Τους τελευταίους μήνες, η στρατηγική εξαγορών και επικοινωνίας της Ινδονησίας σχετικά με τα αμυντικά προγράμματα έγινε αντιληπτή με χαοτικό τρόπο, τουλάχιστον. Πράγματι, η χώρα, η οποία σήμερα διαθέτει περίπου δεκαπέντε ρωσικά μαχητικά Su-27 και Su-30, περίπου τριάντα αμερικανικά F-16 και περίπου σαράντα ελαφρά FA-50 South Korean και British Hawk, έχει συμμετάσχει σε ολικές διαπραγματεύσεις για εκσυγχρονίστε το τελευταίο: εδώ 11 Su-35 από τη Μόσχα, εκεί 15 Eurofighter Typhoon μεταχειρισμένο από την Αυστρία, F16 ή F35 από τις Ηνωμένες Πολιτείες και πρόσφατα 36 ή 48 Rafale με τη Γαλλία.
Αυτές οι ανακοινώσεις ήταν ακόμη πιο ακατανόητες, καθώς συχνά συνοδεύονταν από μια ορισμένη επιθυμία από την Τζακάρτα να τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις και να παραγγείλει πραγματικά το αεροσκάφος, τουλάχιστον αυτή ήταν η ομιλία των αξιωματούχων της Ινδονησίας.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να φοβόμαστε ότι όλες αυτές οι διαπραγματεύσεις δεν θα είχαν άλλο σκοπό από το να ασκήσουν πίεση στην Ουάσιγκτον να λάβει άδεια για την απόκτηση F-35, τα οποία οι ινδονησιακές αεροπορικές δυνάμεις θεωρούν απαραίτητα για να αντισταθούν στην ανερχόμενη κινεζική ισχύ.
Επιπλέον, κάποιες ανακοινώσεις από την Τζακάρτα φάνηκαν αντιφατικές, όπως π.χ την ανακοίνωση της διατήρησης της παραγγελίας του Su-35 ενώ επιθυμεί να αποκτήσει το F16V και ειδικά το F35, ή η διαπραγμάτευση που αφορά Typhoon μεταχειρισμένοι Αυστριακοί ενώ εμφανώς προχωρούν με μεγάλη ταχύτητα με το Παρίσι για το θέμα της Rafale.
Διαβούλευση για το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι
προορίζεται για συνδρομητές Premium
Τα Premium συνδρομές παρέχουν πρόσβαση στοόλα τα αρχεία (άρθρα που δημοσιεύτηκαν πριν από περισσότερο από ένα χρόνο) χωρίς διαφήμιση. Η συνδρομή Premium σάς επιτρέπει να δημοσιεύετε δύο Δελτία Τύπου ou Προσφορές εργασίας στα Meta-defense.fr κάθε μήνα, δωρεάν.
