Το ΝΑΤΟ ζητά τη συγχώνευση των προγραμμάτων FCAS, Tempest και NGAD

Όχι, δεν πρόκειται για συγχώνευση των 3 προγραμμάτων! (αυτό πρέπει να συντομεύσει πολλά σχόλια από άτομα που έχουν διαβάσει μόνο τον τίτλο). Τούτου λεχθέντος… Με την ευκαιρία ενός συνεδρίου που διοργανώθηκε από το The Atlantic Council, ένας αμερικανικός οργανισμός με σκοπό την προώθηση της αποτελεσματικότητας του ΝΑΤΟ και του διατλαντικού συνδέσμου, ο στρατηγός Tod Wolters, ο σημερινός Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής στην Ευρώπη ή SACEUR υπέρ της συγχώνευσης των 3 αποκαλούμενων προγραμμάτων αεροπορικών συστημάτων μάχης 6ης γενιάς που βρίσκονται σε εξέλιξη, δηλαδή η αεροπορική κυριαρχία επόμενης γενιάς ή NGAD της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, το βρετανικό Futur Combat Air System ή το FCAS πιο γνωστό από το όνομα του μαχητικού αεροσκάφους που αναπτύσσει, το Tempest και το Futur Combat Air System ή FCAS που φέρνει κοντά τη Γερμανία, την Ισπανία και τη Γαλλία. Ενώ δεν υπάρχει ζήτημα πρότασης συγχώνευσης των προγραμμάτων, τα οποία σαφώς δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του SACEUR, το τελευταίο συντάσσει μια αντικειμενική παρατήρηση που ζητά μια ορισμένη προσέγγιση αυτών των 3 προγραμμάτων, προκειμένου να διασφαλιστεί η λειτουργική τους αποτελεσματικότητα αλλά και η βιωσιμότητα.

Πρώτον, για τον στρατηγό Told Wolters, αυτά τα λεγόμενα συστήματα αεροπορικής μάχης 6ης γενιάς χαρακτηρίζονται από μια πολύ προηγμένη διάσταση στη συνεργατική μάχη, καθώς και από τη συλλογή και ανταλλαγή μεγάλου όγκου δεδομένων για την ενοποίηση αυτού του δόγματος. Από την άποψη της Ατλαντικής Συμμαχίας, είναι επομένως αποφασιστικό ότι αυτά τα 3 συστήματα είναι απόλυτα ικανά να συνεργάζονται εγγενώς μεταξύ τους, αλλά και με τα συστήματα που τα περιβάλλουν, ανεξάρτητα από το αν ανήκουν στην τεχνολογική φούσκα του εν λόγω προγράμματος . Ωστόσο, αυτή η ικανότητα προϋποθέτει υψηλό βαθμό εναρμόνισης των πρωτοκόλλων και των συστημάτων επικοινωνίας κάθε τεχνολογικού συστήματος, ώστε να μην αναπαράγεται αυτό που συμβαίνει σήμερα μεταξύ του F22 και του F35, το οποίο πρέπει να καταφύγει σε έναν διαμεσολαβητή επικοινωνίας για την ανταλλαγή τακτικών δεδομένα.

Το δεύτερο επιχείρημα που προβάλλεται σχετίζεται με τη βελτιστοποίηση των προσπαθειών έρευνας και ανάπτυξης, και συνεπώς με τη βιωσιμότητα αυτών των προγραμμάτων που θεωρούνται στρατηγικά από το SACEUR. Συγκεκριμένα, τα τρία προγράμματα θα πρέπει ταυτόχρονα να αναπτύξουν παρόμοιες τεχνολογίες για την επίτευξη πανομοιότυπων στόχων. Ωστόσο, τόσο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, η οποία παραμένει σοβαρά μειονεκτική στην επενδυτική της ικανότητα λόγω υποστήριξη από το Κογκρέσο και μέρος του εκτελεστικού προγράμματος F35, τη Μεγάλη Βρετανία που τη μεταφέρει μόνο σχεδόν όλο το κόστος ανάπτυξης του Tempest, ότι το Ευρωπαϊκό FCAS του οποίου Οι υψηλές επενδύσεις οφείλονται εν μέρει στην ένταση μεταξύ των παραγόντων της, όλοι πρέπει να εξελιχθούν σε ένα περίπλοκο και πολύ περιορισμένο δημοσιονομικό περιβάλλον, εξαναγκάζοντας ορισμένους συμβιβασμούς και θέτοντας σε κίνδυνο τα προγράμματα μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο