Ήταν ώρα! Μετά από αρκετές εβδομάδες επίμονων επιθέσεων στο πρόγραμμα Shortfin Barracuda, η κυβέρνηση της Αυστραλίας έδωσε τελικά τις απαραίτητες εξηγήσεις για να τερματιστεί η υποβάθμιση της εικόνας του προγράμματος στην κοινή γνώμη της χώρας. Συγκεκριμένα, σε μια δήλωση που συνυπέγραψαν στρατιωτικές, πολιτικές και τεχνικές αρχές που σχετίζονται με το πρόγραμμα, η Καμπέρα αρνήθηκε επίσημα καμία κίνδυνος εκτέλεσης προγράμματος, καθώς και τυχόν αδιέξοδο στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις με την Ναυτική Ομάδα.
Η δήλωση των αυστραλιανών αρχών ήταν αποτελεσματική και πραγματική:
- Σχετικά με το «αύξηση του κόστους, τα ποσά που προχώρησαν από το πέρασμα των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως 80 δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν αποτελούν αύξηση του λογαριασμού, αλλά α διαφορετική περίμετρο τι χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των εξόδων της σύμβασης. Προς το παρόν, καμία μεταβολή του κόστους δεν εμφανίστηκε στο πρόγραμμα.
- σχετικά με τα 400 εκατομμύρια δολάρια των οποίων τα έξοδα δεν έχουν αιτιολογηθεί, πρόκειται για εσφαλμένη ερμηνεία των συμπερασμάτων της έκθεσης που εξέδωσε η Αυστραλιανή Εθνική Υπηρεσία Ελέγχου. Σε μια προσέγγιση του πολύ ακριβή διαχείριση κινδύνου, ορισμένα προγραμματισμένα έξοδα δεν έχουν ακόμη λογιστικοποιηθεί, εμφανίζονται από τότε ως "δεν δικαιολογούνται" στην έκθεση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν δικαιολογούνται και προγραμματίζονται στο πρόγραμμα.
- Όσον αφορά το 9 μήνες αργά αναφέρεται τακτικά, είναι απλά ανακριβές. Μέχρι σήμερα, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις ποιότητας και διαχείρισης κινδύνων, που αποτελούν το κύριο μέλημα των αυστραλιανών αρχών σε αυτό το πρόγραμμα, έχει πράγματι ληφθεί καθυστέρηση όσον αφορά τον αρχικό σχεδιασμό. Αλλά αυτή η καθυστέρηση είναι μόνο 5 εβδομάδες. Και σύμφωνα με τις αρχές, δεν επηρεάζει τη συμμόρφωση με τις προθεσμίες που ορίζονται από το πρόγραμμα.
- Τέλος, σχετικά με το πιθανό αδιέξοδος στο οποίο θα ήταν σήμερα το συνομιλίες μεταξύ του Ναυτικού Ομίλου και των αυστραλιανών αρχών, που παρουσιάστηκε ως " toxiques Από ορισμένους δημοσιογράφους, δεν υπάρχει. Το πρόγραμμα εκτελείται με ακρίβεια και διεξάγονται διαπραγματεύσεις μεταξύ της βιομηχανίας και των αρχών χωρίς εμπόδια et σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη αναμενόμενη.
Ήταν απλώς μια καταιγίδα σε ένα ποτήρι νερό; Αντίθετα, αυτή η κρίση, που χειραγωγείται ορατά από μερικούς ανθρώπους που επιθυμούν να δουν αυτό το πρόγραμμα να αποτυγχάνει, δείχνει ξεκάθαρα ότι σήμερα, η κοινή γνώμη αποτελεί αποφασιστικό ρόλο στην εκτέλεση ενός μεγάλου αμυντικού προγράμματος, ειδικά όταν αντιπροσωπεύει επενδύσεις τόσο βαριές όσο αυτές του προγράμματος Shortfin Barracuda της Αυστραλίας. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν είναι τόσο πολύ οι λίγοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί που προσπάθησαν να βλάψουν το πρόγραμμα να κατηγορήσουμε, αλλά πράγματι η έλλειψη επικοινωνίας των αυστραλιανών αρχών ως βιομηχάνων έναντι αυτού του προγράμματος προς την κοινή γνώμη της χώρας.
