Τα αμυντικά ζητήματα είχαν τεθεί στο παρασκήνιο κατά τις προηγούμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές, το 2017. Η πλειοψηφία των υποψηφίων είχε δεσμευτεί απλώς για στόχο δαπανών 2% στο τέλος της πενταετούς θητείας και προσπάθησε να συζητήσει ένα θέμα χωρίς οποιοδήποτε πραγματικό θεμέλιο, όπως η επιστροφή στη στρατολόγηση, παρόλο που ο ίδιος ο στρατός δεν σταμάτησε ποτέ να προειδοποιεί για τη μη ρεαλιστική πτυχή των προτάσεων που παρουσιάζονται. Ευτυχώς, και προς έκπληξη πολλών, ο εκλεγμένος πρόεδρος, Εμμανουήλ Μακρόν, τίμησε τις δεσμεύσεις του με την επιβολή νόμου στρατιωτικού προγραμματισμού (BPM) επιτρέποντας στους Στρατούς, αν όχι να ξαναχτίσουν τις ικανότητές τους, τουλάχιστον για να τερματίσουν την αιμορραγία χωρητικότητας που τους χτύπησε για σχεδόν 15 χρόνια.
Ωστόσο, τόσο επί της ουσίας όσο και ως προς τη μορφή, το τρέχον LPM, όπως και ο αμυντικός προϋπολογισμός που επισυνάπτεται σε αυτόν, παραμένει συνδεδεμένος με τους στόχους της Λευκής Βίβλου του 2013 για την άμυνα και την ασφάλεια (LBDSN 2013), γραμμένο ακόμη και πριν αποσυρθεί η παγκόσμια γεωπολιτική. Στην πραγματικότητα, η επόμενη πενταετής θητεία θα πρέπει να αντιμετωπίσει διάφορα κρίσιμα ζητήματα στον τομέα της Άμυνας, προκειμένου να ανταποκριθεί στα ζητήματα ασφαλείας που σήμερα δεν αφήνουν πλέον περιθώρια ερμηνείας. Φαίνεται λοιπόν φυσικό να περιμένουμε από υποψηφίους που θα υποψηφίσουν το ανώτατο αξίωμα να παρουσιάσουν σαφείς θέσεις και ένα πρόγραμμα για αυτά τα ζητήματα, με αριθμό 7.
1- Εθνική αποτροπή απέναντι σε νέες απειλές
Το 2013 LBDSN, όπως και η στρατηγική επισκόπηση του 2017, βασίζεται σε έναν σχεδιασμό διπλής όψης αμυντικού εργαλείου, ένα συμβατικό στοιχείο με τη μορφή μιας εκστρατευτικής δύναμης ικανής να παρέμβει σε εξωτερικά θέατρα και σε κρίσεις από χαμηλή έως χαμηλή. Μέτρια ένταση και πυρηνική αποτροπή και τα δύο συστατικά της, η Στρατηγική Ωκεάνια Δύναμη (FOST) ισχυρά από 4 πυρηνικά υποβρύχια εκτοξευτές πυραύλων (SSBN) της κατηγορίας Triumphant, και δύο μοίρες των στρατηγικών αεροπορικών δυνάμεων (FAS) οπλισμένος με Rafale. Η ενσωματωμένη ναυτική αεροπορία μπορεί επίσης, κατόπιν αιτήματος, να εφαρμόσει το Πύραυλος ASMPA αν είναι απαραίτητο. Το γαλλικό δόγμα, με ένα υποβρύχιο στη θάλασσα και ένα σε εγρήγορση, κληρονομείται από μια περίοδο κατά την οποία οι ρωσικές πυρηνικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν τη λειτουργική τους μονιμότητα στη θάλασσα για τα SSBN τους, και όταν η Κίνα είχε μόνο 2 σκάφη αυτού του τύπου, αλλιώς αναποτελεσματική.
Από τότε, η Ρωσία έχει αυξήσει σημαντικά και εκσυγχρονίσει τη στρατηγική της στάση, με 3 SSBN σε μόνιμη περιπολία, τον εκσυγχρονισμό των βαλλιστικών πυραύλων μεγάλης εμβέλειας, αυτή των στρατηγικών βομβαρδιστικών της και την άφιξη νέων οπλικών συστημάτων όπως ο πύραυλος. ή το υπερηχητικό ανεμόπτερο Avangard. Η Κίνα έχει επίσης αναπτύξει σημαντικά νέα μέσα, όπως ο διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος DF41, SSBN Type 094 και η επικείμενη άφιξη του στρατηγικού βομβαρδιστικού stealth H-20. Επιπλέον, αρκετές χώρες έχουν εισέλθει στον πυρηνικό αγώνα, εκτός από το Πακιστάν και την Ινδία, όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα. Τέλος, τα συστήματα ανίχνευσης και παρακολούθησης πυρηνικών όπλων και των συστημάτων παράδοσής τους, είτε ναυτικά είτε υποβρύχια, εξελίσσονται πολύ γρήγορα. Με άλλα λόγια, η ίδια η αποτελεσματικότητα της γαλλικής αποτροπής σήμερα απειλείται δυνητικά μεσοπρόθεσμα ή και βραχυπρόθεσμα.
Για να απαντήσουμε σε αυτό, ίσως χρειαστεί να αυξήσετε τη μορφή του FOST, προκειμένου να το κάνετε κρατήστε όχι 1 αλλά 2 SSBN σε περιπολία ανά πάσα στιγμή. Πράγματι, εάν ένα SSBN έχει πιθανότητα 98% να μην εντοπιστεί, κάτι που απέχει πολύ από το να είναι υψηλό, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τον πολλαπλασιασμό των δυνατοτήτων ανίχνευσης ASM (Anti-Submarine) σήμερα και στο εγγύς μέλλον, το ίδιο, αυτό δίνει μια πιθανότητα αντίπαλος ένα παράθυρο 7 ημερών ετησίως κατά τη διάρκεια του οποίου μπορεί ενδεχομένως να εξουδετερώσει αυτήν την απειλή, και ως εκ τούτου να ενεργήσει με ατιμωρησία. Διπλασιάζοντας τον αριθμό των SSBN σε περιπολία, στην ίδια βάση, θα έχει μόνο ένα παράθυρο 1 ημέρας κάθε 7 χρόνια για να το επιτύχει. Ομοίως, το FAS πρέπει τώρα να αντιμετωπίζει ολοκληρωμένα συστήματα πολλαπλών επιπέδων άμυνας, για τα οποία είναι απαραίτητη η συνοδεία αεροπλάνων ή αεροσκαφών εξοπλισμένων με ισχυρά ηλεκτρονικά συστήματα πολέμου και ανίχνευσης.
Στην πραγματικότητα, η αποτρεπτική στάση πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα στην πραγματικότητα των απειλών, πέρα από τα τρέχοντα προγράμματα SSBN 3G ή τον διάδοχο του πυραύλου ASMPA, ο οποίος θα τεθεί σε λειτουργία μόνο κατά την επόμενη δεκαετία. Αυτή η ερώτηση, υπαρξιακή για το Έθνος, αλλά και για τους συμμάχους της Γαλλίας, είναι επομένως ζωτικής σημασίας για την αξιολόγηση του πολιτικού και στρατηγικού οράματος των υποψηφίων για το Elysee.
