Παραδοσιακά, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 60, τα λιμάνια και τα στρατιωτικά οπλοστάσια, καθώς και ορισμένες στρατηγικές παράκτιες τοποθεσίες, προστατεύονταν συχνά από παράκτιες μπαταρίες, τόσο για αντιαεροπορικούς όσο και για αντιπλοϊκούς σκοπούς. Αλλά η διάβρωση της απειλής, ειδικά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και η εμφάνιση και ο εκδημοκρατισμός των πυραύλων σε πολεμικά πλοία, οδήγησαν πολλές χώρες να μην έχουν αυτές τις άμυνες.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, αρκετοί στρατοί ανέλαβαν να επανεξοπλιστούν με δυνατότητες αυτού του τύπου, ιδίως με την απόκτηση μπαταριών παράκτιας άμυνας εξοπλισμένων με πυραύλους κατά πλοίων. Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτή την επιστροφή στην εύνοια και ποιους ρόλους μπορούν να παίξουν σε ένα σύγχρονο στρατιωτικό σύστημα;
Τους τελευταίους μήνες, η Ουκρανία, αλλά και η Ταϊβάν, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Πολωνία, ανακοίνωσαν όλοι την πρόθεσή τους να αποκτήσουν παράκτιες αμυντικές μπαταρίες κατά των πλοίων ή να ενισχύσουν τις υπάρχουσες άμυνες τους σε αυτόν τον τομέα. ίδιο η United Marine Marine Corps έχει αναπτύξει μια λύση προς αυτή την κατεύθυνση, για να προστατεύει τις αποσυναρμολογημένες μονάδες του ελλείψει αεροπορικής ή ναυτικής υποστήριξης.
Άλλες χώρες, όπως η Ρωσία, η Κίνα, το Βιετνάμ, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, έχουν αρχίσει να εκσυγχρονίζουν τα δικά τους συστήματα παράκτιας άμυνας, προκειμένου να επεκτείνουν την αποτελεσματικότητα και την αποτρεπτικότητά τους. Αν και είχαν σε μεγάλο βαθμό αχρηστευτεί για αρκετές δεκαετίες, τα σύγχρονα συστήματα παράκτιας άμυνας προσφέρουν πράγματι πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν μια σημαντική ναυτική απειλή ή έναν κίνδυνο αμφίβιας επίθεσης.
Μπαταρίες παράκτιας άμυνας K-300P Bastion – Ρωσία
Νέα επίγεια αντιπλοϊκά συστήματα, όπως το Ρωσικός προμαχώνας K300P ή το Νορβηγικό NSM CDS, συνδυάζουν ταυτόχρονα κινητικότητα, σημαντική, φονικότητα και μεγάλη εμβέλεια εμπλοκής, ξεπερνώντας σε πολλούς τομείς τις αμυντικές δυνατότητες των πολεμικών πλοίων και των πολεμικών αεροσκαφών.
Έτσι, μια μπαταρία του συστήματος Russian Bastion, η οποία αποτελείται απόόχημα χειρισμού και ελέγχου 6 × 6 (C2), 4 οχήματα εκτόξευσης βλημάτων 8x8 με 2 βλήματα ανά φορτηγό και 4 οχήματα φόρτωσης, μπορούν να αναπτυχθούν σε μια παράκτια περιοχή μήκους σχεδόν 50 km και σε μια περιοχή άνω των 500 km², γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολο τον εντοπισμό ή την αντιμετώπιση.
Χρησιμοποιεί τον υπερηχητικό αντιπλοϊκό πύραυλο P800 Onyx, ικανό να ξεπεράσει τα 2,5 Mach, που καθιστά δυνατή την επίτευξη στόχων σε απόσταση 450 km με στρατιωτικό φορτίο 250 kg, αρκετό για να θέσει εκτός μάχης τα μεγαλύτερα πλοία. Χρειάζονται μόνο πέντε λεπτά για την ανάπτυξη της κινητής μπαταρίας Bastion και την ενεργοποίηση της εκτόξευσης ενός ή περισσότερων πυραύλων Onyx.
Είναι επομένως πολύ δύσκολο να εξαλειφθεί η απειλή με προληπτικά χτυπήματα, με πυραύλους κρουζ ή με επίθεση από πολεμικά αεροσκάφη, καθώς οι μπαταρίες μπορούν να κινούνται πολύ γρήγορα και να παραμένουν διακριτικές κάτω από την κάλυψη της βλάστησης, για παράδειγμα.
Βαλλιστικός πυραύλος κατά πλοίων DF-21D (Κίνα)
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…] οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι το CJ-21, η αερομεταφερόμενη έκδοση του YJ-21, που προέρχεται από τον περίφημο αντιπλοϊκό βαλλιστικό πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς DF-21D που εφαρμόζεται από εκτοξευτές ξηράς από τις αρχές της δεκαετίας του 2010 και έχει ήδη […]