αναμφισβήτητα Ιταλικά αμυντικά νέα ήταν εξαιρετικά πυκνή τους τελευταίους μήνες. Αφού ανακοίνωσε την αύξηση του προϋπολογισμού του στρατού κατά 10% το 2021, και καθιέρωσε πολύ σημαντικές επιχειρησιακές φιλοδοξίες για τους 3 στρατούς της, η Ρώμη μόλις ανακοίνωσε το επερχόμενο άνοιγμα ενός νέου κέντρου εκπαίδευσης για την εκπαίδευση πιλότων Ιταλικό και ξένο κυνήγι στη βάση του Decimomannu, στη νότια ακτή της Σαρδηνίας, όχι μακριά από το Κάλιαρι. Η Ιταλική Πολεμική Αεροπορία σχεδιάζει να εκπαιδεύει 80 πιλότους μαχητών ετησίως, σε σύγκριση με τη μέγιστη χωρητικότητα 40 ετησίως σήμερα στη βάση Galatina, στην ακτή της Αδριατικής, όχι μακριά από το Μπρίντιζι.
Η ιταλική εκπαίδευση πιλότων μαχητών χωρίζεται σε 4 επαναλαμβανόμενες φάσεις, από την αρχική εκπαίδευση πτήσης (Φάση 1) σε προχωρημένη εκπαίδευση σε οπλικά αεροσκάφη (Φάση 4). Σήμερα, οι φάσεις 2, 3 και 4 πραγματοποιήθηκαν στη Γαλατίνα, αντίστοιχα, στο αεροσκάφος MB339 για τις φάσεις 2 και 3 και στο T346A για τη φάση 4. Μόνο το T346A της Φάσης 4 θα μετακινηθεί στο Decimomannu, οι Φάσεις 2 και 3 παραμένουν στη Γαλάτινα και θα αντικαταστήσουν το MB339 τους από Παραγγέλθηκαν M345 από τον Leonardo. Ο M345 είναι ένας ελαφρύς διθέσιος μονοκινητήρας που έχει σχεδιαστεί για εκπαίδευση πιλοτικών μαχητών, συγκρίσιμος σε απόδοση με το γαλλο-γερμανικό Alpha-Jet. Το T346 είναι η εκπαιδευτική έκδοση του αεροσκάφους M346. Αυτό το αεροσκάφος, ένα από τα καλύτερα της κατηγορίας του, διαθέτει αεροηλεκτρονικά και δυνατότητες πολύ κοντά σε αυτές των σύγχρονων οπλικών αεροσκαφών, όπως το Typhoon, το Rafale ή το F35, χωρίς ωστόσο να τα ισοφαρίζει, αλλά σε πολύ χαμηλότερη τιμή ιδιοκτησίας από το δεύτερο.
Αναμφίβολα, η εκπαίδευση που προσφέρει η Ιταλία θα επωφεληθεί από τις πιο αποτελεσματικές συσκευές στην Ευρώπη. Η Γερμανική Πολεμική Αεροπορία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τα T38 και T6 για το σκοπό αυτό, καθώς η Γαλλία και η Ισπανία αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τα άλφα-jet τους με το PC-21 Pilatus, ένα διθέσιο αεροσκάφος που τροφοδοτείται από ένα turboprop που, εάν προσφέρει αποτελεσματικά ένα πιλοτήριο κοντά σε αυτό ενός αεροπλάνου όπλου, ωστόσο απέχει πολύ από το να προσφέρει απόδοση σε όρους ταχύτητας, οροφής ή ρυθμού ανόδου, συγκρίσιμο με το ιταλικό M346.
