Στις αρχές της δεκαετίας του 70, στο τέλος του πολέμου του Βιετνάμ, ο στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε ένα τεράστιο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των δυνάμεών του, το οποίο πήρε το όνομα «Big 5», επειδή επικεντρώθηκε 5 εμβληματικά κομμάτια εξοπλισμού αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος για τα επόμενα 40 χρόνια: το άρμα μάχης M1 Abrams, το μαχητικό όχημα πεζικού M2 Bradley, το μαχητικό ελικόπτερο AH-64 Apache, το ελικόπτερο ελιγμών UH-60 Black Hawk και το σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας -αέρος και αντιπύραυλοι Patriot. Όπως τα μαχητικά αεροσκάφη F15 και F16 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, τα αεροπλανοφόρα Nimitz, τα καταδρομικά Ticonderoga, τα πυρηνικά υποβρύχια του Λος Άντζελες και τα F18 του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, αυτός ο εξοπλισμός επέτρεψε στο Πεντάγωνο να αποκτήσει μεγάλη τεχνολογική υπεροχή έναντι της Σοβιετικής Ένωσης και έκανε τις Ηνωμένες Πολιτείες σπουδαίες ονομαστικός νικητής του Ψυχρού Πολέμου.
Ο στρατός των ΗΠΑ, ο οποίος επί 15 χρόνια εστίασε σχεδόν αποκλειστικά σε αποστολές κατά των εξεγέρσεων στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Συρία, παρατήρησε από το 2016 ότι κινδύνευε να χάσει την τεχνολογική υπεροχή έναντι χωρών όπως η Κίνα ή η Ρωσία, οι οποίες διατηρούσαν λίγο πολύ ορατή προσπάθεια εκσυγχρονισμού των ενόπλων δυνάμεών τους σε περίπτωση των λεγόμενων εμπλοκών «υψηλής έντασης». Κάπως έτσι, υπό την ηγεσία του στρατηγού Μάτις, τότε υπουργού Άμυνας στη νέα κυβέρνηση Τραμπ, ο αμερικανικός στρατός άρχισε να σκέφτεται τον εκσυγχρονισμό των δυνατοτήτων και των πόρων του. Και καθώς το σούπερ πρόγραμμα «Big 5» είχε δώσει αποτελέσματα που ξεπερνούσαν κατά πολύ τις προσδοκίες, έφτασε γρήγορα να ορίσει ένα νέο σούπερ πρόγραμμα, που αυτή τη φορά προσδιορίστηκε ως το «Big 6».
Ενώ το Big 5 κάλυπτε 5 μεγάλα κομμάτια εξοπλισμού, το Big 6 αποτελείται από 6 κύριες οικογένειες αναγκών εκσυγχρονισμού: τεθωρακισμένα οχήματα και επίγεια drones, ελικόπτερα, πυροβολικό μεγάλης εμβέλειαςΗ Αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα, δίκτυα δεδομένων και αναβαθμίσεις πεζικού. Και αυτές οι 6 μεγάλες οικογένειες αναλύονται επίσης σε 31 προγράμματα εξοπλισμού και πόρων. Και όλα αυτά θα είναι ακριβά, πολύ ακριβά. Επομένως, απαιτείται ο προϋπολογισμός που απαιτείται για την τήρηση των καθορισμένων χρονοδιαγραμμάτων 57 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο την περίοδο 2020-2024. Γνωρίζοντας την τάση των αμερικανικών προγραμμάτων να μην σέβονται τα δημοσιονομικά κονδύλια που καθορίστηκαν αρχικά, πολλοί ειδικοί προειδοποιούν για τη βιωσιμότητα αυτού του σούπερ προγράμματος.