2- Η πρόκληση της εμπλοκής υψηλής έντασης
Όπως είπαμε προηγουμένως, το LBDSN 2013 όπως το RS 2017 απλώς δεν προέβλεπε ότι οι γαλλικοί στρατοί θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στις λεγόμενες δεσμεύσεις υψηλής έντασης, δηλαδή εναντίον ενός αντιπάλου εξοπλισμένου με μια πλήρη πανοπλία σύγχρονου στρατιωτικού εξοπλισμού και δυνάμεων ικανών να εφαρμόσουν τους. Η ανάπτυξη ρωσικών δυνάμεων στην Κριμαία και στα σύνορα της Ουκρανίας τις τελευταίες ημέρες δείχνει ξεκάθαρα ότι αυτό το σενάριο είναι τώρα δυνατό, και μάλλον πιθανό, αν θέλουμε να πιστέψουμε αρκετούς αναλυτές. Η Ρωσία δεν είναι ο μόνος δυνητικός αντίπαλος της Γαλλίας με αυτές τις δυνατότητες, εντάσεις στη Θάλασσα της Κίνας και γύρω από την Ταϊβάν με το Πεκίνο έχουν δείξει ότι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός είναι τώρα ηγετική δύναμη, ικανός να ανταγωνιστεί τους καλύτερους Δυτικούς στρατούς σε πολλές περιοχές. Το Ιράν έχει αυξήσει σημαντικά τις επιχειρησιακές του δυνατότητες, ιδίως στον τομέα των αεροσκαφών, των πυραύλων κρουαζιέρας, των βαλλιστικών πυραύλων και των αντιαεροπορικών συστημάτων, θέτοντας μια διαρκή απειλή για τις γαλλικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στην περιοχή, είτε πρόκειται για ξηρά, θάλασσα ή αέρα. Ακόμη και χώρες θεωρούνται Οι στενοί σύμμαχοι γίνονται πλέον πιθανές απειλές, όπως συμβαίνει με την Τουρκία, το οποίο έχει πολύ σημαντικές συμβατικές ικανότητες.
Ωστόσο, οι γαλλικοί στρατοί δεν είναι απλά δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει μια τέτοια δέσμευση, τόσο από τεχνολογική άποψη όσο και από άποψη ικανότητας. Οι γαλλικές βαριές θωρακισμένες δυνάμεις στην πραγματικότητα έχουν μειωθεί στην απλούστερη μορφή τους, με μόνο 220 δεξαμενές Leclerc, εκ των οποίων μόνο 200 θα εκσυγχρονιστούν, και ένα αυτοπροωθούμενο πυροβολικό μόλις πάνω από 100 τεμαχίων, χωρίς επένδυση πανοπλίας. Κανένα από τα γαλλικά θωρακισμένα οχήματα σε λειτουργία ή σε παραγγελία τα επόμενα χρόνια δεν είναι ούτε θα είναι εξοπλισμένο με ενεργό σύστημα προστασίας για την αντιμετώπιση πυραύλων και αντιαρματικών πυραύλων. Η αντιαεροπορική και αντιαεροπορική άμυνα κινητών μονάδων είναι επίσης πολύ περιορισμένη, παρόλο που αυτά τα μέσα έχουν δείξει τις τεράστιες δυνατότητές τους κατά τη διάρκεια πρόσφατων συγκρούσεων. Το ίδιο ισχύει και για τις αεροπορικές δυνάμεις, οι οποίες δεν διαθέτουν ηλεκτρονικό πόλεμο ή καταστολή των αντι-αεροπορικών άμυνας, και για τις ναυτικές δυνάμεις, των οποίων τα πλοία δεν προστατεύονται επαρκώς από κορεστικές επιθέσεις από τον αέρα. Επιπλέον, τα αποθέματα πυρομαχικών και ανταλλακτικών είναι εξαιρετικά χαμηλά, καθιστώντας αδύνατη τη διατήρηση μιας έντονης δέσμευσης με την πάροδο του χρόνου.
