Η αντιμετώπιση μιας επίθεσης εναντίον της Ταϊβάν είναι μία, αν όχι η κύρια ανησυχία των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ σήμερα. Δυστυχώς, η ίδια Πολλά πολεμικά παιχνίδια που έγιναν τα τελευταία χρόνια σε αυτό το θέμα δεν είναι ενθαρρυντικά, οι αμερικανικοί στρατοί ωθούνται τακτικά πίσω και το ανεξάρτητο νησί πέφτει στα χέρια του Πεκίνου στις περισσότερες περιπτώσεις. Πολλές επιλογές και καινοτομίες δοκιμάζονται τώρα σε μια προσπάθεια να ανταποκριθούν σε αυτήν την πρόκληση, για παράδειγμα με μικρότερες μονάδες, πολύ κινητές και καλύτερα συντονισμένες όπως συνιστάται από τα νέα δόγματα των πεζοναυτών et του Στρατού των ΗΠΑ, η κλήση προς ρομποτικά πλοία και αεροσκάφη για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, και η χρήση υπερηχητικών πυραύλων και ένα δόγμα συνεργατικής δέσμευσης «Όλοι οι τομείς» για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Αλλά και πάλι, ο λογαριασμός δεν φαίνεται να είναι εκεί.
Ωστόσο, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι είχε λάβει ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε πρόσφατες προσομοιώσεις. Σε ένα λεπτομερές άρθρο, Η δημοσιογράφος Valerie Insinna εμφανίστηκε στο Defense News όλες οι επιλογές που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα, ιδίως εκείνη της μαζικής χρήσης όπλων που σήμερα είναι είτε υπό ανάπτυξη είτε απλά δεν υπάρχουν. Αυτή είναι η περίπτωση του μαχητή NGAD νέας γενιάς της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, ενός προγράμματος στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής του, και του οποίου η USAF αποκάλυψε κρυφά μια γραφιστική στην εξαμηνιαία έκθεσή της για τις εξαγορές του, αλλά και για την πλήρη ενσωμάτωση του υπό ανάπτυξη δόγματος «All-Domain», Μαχητικά αεροσκάφη Skyborg, υπερηχητικά όπλα μεγάλης εμβέλειας, καθώς καιένας νέος ελαφρύς μαχητής μεσαίας γενιάς, αποδεικνύοντας τα όρια ορισμένων προγραμμάτων που παρουσιάζονται ως παντογνώστη, όπως το F35.
Πράγματι, η διαρκής απειλή που θα ασκήσει ο Κινέζος μαχητής στα αεροσκάφη στήριξης, ιδίως τα αεροσκάφη δεξαμενόπλοιων, θα υποχρεώσει την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ να εφαρμόσει συσκευές που διαθέτουν επαρκές εύρος δράσης. Για να το επιτύχει αυτό, και να πραγματοποιήσει επιθετικές ενέργειες πάνω από την Ταϊβάν ή το κινεζικό έδαφος, το F35A θα έπρεπε στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει επιπλέον δεξαμενές, καταστρέφοντας το υποτιθέμενο πιο αποτελεσματικό του πλεονέκτημα, δηλαδή το μυστικό. Στην πραγματικότητα, το USAF F35A πρέπει να περιορίστηκε, σε αυτήν την προσομοίωση, σε αποστολές μεγάλης εμβέλειας, όπως το F15EX, ή σε αποστολές εναντίον κινεζικών πλοίων και αεροπλάνων εντός της περιμέτρου του αεροσκάφους, αναγκάζοντάς τους τους αμερικανούς σχεδιαστές να χρησιμοποιούν άλλες συσκευές για εκτελεί επιθετικές ενέργειες, όπως το F22, το οποίο δεν είναι η κύρια λειτουργία, και ειδικά NGAD, το οποίο είναι επομένως όλο και πιο σημαντικό μεσοπρόθεσμα για να καλύψουμε τις αδυναμίες του αμερικανικού επιθετικού συστήματος.
