Η ναυτική περιπολία είναι ένα πεδίο που είναι σχετικά άγνωστο στο κοινό. Τις περισσότερες φορές εξαρτάται από τις ναυτικές αεροπορικές δυνάμεις, αποτελείται από αεροσκάφη μεγάλης εμβέλειας, εξοπλισμένα για την ανίχνευση, την παρακολούθηση και την πιθανή εμπλοκή πλοίων και υποβρυχίων που υπάρχουν σε μια μεγάλη θαλάσσια περιοχή, μερικές φορές πολύ μακριά από την ακτή. Τα θαλάσσια περιπολικά αεροσκάφη, όπως το Γαλλικό Ατλαντικό 2, το American P3 Orion ή το ρωσικό Tu-142, ήταν παραδοσιακά αεροσκάφη εξοπλισμένα με κινητήρες turboprop, σχεδιασμένα να λειτουργούν σε πολύ χαμηλό υψόμετρο και σε χαμηλή ταχύτητα, ιδίως για τη χρήση του ανιχνευτή. μαγνητική ανωμαλία που καθιστά δυνατή την ανίχνευση παραλλαγών στο μαγνητικό πεδίο της Γης παρουσία μιας μεγάλης μεταλλικής μάζας κοντά, και ως εκ τούτου για την ανίχνευση ενός υποβρυχίου κατά την κατάδυση.
Αλλά ο MAD (Magnetic Anomaly Detector) δεν είναι ο μόνος εξοπλισμός ανίχνευσης που διατίθεται σε ένα αεροσκάφος θαλάσσιας περιπολίας, το οποίο εφαρμόζει επίσης ένα ισχυρό ραντάρ επιφανείας, συστήματα ανίχνευσης παθητικών ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών (ESM) και απελευθερώσιμο σόναρ, που ονομάζεται Suno-buoy, χρησιμοποιείται για την ανίχνευση της θέσης ενός υποβρύχιου. Μόλις εντοπιστεί, το αεροσκάφος μπορεί να αναπτύξει ακουστικά οδηγημένες τορπίλες και υποβρύχια ορυχεία εναντίον υποβρυχίων, κατευθυνόμενων βομβών και πυραύλων κατά πλοίων εναντίον πλοίων.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία