες περιπτώσεις με πραγματικό στρατιωτικό δυναμικό μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, γνωρίζουν αυξανόμενη επιτυχία με πολλές χώρες να επιθυμούν να αυξήσουν γρήγορα τις στρατιωτικές τους δυνάμεις αντιμετωπίζουν απειλές που επίσης εξελίσσονται με ταχείς ρυθμούς. Τα αιτήματα αυτά αφορούν και τον τομέα των πολεμικών αεροσκαφών, όπως συνέβη για την απόκτηση από την Ελλάδα 18 Rafale συμπεριλαμβανομένων 12 μεταχειρισμένων με πρώτη παράδοση χθες στο Istres, καθώς και τα πλοία, όπως στην περίπτωση της πώλησης των 2 γαλλικών φρεγατών FREMM στο Μαρόκο και την Αίγυπτο, ακολουθούμενα από δύο φρεγάτες FREMM που προέρχονται από το απόθεμα του Ιταλικού Ναυτικού για το Κάιρο. Υπό αυτές τις συνθήκες, φαίνεται σκόπιμο να εξεταστεί ένα μοντέλο συμπληρωματικό της παραδοσιακής πώλησης αμυντικού εξοπλισμού, το οποίο θα καθιστά δυνατή την ταυτόχρονη κάλυψη αυτής της εξαγωγικής ανάγκης, την αύξηση των άμεσων επιχειρησιακών δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων και την αύξηση της δραστηριότητας των αμυντικών βιομηχανιών, χωρίς επιπτώσεις δημόσια οικονομικά, το επιχειρησιακό αποθεματικό.
Η αρχή του είναι σχετικά απλή, αν και πρωτοποριακή. Οι γαλλικοί στρατοί θα λάμβαναν έναν ορισμένο αριθμό μεγάλου υπεράριθμου εξοπλισμού έναντι της μορφής που ορίζεται από τον στρατιωτικό προγραμματισμό, τον οποίο θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν σε επιχειρησιακό τρόπο τηρώντας ορισμένους περιορισμούς, στο πλαίσιο μιας σύμβασης μίσθωσης που πραγματοποιεί μια εταιρεία στη σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα που δημιουργήθηκε ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Ταυτόχρονα, αυτός ο εξοπλισμός θα προσφέρεται στη διεθνή αγορά είτε μέσω άμεσης απόκτησης είτε με τη μορφή χρηματοδοτικής μίσθωσης, με πολύ μικρότερους χρόνους εφαρμογής από ό, τι στο πλαίσιο της παραγγελίας. Προφανώς, όσο παλαιότερος είναι ο εξοπλισμός, τόσο πιο ελκυστική θα είναι η τιμή. Η μεταφορά εξοπλισμού σε εξαγωγικό πελάτη θα συνεπαγόταν την αντικατάστασή του, είτε ταυτόσημα είτε σταδιακά, έτσι ώστε το λειτουργικό buffer, που αποτελείται από πλεόνασμα εξοπλισμού στις ένοπλες δυνάμεις, να παραμείνει σταθερό.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…] σε βραχυπρόθεσμη πρόσκληση, είτε για πωλήσεις είτε για στρατηγική υποστήριξη, και επομένως για να έχουμε ένα στρατηγικό απόθεμα ώστε να μην κινδυνεύουμε, κάθε φορά, να αποδυναμώνουμε τους στρατούς για να υποστηρίξουν […]