Το πρόγραμμα ενός υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές πρέπει επομένως, δεδομένης της επείγουσας ανάγκης σε αυτόν τον τομέα, να παρέχει μια απάντηση και μια στρατηγική για να ανταποκριθεί σε αυτό, εντός προθεσμιών σύμφωνα με την πραγματικότητα των απειλών. Αυτό προϋποθέτει την επανεξέταση της οργάνωσης των ενόπλων δυνάμεων, καθώς και τις προσπάθειες όσον αφορά τον εξοπλισμό που υπερβαίνουν κατά πολύ τον τρέχοντα προγραμματισμό που προβλέπει το LPM έως το 2025. Οι γαλλικοί στρατοί ενδέχεται να μην έχουν τον ελεύθερο χρόνο να το πράξουν. Περιμένετε έως το 2035 ή το 2040 για να λάβετε ο MGCS και άλλα FCAS να εμπλέκονται σε συγκρούσεις εντελώς διαφορετικού τεχνολογικού και στρατιωτικού επιπέδου από την επέμβαση στο Μάλι.
3- Προσαρμόστε τη μορφή των στρατών στην απειλή
Πέρα από τα ζητήματα του εξοπλισμού, υπάρχει επίσης το ζήτημα της μορφής των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων. Αυτό εξακολουθεί να πλαισιώνεται από το LBDSN 2013 και το όραμά του για τη δέσμευση δυνάμεων που προκύπτει από την εκτίμηση της απειλής του παρελθόντος, η οποία ίσως δεν υπήρχε ποτέ. Σήμερα, οι χερσαίες Επιχειρησιακές Δυνάμεις 77.000 ανδρών δεν ανταποκρίνονται πλέον στην πραγματικότητα της απειλής, ειδικά όταν οι τελευταίοι, επιπλέον απαιτούν εξωτερικές επιχειρήσεις, μπορούν να κινητοποιήσουν μόνο σε 30 ημέρες το ισοδύναμο μιας «μηχανοποιημένης ταξιαρχίας που ενισχύεται από 10 ή 12.000 άντρες, ενώ οι ρωσικοί στρατοί μπορούν να κινητοποιηθούν 10 φορές περισσότερο κατά την ίδια περίοδο. Το ίδιο ισχύει και για τις αεροπορικές δυνάμεις που, με 225 μαχητές, δυσκολεύονται να διατηρήσουν την τρέχουσα επιχειρησιακή πίεση, παρόλο που ο στόλος σταδιακά θα μειωθεί σε 185 αεροσκάφη. Όσον αφορά τις ναυτικές δυνάμεις, με έναν μόνο αεροπλανοφόρο, 15 φρεγάτες και 6 υποβρύχια επίθεσης, απλώς δεν έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν μόνιμα μια ομάδα απεργίας αερομεταφορέα, ούτε να διατηρήσουν περισσότερες από μία ομάδες απεργίας αερομεταφορέων. σημαντικό θέατρο.
Φαίνεται λοιπόν απαραίτητο να επανεξετάσουμε διεξοδικά τη μορφή των στρατών, προκειμένου να ανταποκριθούμε στην πραγματικότητα των σημερινών και μελλοντικών απειλών, χωρίς να χρειάζεται να στηριζόμαστε συστηματικά στην υποστήριξη ενός συμμάχου που η εμπειρία των τελευταίων ετών έχει αποδειχθεί πιο ευέλικτη. . Εάν η Γαλλία θέλει να είναι σε θέση να υπερασπιστεί την επικράτειά της, συμπεριλαμβανομένων των υπεράκτιων εδαφών της και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της, για να παρέχει προστασία ή σημαντική στρατιωτική βοήθεια στους συμμάχους της και να επηρεάσει τα παγκόσμια ζητήματα, αυτό δεν μπορεί να γίνει. αύξηση του μεγέθους των στρατών της. Και σε αυτά τα ερωτήματα, ένας υποψήφιος για την Ανώτατη Δικαιοσύνη πρέπει να παρουσιάσει με σαφήνεια τις θέσεις του, καθώς και τους στόχους του.
