Από την ανακοίνωσή της λίγους μήνες μετά την εκλογή του Emmanuel Macron στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας το 2017, το πρόγραμμα του Air Combat System of the Future, ή FCAS, αντιμετώπισε πολλά εμπόδια, έως ότου είναι ήδη δύο φορές πέρασε στα πρόθυρα της διάλυσης. Εν προκειμένω, οι βαθιές διαφορές και οι αντιφατικές φιλοδοξίες μεταξύ γαλλικών, γερμανικών και ισπανικών προσδοκιών, και πάνω απ 'όλα μια κατάφωρη έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των 3 παραγόντων του προγράμματος, και ιδίως μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Και οι δηλώσεις του γερμανικού υπουργείου Άμυνας αναμεταδόθηκαν από τον ιστότοπο της εφημερίδας Der Spiegel απέχουν πολύ από να ρίξουν φως σε αυτήν την ήδη σκοτεινή εικόνα.
Πράγματι, για τη γερμανική τοποθεσία, το Υπουργείο Άμυνας στο Βερολίνο φαίνεται πεπεισμένο ότι το NGF, το μαχητικό αεροσκάφος που θα αντιπροσωπεύει το κύριο συστατικό του προγράμματος FCAS και θα αντικαταστήσει το Typhoon Γερμανοί και Ισπανοί και Rafale Τα γαλλικά από το 2040 θα είναι στην πραγματικότητα μόνο ένα « Rafale βελτιώθηκε» που χρηματοδοτήθηκε χάρη σε κεφάλαια από τους εταίρους της Γαλλίας και να θεωρηθεί ότι το πρόγραμμα δεν αφορά ούτε τους γερμανικούς στρατούς ούτε την αεροναυτική βιομηχανία της χώρας. Κάτι που, από μόνο του, δεν είναι απαραίτητα εντελώς ψευδές από μια ορισμένη σκοπιά, αφού όπως Rafale, το NGF πρέπει να είναι ικανό να εκτελέσει την πυρηνική αποστολή, να μπορεί να επιβιβαστεί στο μελλοντικό γαλλικό πυρηνικό αεροπλανοφόρο, χαρακτηριστικά ειδικά για Rafale και που η Γερμανία δεν χρειάζεται. Αλλά τέτοιες παρεκκλίσεις δεν είναι διαφορετικές την πολύ επιθετική επίθεση με επικεφαλής τον Γερμανό υπουργό Άμυνας Άννγκρετ Κράμπ-Κάρενμπαουερ ενάντια στις γαλλικές θέσεις όσον αφορά τη στρατηγική αυτονομία στο περιθώριο των αμερικανικών εκλογών. Εκείνη την εποχή, ο Γάλλος πρόεδρος ικανοποιήθηκε να απαντήσει ότι είχε θέση σε συμφωνία με αυτήν της Άνγκελα Μέρκελ, έναν τρόπο που σημαίνει ότι οι δηλώσεις του γερμανικού Υπουργού Άμυνας είχαν μικρό βάρος στη συνέχιση των προγραμμάτων αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Γαλλίας και Γερμανία.
Το άρθρο που δημοσίευσε ο Der Spiegel αναζωογονεί τις θέσεις που υπερασπίστηκε ο υπουργός Άμυνας και δείχνει ότι το πρόγραμμα FCAS, όπως το πρόγραμμα MGCS των μαχητικών δεξαμενών νέας γενιάς, επίσης γαλλο-γερμανικά, θα μπορούσε κάλλιστα να εξελιχθεί κάτω από ένα σπαθί του Δαμόκη, ακόμη πιο απειλητικό καθώς είναι αναπόφευκτο, δηλαδή η επικείμενη αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ από τον επικεφαλής του CDU, και ειδικά από τη Γερμανική Καγκελαρία. Ωστόσο, σήμερα, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί αν αυτά τα δύο προγράμματα δεν θα συνεχιστούν σήμερα με τη μοναδική βούληση των δύο Ευρωπαίων ηγετών και εάν η αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ από τη Γερμανική Καγκελαρία τον επόμενο Σεπτέμβριο δεν θα σηματοδοτήσει επίσης το τέλος τους.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[...] Είτε πρόκειται για βιομηχανικές, στρατιωτικές ή ακόμη και πολιτικές αρχές, σήμερα δεν υπάρχουν σχεδόν φωνές στη Γαλλία ή τη Γερμανία που να ελπίζουν ότι το πρόγραμμα Future Air Combat System ή FCAS θα λήξει. Ακόμη και το Γαλλικό Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, η φωνή των φιλοδοξιών των Ηλυσίων για ευρωπαϊκή και γαλλογερμανική συνεργασία εδώ και περισσότερα από 5 χρόνια, δεν είναι παραιτημένο, αλλά τουλάχιστον διακριτικό, έως και δύσπιστο επί του θέματος. Αυτή η αποτυχία στην κατασκευή, η οποία τώρα φαίνεται σχεδόν αναπόφευκτη, συχνά παρουσιάζεται ως συνέπεια της βιομηχανικής αντίθεσης μεταξύ της Dassault Aviation και της Airbus Defense & Space για το Next Generation Fighter, τον πρώτο και σημαντικότερο πυλώνα του προγράμματος FCAS, η πιλοτική λειτουργία του οποίου απονεμήθηκε στον Γάλλο κατασκευαστή αεροσκαφών από την έναρξη του προγράμματος, αλλά οι όροι συνεργασίας του οποίου τίθενται υπό αμφισβήτηση από την Airbus D&S. Ωστόσο, με μια πιο προσεκτική εξέταση, αυτή η πιθανή αποτυχία έχει τις ρίζες της σε διαδοχικές αποφάσεις από το Βερολίνο, και αυτό από το 2017, ακόμη και όταν το FCAS μόλις έπαιρνε σάρκα και οστά στις ομιλίες της Angela Merkel και του Emmanuel Macron. […]