Ο Ρωσικός Στρατιωτικός Ναυτικός Στόλος (Flot Voyanno-Morskoy (VMF) θα πρέπει να παραλάβει έως το 2027 δύο μονάδες που παραγγέλθηκαν το 2019 από έργου 677 Lada, συμβατικά υποβρύχια τέταρτης γενιάς. Δεν θα είναι εξοπλισμένα με το σύστημα αναερόβιας πρόωσης ή AIP for Air Independent Propulsion, που αναπτύχθηκε από την Γραφείο Rubin. Η Μόσχα παραμένει ανίκανη να παρέχει τέτοια πρόωση στο ναυτικό της και στους εταίρους της (εκδόσεις που προσφέρονται για εξαγωγή: Amur-550 à Amur-1850). Όλες οι ελπίδες θα στηρίζονταν στην πέμπτη γενιά: το έργο Καλίνα.
Le έργου 677 Lada είχε τη φιλοδοξία να πετύχει τα σκάφη του έργου 877, 877 ΕΚΜ και αυτά των έργων 636, 636M, 636.1 και 636.3. Αυτή είναι μια νέα εξέλιξη του Το έργο 877 την ανάπτυξη του οποίου ηγείται ο Γιούρι Κορμιλιτσίν του Γραφείο Rubin κατά τη δεκαετία του 1990. Ένας από τους στόχους του προγράμματος είναι να καταστεί δυνατή η κατασκευή λιγότερο ακριβών υποβρυχίων. Τα υποβρύχια του έργο 677 να διακριθούν από τα προηγούμενα σκάφη τρίτης γενιάς ή ακόμα και γενιάς «3+» (έργα 636 à 636.3), ενσωματώνουν έναν ορισμένο αριθμό αρχιτεκτονικών βελτιώσεων:
Το υποβρύχιο του έργο 677 έχει μήκος 72 μέτρα στο μέγιστο μήκος του για διάμετρο κύτους 7,1 μέτρα σε σύγκριση με, αντίστοιχα, 73,8 και 9,9 μέτρα για το έργο 636.3. Η μονοκόκ αρχιτεκτονική, η πρώτη από τη δεκαετία του 1940, χωρίζεται σε πέντε στεγανά διαμερίσματα, ύψους τριών καταστρωμάτων. Το τιμόνι είναι σε σχήμα σταυρού, αυτό των έργων 877 à 636.3 έχει μόνο τρεις μπάρες. Ο ορεινός όγκος διατηρεί το σχήμα των προκατόχων του αλλά σε αντίθεση με αυτούς έχει τοποθετηθεί στο μπροστινό μέρος του και στο μεσαίο ύψος δύο μπροστινές μπάρες κατάδυσης.
Σε σύγκριση με Το έργο 636.3, το επιφανειακό εκτόπισμα μειώθηκε από 2350 σε 1765 τόνους, το εκτόπισμα κατάδυσης από 3950 σε 2700 τόνους. Τρέχει με 12 κόμβους στην επιφάνεια και έως 21 κόμβους κατά την κατάδυση (σε σύγκριση με 17 έως 20 για έργα 877 à 636.3). Οι δοκιμές δεν θα είχαν επικυρώσει αυτήν την απαίτηση. Η μέγιστη βύθιση δίνεται για 300 μέτρα. Το πλήρωμα είναι 34 έως 35 ναύτες (σε σύγκριση με 57 (Το έργο 877) έως 52 (Το έργο 636.3) για προκατόχους) που μπορούν να αντέξουν 45 ημέρες πτήσεων στη θάλασσα.
Η μείωση της ακουστικής υπογραφής επωφελείται από μια νέα ανηχοϊκή επίστρωση. Οι αιωρούμενες εγκαταστάσεις και κατασκευές επωφελούνται από τη χρήση δονητικού εξοπλισμού σε αντικραδασμικές συσκευές.
Η πρόωση βασίζεται σε έναν προωθητή που κινείται από έναν ηλεκτροκινητήρα μόνιμου μαγνήτη (4,1 MW) και του οποίου η καταδυτική ενέργεια μπορεί να παραχθεί από μια πρόωση AIP (2 x?) που αναπτύχθηκε από το Γραφείο Rubin ή συμπληρώνεται από μπαταρία ιόντων λιθίου σε, τουλάχιστον, ένα από τα σκάφη που βρίσκονται σε αναμονή. Το περπάτημα στην επιφάνεια ή η κολύμβηση με αναπνευστήρα επιτρέπει την εκτόξευση δύο κινητήρων ντίζελ D-49 (2 x 1,2 MW).