4- Προκλήσεις τεχνολογικού, βιομηχανικού και ανθρώπινου δυναμικού
Φαίνεται, επομένως, ότι για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις ασφαλείας που επικρατούν σήμερα και μελλοντικά, οι Γάλλοι Στρατοί, αλλά και το βιομηχανικό και τεχνολογικό αμυντικό οικοσύστημα, πρέπει να ξεκινήσουν μια βαθιά αλλαγή, που φέρνει πολλές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το πρώτο από αυτά είναι η τεχνολογική πρόκληση. Κανείς δεν μπορεί τώρα να αρνηθεί ότι ο κόσμος έχει εισέλθει σε έναν νέο αγώνα όπλων. Η Ρωσία, και ειδικά η Κίνα, είναι μπροστά από το παιχνίδι, επειδή έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό των στρατών και του εξοπλισμού τους τα τελευταία είκοσι χρόνια, με αξιοσημείωτη επιτάχυνση από τις αρχές της δεκαετίας του 2010. κατάφεραν να αναπτύξουν νέες αμυντικές τεχνολογίες που τους επέτρεψαν προς την προχωρήστε και μερικές φορές υπερβαίνετε τις δυτικές τεχνολογικές δυνατότητες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Γαλλία, όπως και οι άλλες δυτικές δυνάμεις, ήταν ικανοποιημένη να κάνει την ανάπτυξη των τεχνολογικών της δυνατοτήτων άμυνα σε αναλογία με τους μοναδικούς δημοσιονομικούς περιορισμούς της, χωρίς να λάβει υπόψη τις βαθιές τροποποιήσεις που γίνονταν αλλού.
Στην πραγματικότητα, ενώ η χώρα και η αμυντική βιομηχανία της είχαν ακόμη μια άνετη τεχνολογική πρόοδο πριν από δέκα χρόνια με αποκλειστική τεχνογνωσία, όπως στο η περίπτωση του προγράμματος Neuron για παράδειγμα, έχει διαβρωθεί αισθητά, μειονεκτούν τόσο από την έλλειψη πολιτικού οράματος σε αυτόν τον τομέα, όσο και από τα κακώς καθορισμένα προγράμματα ευρωπαϊκής συνεργασίας που παρεμποδίζονται από εσωτερικούς περιορισμούς. Η επιστροφή στη στρατηγική αυτονομία και μια φιλόδοξη πολιτική αμυντικής τεχνολογίας είναι επομένως απαραίτητη για τον μελλοντικό πρόεδρο. Το ίδιο ισχύει βιομηχανική πολιτική άμυνας, σημειώθηκε τα τελευταία 20 χρόνια από σημαντικές παραιτήσεις, μερικές φορές στο βωμό της διεθνούς συνεργασίαςκαι λόγω της έλλειψης μεσοπρόθεσμου προγραμματισμού, που δεν επιτρέπει στους κατασκευαστές να βελτιστοποιήσουν το εργαλείο τους για να καλύψουν καλύτερα τις ανάγκες των γαλλικών στρατών καθώς και των διεθνών πελατών. Σε αυτά τα ερωτήματα, εάν αφορά το μέγεθος του βιομηχανικού εργαλείου, καθώς και τον έλεγχό του και μερικές φορές υπερβολική έκθεσή του στις αντιξοότητες εξαγωγής, οι υποψήφιοι πρέπει επίσης να εκφράσουν τις θέσεις τους και τη στρατηγική τους.