Αυτή είναι ιδιαίτερα η περίπτωση του Χάιντι Σιού, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τις εξαγορές του αμερικανικού στρατού από το 2011 έως το 2015, όταν ο προϋπολογισμός που διατέθηκε για στρατιωτικά προγράμματα διέφερε από το ένα έτος στο άλλο ανάλογα με τις πολιτικές αποφάσεις. Σύμφωνα με αυτήν, το υπερ-πρόγραμμα «Big 6» θα ήταν πολύ φιλόδοξο, και θα εξέθετε τον στρατό των ΗΠΑ σε πολύ σημαντικούς κινδύνους. Πράγματι, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του βασίζεται στην ταυτόχρονη ανάπτυξη ενός μεγάλου αριθμού προγραμμάτων υψηλής τεχνολογίας, τα οποία θα επιτρέψουν μια αλλαγή γενεών στον στρατό των ΗΠΑ σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα αμυντικά προγράμματα, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, συχνά υπερβαίνουν τον αρχικό τους σχεδιασμό και τον προϋπολογισμό τους. Εάν πολλά μεγάλα προγράμματα γλιστρούσαν ταυτόχρονα, ο στρατός των ΗΠΑ θα αναγκαζόταν να λάβει αποφάσεις που αφορούν πιθανές διαταραχές των δυνατοτήτων σε μια κρίσιμη στιγμή και ιδιαίτερα εκτεθειμένο στην Κίνα ή τη Ρωσία.
Ακόμη και αν τα προγράμματα προχωρούσαν σύμφωνα με τα σχέδια, εξωγενείς παράγοντες θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές συνέπειες που θα ενισχύονταν από αυτή την υπερβολική φιλοδοξία και συγχρονισμό. Έτσι, εάν μια οικονομική ή χρηματοπιστωτική κρίση, όπως αυτή που προβλέπουν πολλοί οικονομολόγοι για τα επόμενα χρόνια, επρόκειτο να πλήξει τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο στρατός των ΗΠΑ πιθανότατα θα εκτεθεί σε μειώσεις προϋπολογισμού, οδηγώντας και πάλι σε κρίσιμες διαταραχές στις ικανότητες. Ακόμη και χωρίς να μπούμε σε ένα ακραίο σενάριο, η τρέχουσα δομή του σούπερ προγράμματος και η έλλειψη περιθωρίου ελιγμών που δημιουργεί, λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής κινδύνου σε περίπτωση υπερχείλισης ορισμένων προγραμμάτων, ενώ η οικονομική κατάσταση ήταν απλά τρυφερή, αποτρέποντας κάθε προϋπολογισμό αυξάνουν.
Αυτοί οι κίνδυνοι οδήγησαν τη Heidi Shyu να καλέσει τον αμερικανικό στρατό να είναι πιο λογικός, επιλέγοντας ήδη ποια προγράμματα, που επιτρέπονται από τα 31 προγράμματα εξοπλισμού, θα έπρεπε να αναβληθούν ή να εξαλειφθούν, ώστε να δοθεί στο "Big 6" μια λογική ευκαιρία να ολοκληρωθεί. ακόμα κι αν εμφανίζονταν γεγονότα που δεν ελήφθησαν υπόψη.
Επιπλέον, η εξάπλωση προγραμμάτων υψηλής τεχνολογίας θα μείωνε, με προκλητικό τρόπο, τον ίδιο τον τεχνολογικό κίνδυνο. Πράγματι, αναπτύσσοντας την πλειονότητα των κρίσιμων συστημάτων ενός στρατού με βάση τα ίδια υπάρχοντα και τεχνολογικά αξιώματα, εκθέτουμε όλες τις δυνάμεις σε αυξημένη συνολική ευπάθεια, καθώς και στην ταυτόχρονη απαξίωση όλων των συστημάτων. Σε αυτόν τον τομέα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η προσέγγιση που υιοθέτησε η Ρωσία, η οποία συνδυάζει διαδοχικές τεχνολογικές εξελίξεις σε λειτουργία πλακιδίων και η οποία οργανώνει την τεχνολογική μετάβαση των δυνάμεών της μέσω προγραμμάτων εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού της σε υπηρεσία, ενώ συγκεντρώνει τις εξελίξεις υψηλής τεχνολογίας σε κρίσιμα συστήματα, όπως τα υπερηχητικά όπλα, παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερη ανθεκτικότητα καθώς και αποτελεσματική εξομάλυνση της στρατιωτικής ισχύος με την πάροδο του χρόνου, παρά τις σοβαρές οικονομικές οπισθοδρομήσεις που συναντήθηκαν από το 2014.