Διότι εάν η άρνηση που ασκούν οι αυστραλιανές αρχές αναλαμβάνεται ευρέως από τον εξειδικευμένο αμυντικό τύπο, είναι πολύ λιγότερο στα μέσα ενημέρωσης και σχεδόν όχι στα κοινωνικά δίκτυα. Με άλλα λόγια, η ζημιά έχει γίνει. Και τώρα, η κοινή γνώμη, και συνεπώς η αυστραλιανή πολιτική τάξη, διαχωρίζεται έναντι αυτού του προγράμματος. Αυτό σημαίνει ότι, εάν αναμένονταν οι νομοθετικές εκλογές του 2022, κάτι που είναι κοινό στην Αυστραλία, η αντιπολίτευση στον κυβερνώντα συνασπισμό, και ιδίως το Εργατικό Κόμμα που σήμερα είναι λαιμόκοπος στις εκλογές με το ίδιο συνασπισμός, θα μπορούσε να πειρασθεί να το κάνει εκλογικό ζήτημα προσπαθώντας να ενοποιήσει την κοινή γνώμη γύρω από την ακύρωσή του. Αυτό ακριβώς συνέβη στην Ινδία στα τέλη του 2018 και στις αρχές του 2019 κατά τη διάρκεια της εκλογικής εκστρατείας η αντιπολίτευση στο κόμμα του Ν. Modi συνέβαλε στη σύμβαση σχετικά με την απόκτηση του 36 Rafale στη Γαλλία για να προσπαθήσει να πετύχει τη νίκη. Δεν τα κατάφερε βέβαια, αλλά τι θα γινόταν αν άλλαζε η πλειοψηφία;
Εάν κάποια απειλή για το πρόγραμμα Sea 1000 φαίνεται όμορφη και αποκλείεται τώρα, αυτό το επεισόδιο πρέπει να αναλυθεί με ακρίβεια από Γάλλους κατασκευαστές, ώστε να τροποποιήσουν την αντίληψή τους για το ρόλο της κοινής γνώμης στην απόκτηση και εκτέλεση συμβάσεων. άμυνα σήμερα, ειδικά στις δυτικές δημοκρατίες. Διότι, τελικά, δεν εναπόκειται στην κυβέρνηση να πωλούν υποβρύχια, αεροπλάνα ή δεξαμενές, αλλά στους πληθυσμούς καθεμιάς από τις αποκτώσες χώρες. Ένα παράδειγμα που θα απέφευγε πολλές ανησυχίες και οπισθοδρόμηση για τους Γάλλους κατασκευαστές εάν συμφώνησαν να το εφαρμόσουν ...
Τέλος πάντων, στην Αυστραλία, οι κυβερνητικές δηλώσεις δεν σηματοδοτούν το τέλος αυτού του επεισοδίου. Είναι πλέον απαραίτητο, για το Ναυτικό Όμιλο και τους συνεργάτες του, να κερδίσουν πίσω τις καρδιές των Αυστραλών, εξηγώντας μεθοδικά τον τρόπο εκτέλεσης του προγράμματος και παρουσιάζοντας μια αντικειμενική και ικανοποιητική εικόνα του. Χωρίς να παραβιάζει τα προνόμια της κυβερνητικής επικοινωνίας και για μια πολύ μέτρια επένδυση, ο γαλλικός όμιλος θα μπορούσε έτσι όχι μόνο να προστατευθεί από οποιαδήποτε μορφή «υποτροπής», αλλά και να αποκτήσει τεχνογνωσία πιο χρήσιμη για μελλοντικά προγράμματα. Θα μπορούσε αυτή η ειδοποίηση να ξεπεράσει τους ισχυρούς συντηρητικούς που παραμένουν στη Γαλλία σε αυτό το θέμα; Πιθανότατα θα το δούμε πολύ σύντομα….