Τέλος, δεν αρκεί να αποφασίσουμε μια αύξηση της δύναμης των ενόπλων δυνάμεων για να το επιτύχουμε. Αυτά αντιμετωπίζουν πράγματι σοβαρές δυσκολίες ακόμη και στην πρόσληψη και διατήρηση επαρκούς προσωπικού με το απαιτούμενο προφίλ, παρόλο που το μέγεθος των στρατών δεν ήταν ποτέ τόσο μικρό. Στην πραγματικότητα, θα είναι απαραίτητο να αναλυθεί μια στρατηγική που θα καθιστά δυνατή την ανταπόκριση στην πρόκληση του ανθρώπινου δυναμικού στις ένοπλες δυνάμεις, για παράδειγμα μέσω της καλύτερης ελκυστικότητας των ενόπλων δυνάμεων, καταλληλότερων προφίλ σταδιοδρομίας, της δημιουργίας υποτροφιών που αντισταθμίζονται σε χρόνια υπηρεσία, ή την εφαρμογή μιας πραγματικής Εθνικής Φρουράς ικανής να ενισχύσει σημαντικά τις δυνάμεις, ειδικά σε περίπτωση σοβαρής κρίσης.
5- Η ανθεκτικότητα του έθνους
Όπως έχει δείξει η Κρίση που συνδέεται με το Covid19, αλλά και οι πολλές συνωμοτικές μετατοπίσεις που έχουν αναφερθεί όλο και πιο συχνά τους τελευταίους μήνες, η Ανθεκτικότητα του Γαλλικού Έθνους που αντιμετωπίζει μία ή περισσότερες μεγάλες κρίσεις είναι σήμερα ένα πρόβλημα που επηρεάζει άμεσα τα αμυντικά ζητήματα το πρόσωπο των αυξανόμενων πιθανών απειλών. Αρκετές χώρες, ιδίως η Σουηδία αλλά και η Ρωσία, έχουν δεσμευτεί να οργανώσουν την ανθεκτικότητα του πληθυσμού σε αυτές τις πιθανές κρίσεις, οι οποίες μπορούν να προκύψουν τόσο από μια τρομοκρατική επίθεση όσο και από ένα κλιματολογικό γεγονός, από την εμφάνιση ενός νέου παθογόνου παρά μια επίθεση από άλλη κατάσταση. Η εξάρτηση του πληθυσμού από βασικές υπηρεσίες όπως νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, επικοινωνίες, προμήθεια καταναλωτικών προϊόντων σε σούπερ μάρκετ ή ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, αντιπροσωπεύουν σήμερα μεγάλες ευπάθειες στο επίπεδο της κοινωνίας. Η διαπερατότητα παρατηρήθηκε σε παραπληροφόρηση, ακόμη και σε προπαγάνδα που κατευθύνεται από εχθρική κατάσταση, αποτελεί εξίσου σημαντική απειλή.
Η ενίσχυση της ικανότητας ανθεκτικότητας των Γάλλων, στη μητροπολιτική Γαλλία καθώς και στο εξωτερικό, στην πόλη και στο εξωτερικό, επομένως αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ζήτημα ασφάλειας που σχετίζεται με αμυντικά ζητήματα, και οι στρατοί κατέχουν μερικά από τα κλειδιά για να ανταποκριθούν σε αυτά, όπως στην περίπτωση του αντιμετώπιση επιθέσεων στον κυβερνοχώρο ή προστασία κρίσιμων υποδομών. Οι υποψήφιοι για τις προεδρικές εκλογές πρέπει επομένως να δηλώσουν την αντίληψή τους για αυτό το κρίσιμο σημείο και να υποβάλουν τις προτάσεις τους σε αυτόν τον τομέα, προκειμένου να επιτρέψουν στους ψηφοφόρους να αξιολογήσουν το περιεχόμενό του.