Επιπλέον, και για να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις των κινεζικών επιθέσεων στα συμμαχικά στρατιωτικά αεροδρόμια, η USAF αποφάσισε, σε αυτήν την προσομοίωση, να διανείμει τις δυνάμεις της όσο το δυνατόν περισσότερο σε όλα τα διαθέσιμα αεροδρόμια, προκειμένου να μειώσει τις επιπτώσεις μιας μαζικής απεργίας σε ένα από αυτά. Και πάλι, οι βαριές και πολύπλοκες συσκευές συντήρησης, όπως οι F35 και F22, είναι εύκολα ανάπηροι, επειδή απλά δεν είχαν σχεδιαστεί για να λειτουργούν σε ένα τόσο υποβαθμισμένο και ρουστίκ περιβάλλον. Εξ ου και το ενδιαφέρον να έχει ένα νέο αεροσκάφος, γενιάς 4.5 όπως προβλέπεται από την USAF, να αντικαταστήσει τα F16 του σε αυτό το επίπεδο πολύ ευάλωτο στις κινεζικές άμυνες, αλλά του οποίου το υλικοτεχνικό αποτύπωμα θα ήταν πολύ ελαφρύτερο και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα, έναντι βαρύτερου και πιο σύγχρονες συσκευές, όπως το F35A.
Η χρήση drones είναι επίσης βασικός παράγοντας για την επιτυχή αντιμετώπιση των κινεζικών δυνάμεων σε ένα τέτοιο σενάριο. Πράγματι, ακόμη και με τις τεχνολογικά πλεονεκτικές παραδοχές που διατηρήθηκαν κατά τις τελευταίες προσομοιώσεις, οι προσομοιωμένες απώλειες μιας τέτοιας σύγκρουσης, στους άνδρες όπως στο υλικό, είναι πολύ υψηλές, σε αναλογία με αυτές που καταγράφηκαν κατά τις τελευταίες συγκρούσεις που σηματοδότησαν τον ΧΧ αιώνα, όπως επιχειρήσεις στο Ιράκ και τη Σερβία. Η χρήση drones τύπου "Loyal Wingman", των οποίων το μειωμένο κόστος τους επιτρέπει να καταστραφούν προκειμένου να αποκτήσουν ένα τακτικό πλεονέκτημα, είναι επομένως απαραίτητη, τόσο ανθρώπινα όσο και οικονομικά, έναντι της κινεζικής άμυνας.
Ο κύριος στόχος αυτής της προσομοίωσης, η οποία δεν είναι στην πρώτη επανάληψή της, είναι πρωτίστως η αξιολόγηση των διαφορετικών τακτικών και τεχνολογικών επιλογών που διατίθενται στους αμερικάνους στρατούς, σε μια μεγάλη σύγκρουση και ένα περίπλοκο σενάριο, όπως το La Défense de Taiwan. Αυτά έχουν δείξει, με την πάροδο των ετών, ότι ο σημερινός στρατός των ΗΠΑ δεν είχε σχεδιαστεί για σύγκρουση ενάντια σε μια χώρα όπως η Κίνα, ενώ αντίθετα, Το Πεκίνο οργάνωσε και ταξινόμησε το στρατιωτικό του εργαλείο για αυτόν τον μοναδικό σκοπό. Ο ενθουσιασμός που έχουμε δει εδώ και δύο χρόνια στο Πεντάγωνο, με την προώθηση νέων δογμάτων, την επιτάχυνση ορισμένων τεχνολογικών προγραμμάτων και τις ολοένα και πιο τεταμένες διαιτησίες μεταξύ Κογκρέσου, Βιομηχάνων και Στρατιωτικών, είναι αποτέλεσμα περισσότερο από ανησυχητικό για αυτά τα πολεμικά παιχνίδια .