Ένα νέο αυτοματοποιημένο σύστημα μάχης αναπτύσσεται για αυτό το έργο, που ονομάζεται " Λίθιο ". Μια νέα σουίτα βυθομέτρου έχει επίσης σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για αυτά τα σκάφη, αν και δεν θα πληρούσε όλες τις απαιτήσεις των προδιαγραφών. Ο οπλισμός υλοποιείται από έξι τορπιλοσωλήνες των 533 χλστ. Η μέγιστη χωρητικότητα για τακτικά όπλα είναι 18 τορπίλες (USET-80K, SAET-60M, UGST ou Shkval) δηλαδή 6 στους σωλήνες, 12 στα ράφια ή 22 νάρκες DM-1. Έως 10 βλήματα 3M-54K (αντιπλοϊκό) και 3M-14K (πύραυλος κρουζ (SLCM) μπορεί να εκτοξευθεί μέσω τορπιλοσωλήνων καθώς και 6 αντιαεροπορικών βλημάτων Igla-1M με δοχεία εκτόξευσης.
Το B-585 Αγία Πετρούπολη καταστρώθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1997 στα ναυπηγεία Admiralty (Αγία Πετρούπολη). Η κυκλοφορία του έγινε στις 28 Οκτωβρίου 2004. Οι δοκιμές στη θάλασσα που πραγματοποιήθηκαν από τον κατασκευαστή ξεκίνησαν το 2005 και ολοκληρώθηκαν το 2009 στη Βαλτική Θάλασσα. Η είσοδος στην ενεργό υπηρεσία δόθηκε στη συνέχεια για το 2006 πριν ολισθήσει στο 2007. Αλλά τελικά μόλις στις 22 Απριλίου 2010 το υποβρύχιο έγινε δεκτό όχι για ενεργό υπηρεσία αλλά για πειραματισμό εντός του Στόλου της Βαλτικής Θάλασσας. Η αναερόβια πρόωση παρείχε τότε μόνο το 60% της αναμενόμενης ισχύος.
Οι δοκιμές στη θάλασσα συνεχίστηκαν μέχρι τον Νοέμβριο του 2011 και ειπώθηκε ότι το υποβρύχιο δεν θα εισαχθεί σε ενεργό υπηρεσία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παγώσει η κατασκευή των δύο άλλων σκαφών που τέθηκαν σε αναμονή. Αναστροφή τον Ιούλιο του 2012: ο Αρχηγός του Επιτελείου του Ρωσικού Ναυτικού, ναύαρχος Viktor Viktorovich Chirkov (2012 – 2016) δέχεται το B-585 Αγία Πετρούπολη σε υπηρεσία και συνεχίζει η κατασκευή των άλλων δύο μονάδων. Το υποβρύχιο μεταφέρθηκε στο Polyarny (στολίσκος της χερσονήσου Κόλα (Βόρειος Στόλος) το καλοκαίρι του 2013, με σκοπό να παραμείνει εντός του. Και τα πειράματα συνεχίστηκαν σε μια προσπάθεια να ολοκληρωθεί το κτίριο σε σχέση με όλα τα επίμαχα σημεία, βάζοντάς το σε αντίθεση με τις προδιαγραφές, η κύρια εκ των οποίων παρέμεινε η αναερόβια πρόωση.
Το B-586 Κρονστάνδη (ή Kronstadt ανάλογα με την ορθογραφία) ορίστηκε στις 28 Ιουλίου 2005. Το κύτος κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2018. Υποτίθεται ότι οι δοκιμές κατασκευαστή έχουν πραγματοποιηθεί ή έχουν διεξαχθεί από τότε. Θα πρέπει να ενταχθεί στις τάξεις του στόλου της Βαλτικής Θάλασσας το 2020, αν και ορισμένες πηγές λένε ότι στις 25 Νοεμβρίου 2021. Το B-586 Κρονστάνδη είναι το πρώτο ρωσικό υποβρύχιο που έλαβε μπαταρία ιόντων λιθίου του οποίου Γραφείο Rubin ισχυρίστηκε ότι ολοκλήρωσε επιτυχώς τις δοκιμές τον Σεπτέμβριο του 2014.
Το B-587 Velikiye Luki καθιερώθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2006 ως B-587 Σεβαστούπολη. Κατ' εξαίρεση, τέθηκε ξανά σε αναμονή στις 19 Μαρτίου 2015 για εργασίες τροποποίησης. Το κύτος του θα πρέπει να δρομολογηθεί για δεύτερη φορά, το 2020. Η είσοδος στην ενεργό υπηρεσία θα μπορούσε να ανακοινωθεί στις 25 Νοεμβρίου 2021, όταν θα ενταχθεί στον στόλο της Βαλτικής Θάλασσας.