6- Το χρονοδιάγραμμα των μέτρων
Αν υπάρχει σήμερα ένα πολύ κρίσιμο σημείο στον γαλλικό αμυντικό σχεδιασμό, εκτός από αυτό που συνδέεται με τη μορφή, είναι αναμφίβολα το πρόγραμμα των προγραμμάτων που έχουν αναληφθεί για την αντιμετώπιση νέων απειλών. Πράγματι, εάν πρόκειται για θέματα υψηλής έντασης, με το πρόγραμμα μάχης MGCS, το σύστημα πυροβολικού CIFS, τοe Σύστημα μάχης αεροσκαφών FCAS, ή ο πυρηνικός αερομεταφορέας νέας γενιάς, ως ανταπόκριση στις ανάγκες αποτροπής, με το πρόγραμμα SSBN 3G, τον πύραυλο ASN4G, ή Ευρωπαϊκά αντι-βαλλιστικά συστήματα TWISTER, όλα τα ημερολόγια στοχεύουν στην είσοδο σε υπηρεσία μετά το 2030, 2035 ή ακόμη και το 2040. Ωστόσο, η πραγματικότητα της απειλής είναι άμεση και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι το ισχύον status quo θα διαρκέσει για τα 15 ή 20 χρόνια που απαιτούνται για να δώσουν στους στρατούς το σημαίνει να τους απαντήσετε. Αυτό εγείρει το ερώτημα, και με κριτικό τρόπο, το χρονοδιάγραμμα των μέτρων που πρέπει να ληφθούν ώστε οι γαλλικοί στρατοί να αντιμετωπίσουν γρήγορα αυτές τις απειλές.
Η απάντηση που μπορεί να δώσει ένας υποψήφιος σε αυτές τις ερωτήσεις θα επιτρέψει την αξιολόγηση της διάρκειας της έκθεσης στον κίνδυνο, αλλά και της σταθερότητας του προτεινόμενου αμυντικού προγράμματος. Πράγματι, η ανοικοδόμηση ενός στρατιωτικού εργαλείου δεν μπορεί να αποφασιστεί για σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ο μεσοπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος προγραμματισμός, τόσο στον τεχνολογικό όσο και στον ανθρώπινο δυναμικό, για τις ένοπλες δυνάμεις, καθώς και για τις βιομηχανίες και τα ερευνητικά κέντρα. Επίσης, σε αυτό το ημερολόγιο οι υποψήφιοι θα είναι σε θέση να διαφοροποιηθούν, προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση όλων των υποψηφίων και πάλι να προτείνουν ένα ασαφές πρόγραμμα βασισμένο σε έναν μόνο δημοσιονομικό στόχο, χωρίς να επιτρέπεται η πρόβλεψη των φιλοδοξιών και του πραγματικού οράματος. ως τροπισμός όσον αφορά τη διεθνή ή ευρωπαϊκή συνεργασία, ή ένα επιφανειακό όραμα χωρίς πραγματική βούληση.
7- Το οικονομικό μοντέλο και η βιωσιμότητα της αμυντικής προσπάθειας
Τέλος, και όχι λιγότερο σημαντικό, από αυτά τα στρατηγικά αμυντικά ζητήματα για τις προεδρικές εκλογές του 2022, το ζήτημα της χρηματοδότησης των φιλοδοξιών που παρουσιάζονται, και κατ 'επέκταση το αμυντικό οικονομικό μοντέλο που προβλέπουν οι υποψήφιοι, αποδεικνύεται το πιο κρίσιμο. Πράγματι, χωρίς να αναφερθούμε σε λεπτομέρειες, η πραγματική δημοσιονομική ανάγκη των στρατών να ανταποκριθούν στις σημερινές και μελλοντικές απειλές απαιτεί σημαντική αύξηση των αμυντικών πιστώσεων τα επόμενα χρόνια, για να φτάσει σε αύξηση της τάξης των 25 έως 30 δισεκατομμυρίων ευρώ. έως το 2032, δηλαδή αύξηση δανείων ύψους περίπου 3 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως για 10 χρόνια. Μια τέτοια προσπάθεια δεν είναι απλώς προσιτή στα γαλλικά δημόσια οικονομικά που έχουν πληγεί ήδη από την κρίση του Covid. Οι υποψήφιοι θα πρέπει επομένως είτε να μειώσουν τις φιλοδοξίες του προγράμματός τους να ανταποκριθούν στις γαλλικές δημοσιονομικές ικανότητες τα επόμενα χρόνια, με τη βεβαιότητα αυξημένης έκθεσης σε μείζονες κινδύνους και υποβάθμισης της χώρας στη διεθνή σκηνή, ή να προτείνουν ένα μοντέλο. οικονομική για την κάλυψη των αναγκών.