Διότι, μην κάνετε λάθος, αυτό που ισχύει για την Κίνα για την Ταϊβάν, είναι εξίσου αλήθεια για τη Ρωσία για την Ουκρανία, ακόμη και για τις χώρες της Βαλτικής ή τη Σκανδιναβική χερσόνησο. Εάν προκύψει σύγκρουση στην Κεντρική ή Ανατολική Ευρώπη, όλα τα στρατιωτικά αεροδρόμια του ΝΑΤΟ ανατολικά μιας γραμμής που περνά από το Λονδίνο και το Παρίσι θα ήταν πράγματι ο στόχος των ρωσικών πυραυλικών επιθέσεων, αναγκάζοντας μια ευρεία διασπορά αεροσκαφών και σε αποστολές που διεξήχθησαν πιο μακριά από τη δυτική μαχητική αεροπορία. Ομοίως, τα δεξαμενόπλοια και η εναέρια επιτήρηση θα είναι οι πρωταρχικοί στόχοι των ρωσικών Su-35, Su-57 και Mig-31 οπλισμένων με αντιαεροπορικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς όπως το R-37M ειδικά σχεδιασμένο για αυτήν την αποστολή. Από τότε και στο εξής, τα πολλά F35A που αποκτήθηκαν από αρκετές ευρωπαϊκές αεροπορικές δυνάμεις, και παρουσιάστηκαν από τον Lockheed και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ως το απόλυτο μαχητικό αεροπλάνο, θα αποδειχθούν εξίσου ανάπηρα στην υπεράσπιση της Ευρώπης όπως και στην υπεράσπιση της Ευρώπης.
Ενώ οι ευρωπαϊκοί στρατοί σχεδιάζονται και μοντελοποιούνται σήμερα για δεσμεύσεις που δεν σχετίζονται με την υψηλή ένταση μιας σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, οι τελευταίοι από την άλλη, άρχισαν, ήδη από το 2008 μετά τον πόλεμο κατά της Γεωργίας, βαθιές μεταρρυθμίσεις για να προετοιμαστούν για αυτόν τον τύπο σύγκρουση. Οσο αφορά ταυτόχρονη ανάπτυξη των εντάσεων στην Ουκρανία και γύρω από την Ταϊβάν Τις τελευταίες εβδομάδες, έχει δείξει ότι το Πεκίνο και η Μόσχα είναι πιθανό να συντονιστούν για να παρεμποδίσουν τη στρατιωτική ανταπόκριση των Ηνωμένων Πολιτειών, και έτσι να διασφαλίσουν ένα περισσότερο από σημαντικό τακτικό πλεονέκτημα.
Επομένως, μπορούμε να αναρωτηθούμε, όπως έχουμε κάνει πολλές φορές στο Meta-Defense, για τη σημασία των μεγάλων προγραμμάτων στα οποία συμμετέχουν σήμερα η Γαλλία και οι Ευρωπαίοι, ιδίως όσον αφορά το πρόγραμμα. Είτε πρόκειται για νέα βαρέα θωρακισμένα οχήματα ικανά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σύγχρονου τεχνολογικού πεδίου μάχης, ιδίως έναντι των drone, των αδέσποτων πυρομαχικών και των αντιαρματικών πυραύλων μεγάλης εμβέλειας, ή των συστημάτων αεροπορικής μάχης που μπορούν να προκαλέσουν την ολοκληρωμένη πολυεπίπεδη λαϊκή Ρωσία αντιαεροπορική άμυνα, αυτός ο εξοπλισμός είναι πιθανό να χρειαστεί πολύ νωρίτερα από το 2035 ή το 2040, όπως είχε προγραμματιστεί σήμερα. Υπό αυτήν την έννοια, τα διδάγματα των προσομοιώσεων της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ εναντίον της Ταϊβάν θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως ηλεκτροπληξία στην Ευρώπη, όπως συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ιδίως στη Γαλλία, το μόνο πυρηνικό έθνος στην ήπειρο, στην ίδια όπως φαίνεται να έχουν αφομοιωθεί από τη Μεγάλη Βρετανία κρίνοντας από τοΟι ενίοτε ριζοσπαστικοί προσανατολισμοί που λαμβάνονται από τη νέα ολοκληρωμένη στρατηγική επισκόπηση.