28 Ιουνίου 2019, στο περιθώριο της επίδειξης όπλων ΣΤΡΑΤΟΣ-19, υπογράφηκε σύμβαση για την κατασκευή δύο επιπλέον υποβρυχίων της έργου 677 Lada, το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό έχοντας εκφράσει την επιθυμία του προς αυτή την κατεύθυνση το 2017. Θα καταστρωθούν από κοινού το 2022 στα ναυπηγεία Admiralty. Οι συμμετοχές στην υπηρεσία στοχεύουν το 2025 για το πρώτο και το 2027 για το δεύτερο. Στις 16 Δεκεμβρίου 2019, ο Alexander Buzakov δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης που δόθηκε στα μέσα ενημέρωσης του Sputnik ότι αυτά τα δύο σκάφη δεν θα είναι εξοπλισμένα με την πρόωση AIP που αναπτύχθηκε από την Γραφείο Rubin.
Le Γραφείο Rubin είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη της αναερόβιας πρόωσης από τις αρχές περίπου της δεκαετίας του 2000. Η τεχνολογία που εξερευνήθηκε βασίστηκε στο υδρογόνο. Αντί να παρέχεται ένας κινητήρας με υδρογόνο, ο οποίος θα απαιτούσε την επιβίβαση μιας ή περισσότερων δεξαμενών με τους σχετικούς κινδύνους, για να μην αναφέρουμε την υποδομή στην ξηρά, προτιμήθηκε ένα σύστημα παραγωγής υδρογόνου in vivo. Ο Γραφείο Rubin προκαλεί έναν «μεταρρυθμιστή» που πετυχαίνει να εξάγει υδρογόνο από το ντίζελ του οχήματος, επιτρέποντας την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε ένα κλειστό κύκλωμα για την επαναφόρτιση ή την τροφοδοσία μπαταριών ιόντων λιθίου.
Δοκιμές εδάφους του συστήματος πρόωσης AIP Γραφείο Rubin ολοκληρώθηκε, το αργότερο, στις αρχές του 2013. Το ειδικό υποβρύχιο Β-90 Sarov (έργο 20120 Sargan) χρησιμοποιήθηκε για θαλάσσιες δοκιμές του εν λόγω συστήματος, από το 2013 έως το 2014 τουλάχιστον. Το έργο 677, είτε μετά το Β-587, είτε ακόμη Το έργο 636.3 κατά τη διάρκεια μεγάλων τεχνικών διακοπών λειτουργίας. Δυσκολίες που αντιμετωπίστηκαν στο B-585 Αγία Πετρούπολη (2005 – 2019) δεν θα ήταν ποτέ δυνατή η επίτευξη των τεχνικών προδιαγραφών των προδιαγραφών σχετικά με την απαιτούμενη ηλεκτρική ισχύ.
Τα τρία πρώτα σκάφη του Το έργο 677 θεωρούνται αρκετά διαφορετικά ώστε να περιπλέκουν τη συντήρησή τους σε λειτουργική κατάσταση. Ο Το έργο 677 θα επαναπροσδιοριστεί ίσως σε έργα, για παράδειγμα, έργα 677.1, 677.2. Είναι άγνωστο εάν τα σκάφη που παραγγέλθηκαν το 2019 θα αποτελούν παραλλαγή ή θα συνδέονται με κάποιο από τα προηγούμενα πρότυπα.
Το κρατικό πρόγραμμα εξοπλισμών (Πρόγραμμα Gosudarstvennaya Vooruzheniy (GPV) 2011 – 2020 με στόχο την κατασκευή 20 υποβρυχίων συμβατικής ισχύος ή 6 Το έργο 636.3 et 14 έργου 677 Lada. Οι τεχνικές δυσκολίες (2005 – 2019) έχουν σταδιακά αντιστρέψει αυτή την κατανομή. εκτός οι έξι Το έργο 636.3 τίθεται σε αναμονή προς όφελος του Στόλος της Μαύρης Θάλασσας, έγινε παραγγελία έξι σκαφών το 2016 για το Στόλος Ειρηνικού. Ο Ναυπηγεία Admiralty ελπίζω να υπογράψω το 2020 για μια τρίτη σειρά έξι υποβρύχια του Το έργο 636.3 για Στόλος της Βαλτικής Θάλασσας. Ο VMF στόχευσε 8 μονάδες του Το έργο 677 : θα παραγγελθούν τα τρία τελευταία σκάφη;
Le έργου 677 Lada φαινόταν να μπορεί να φέρει έναν ορισμένο αριθμό αρχιτεκτονικών καινοτομιών για να μειώσει δραστικά το κόστος. Η αναβίωση του Το έργο 636.3, και αυτό που φαίνεται να είναι μια εγκατάλειψη της αναερόβιας πρόωσης στην τρέχουσα κατάστασή της, προμηνύει ότι το έργο έχει τεθεί σε αναμονή Καλίνα, η νέα κατηγορία συμβατικών υποβρυχίων που αναπτύχθηκε από TsKB Rubin, στα μέσα της δεκαετίας του 2020.