Από όλα τα θέματα που συζητήθηκαν, αυτό είναι αναμφίβολα το πιο διχαστικό για τους μελλοντικούς υποψηφίους, οι οποίοι πρέπει όχι μόνο να παρουσιάσουν τις φιλοδοξίες τους, αλλά και το μοντέλο χρηματοδότησης και συνεπώς τη βιωσιμότητα της προτεινόμενης αμυντικής προσπάθειας. Υπάρχουν λύσεις, είτε είναι μακροοικονομική (άμυνα με θετική αποτίμηση) ή οργανωτική και κοινωνική (Base Defense). Ορισμένες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία, έχουν εφαρμόσει αυτές τις αρχές για πολλά χρόνια. Άλλοι εξελίσσονται για να συμμορφωθούν, όπως συμβαίνει με τη Μεγάλη Βρετανία με τη νέα ολοκληρωμένη στρατηγική επισκόπηση. Αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο, ότι οι λύσεις που προτείνονται για τη χρηματοδότηση της αμυντικής προσπάθειας που θα ακολουθήσει θα επιτρέψουν να εκτιμηθούν λεπτομερώς τόσο οι πραγματικές φιλοδοξίες όσο και η σταθερότητα του προγράμματος που προτείνει ο καθένας από τους υποψηφίους στον τομέα αυτό.
Συμπέρασμα
Συνταγματικά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο Αρχηγός των Γαλλικών Στρατών. Ως εκ τούτου, είναι ο εγγυητής της προστασίας της κυριαρχίας και των συμφερόντων της χώρας, και περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, της ασφάλειας των ίδιων των Γάλλων, όπου κι αν βρίσκονται. Οι πρόσφατες γεωπολιτικές εξελίξεις έδειξαν ότι τα χρόνια, ακόμη και οι επόμενες δεκαετίες, θα είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που έχουμε βιώσει τα τελευταία 30 χρόνια, με την επανεμφάνιση των κινδύνων μείζονος σύγκρουσης μεταξύ κρατών και της πυρηνικής απειλής, αλλά και με την εμφάνιση νέων απειλών που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, την πυκνότητα των ανθρώπινων πληθυσμών και τον εκδημοκρατισμό ορισμένων τεχνολογιών. Σε κάθε περίπτωση, ένας υποψήφιος για την προεδρία δεν μπορεί πλέον να αγνοήσει ή να ασχοληθεί επιφανειακά με αυτά τα αμυντικά ζητήματα.
Όπως είδαμε, οι διακυβεύσεις είναι πλέον σημαντικές σε αυτόν τον τομέα, στην κλίμακα των κινδύνων που ανακύπτουν, και δεν είναι πλέον δυνατόν να ικανοποιηθούμε με ένα σύντομο πρόγραμμα ή αόριστες φιλοδοξίες να το εμπιστευτούμε στα ηνία της χώρας και συνεπώς την ασφάλεια των Γάλλων. Μπορούμε λοιπόν να ελπίζουμε ότι οι υποψήφιοι για τις προεδρικές εκλογές, τουλάχιστον όσοι είναι πιο πιθανό να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στις εκλογές αυτές, προσεγγίστε το θέμα με φιλοδοξία και σαφήνεια στο πρόγραμμά τους, και ότι θα απαντήσουν στα 7 σημεία που συζητήθηκαν εδώ. Θα εξαρτηθεί φυσικά από τους υποψηφίους. Αλλά θα εξαρτηθεί επίσης από τους ψηφοφόρους, οι οποίοι θα κάνουν τα αμυντικά ζητήματα θέμα της επερχόμενης προεκλογικής εκστρατείας, ή όχι ...