Με 18 M345 και τόσα T346 στο στόλο, οι ιταλικές αεροπορικές δυνάμεις όχι μόνο θα μπορούν να εκπαιδεύσουν τους δικούς τους πιλότους όλο και καλύτερα, αλλά θα μπορούν επίσης να φιλοξενήσουν μεγάλο αριθμό ξένων μαθητών πιλότων, μια πολιτική που ήταν προηγουμένως εκείνη της Γαλλίας, Και που κατέστησε δυνατή, εκτός από τη διατήρηση ισχυρών δεσμών με το προσωπικό και τους στρατούς πολλών χωρών, την προώθηση της εθνικής αεροναυτικής βιομηχανίας μακροπρόθεσμα. Σήμερα, η πλειοψηφία αυτών των χωρών έχει στραφεί στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εκπαιδεύσει τους πιλότους των φοιτητών τους, κάτι που εξηγεί εν μέρει τον αμερικανικό τροπισμό μεγάλου μέρους των αξιωματικών των ευρωπαϊκών αεροπορικών δυνάμεων. Ακόμη και η γαλλική ναυτική αεροπορία έχει κάνει αυτήν την επιλογή για τους πιλότους μαχητών της, οι οποίοι τώρα φεύγουν για την Pensacola μόλις ολοκληρώσουν την επιλογή πτήσης τους στο Lanveoc-Poulmic. Λίγα χρόνια νωρίτερα, οι φοιτητές μαχητές του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού πραγματοποίησαν μια κοινή πορεία με την Πολεμική Αεροπορία στο TB-21 Epsilon στην αεροπορική βάση του Cognac, στη συνέχεια στο Tours με άλφα-τζετ, πριν πάει σε ναυτικό στις ΗΠΑ.
Η προσφορά στρατιωτικής εκπαίδευσης αποτελεί βασική ικανότητα για επιρροή μιας χώρας στον κόσμο και την ικανότητά της να κάνει τις δικές της ένοπλες δυνάμεις να αλληλεπιδρούν με εκείνες άλλων χωρών. Ως εκ τούτου, οι μεγάλες ευρωπαϊκές στρατιωτικές σχολές καλωσορίζουν κάθε χρόνο αρκετές εκατοντάδες αλλοδαπούς ασκούμενους, εν μέρει από ευρωπαϊκές ανταλλαγές, αλλά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και πολλές φιλικές χώρες, στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή, στην Ασία ή τη Νότια Αμερική. Αυτή η προσφορά αποτελεί συνεπώς έναν σημαντικό πυλώνα στρατηγικής αυτονομίας, τόσο για κάθε χώρα όσο και για την ίδια την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, η ιταλική ανακοίνωση θα συμβάλει αναμφίβολα στην ενίσχυση αυτής της έννοιας, καθώς και στις ανακοινώσεις της υπέρ της ενίσχυσης των στρατών της.
Διότι εάν η Ρώμη είναι λιγότερο ριζοσπαστική στην αντίληψή της για την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία από ό, τι μπορεί να είναι η Γαλλία, ιδίως συμμετέχοντας σε προγράμματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και συμφωνώντας να αποκτήσει ορισμένο εξοπλισμό των ΗΠΑ όπως το F35, η πολιτική Αυτή η υπεράσπιση φαίνεται, από την πλευρά της, να είναι σε μεγάλο βαθμό υπέρ αυτής της στρατηγικής αυτονομίας, σε πολλούς τομείς. Πάνω απ 'όλα, και όπως η Μεγάλη Βρετανία, φαίνεται ότι η Ιταλία έχει ενσωματώσει τον κρίσιμο ρόλο που μπορεί να αντιπροσωπεύει η άμυνά της, και ιδίως η αμυντική βιομηχανία της, στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας και στην καταπολέμηση της ανεργίας. .
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η χώρα θα αφιερώσει, σε αντίθεση με τη Γαλλία, μέρος του ευρωπαϊκού σχεδίου ανάκαμψης, ακριβώς για τη χρηματοδότηση αυτών των διαφόρων σημείων. Εάν η Γαλλία και η Γερμανία εξακολουθούν να βασίζονται στο παράδειγμά τους που συνδέει τη διαχείριση της αμυντικής προσπάθειας με το μοναδικό κριτήριο των δαπανών, είναι πολύ πιθανό ότι μέσα σε λίγα χρόνια, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο θα έχει πιάσει και μάλιστα ξεπέρασε το γαλλο-γερμανικό ζευγάρι σε αυτόν τον τομέα. Σίγουρα προς όφελος της ευρωπαϊκής άμυνας, αλλά σίγουρα όχι για θέσεις εργασίας στη Γαλλία ...
