La Οργανισμός Αμυντικής Έρευνας και Ανάπτυξης (DRDO), δηλαδή η ινδική DGA, ας ξεφύγει στις 3 Δεκεμβρίου 2019 ότι το εθνικό πρόγραμμα που σχετίζεται με την ανάπτυξη ενός ανεξάρτητου συστήματος πρόωσης από τον αέρα (Air Independent Propulsion (AIP) δεν θα ήταν έτοιμο πριν από το 2024. Ως αποτέλεσμα, η κατασκευή έξι υποβρυχίων στο πλαίσιο του προγράμματος P75i θα μπορούσαν τελικά να αναδυθούν ενώ τα υποβρύχια του προγράμματος P75, δηλαδή οι Scorpènes της τάξης Καλβάρι, θα ενσωματώσει τα συστήματα AIP που αναπτύχθηκε από το DRDO με κάθε ανακαίνιση «μεσαίου χρόνου».
το πρόγραμμα P75i εγκρίθηκε το 2007 από το Υπουργείο Άμυνας της Ινδίας. Το πρώτο αίτημα για πληροφορίες εκδόθηκε το 2008 και το Συμβούλιο Άμυνας απόκτησης ενέκρινε το πρόγραμμα το 2010. Στη συνέχεια εκδόθηκε νέο αίτημα για πληροφορίες χωρίς αυτό να οδηγήσει στην πρόσκληση υποβολής προτάσεων που είχε προγραμματιστεί για το 2012 Τον Μάιο του 2017, αποφασίστηκε ότι το πρόγραμμα P75i θα εμπίπτουν στο κεφάλαιο 7 του Διαδικασία Προμήθειας Άμυνας 2016 : τα σκάφη θα πρέπει να κατασκευαστούν στην Ινδία στο πλαίσιο της μεταφοράς τεχνολογίας. Αλλά ο ανταγωνισμός μεταξύ των εργοταξίων εγκαταλείφθηκε τον Μάρτιο του 2018: Magazon Dock Limited που κατασκευάζει τους Scorpènes θα συναρμολογήσει τις βάρκες του προγράμματος P75i. Ένα τρίτο αίτημα για πληροφορίες ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2017. Η υπουργική έγκριση του προγράμματος έληξε τον Φεβρουάριο του 2018 και ανανεώθηκε τον Ιανουάριο του 2019. Το κονδύλιο του προϋπολογισμού θα έφτανε μεταξύ 5 και 7,5 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για ένα συμβατικό υποβρύχιο του οποίου η αυτονομία πρέπει να επεκταθεί χάρη σε ένα αναερόβιο σύστημα πρόωσης και ικανό να εκτοξεύει πυραύλους κρουζ. Αυτά τα σκάφη θα εκτοπίσουν χωρητικότητα 50% μεγαλύτερη από αυτά du πρόγραμμα P75 (1700 τόνοι), δηλαδή ένα βυθισμένο εκτόπισμα περίπου 2500 τόνων. Πρέπει να μπορούν να λειτουργούν σε παράκτια ύδατα (" ακτογραμμή "Και" ρηχά νερά« ) και ωκεάνια (» μπλε νερό«) αντιμετωπίζοντας πυκνή ανθυποβρυχιακή και ηλεκτρονική αντιπολίτευση. Έχοντας αυτό κατά νου, πρέπει να είναι σε θέση να υποστηρίζουν αποστολές κυνηγιού κατά πλοίων και υποβρυχίων, να εκτελούν επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων, αναγνώριση και επιτήρηση (ISR), εξόρυξη και χερσαία χτυπήματα (βλήματα). ναυτικό κρουαζιερόπλοιο).
Οι προδιαγραφές του προγράμματος P75i προσδιορίστε τον τύπο και τον αριθμό των όπλων που λαμβάνονται:
- 18 βαριές τορπίλες,
- 12 ναυτικοί πύραυλοι κρουζ μέσης αλλαγής (Πύραυλος Κρουζ με εκτόξευση υποβρυχίου (SLCM) που πρέπει να είναι το Nirbhay,
- ένας απροσδιόριστος αριθμός (να αναμιχθεί με το SLCM ?) αντιπλοϊκοί πύραυλοι κρουζ (Αντιπλοϊκός πύραυλος κρουζ (ASCM) που πρέπει να είναι το Μπράχμος Β'.
Η απόφαση της 3ης Δεκεμβρίου 2019 δεν τροποποιεί ουσιαστικά τα σχέδια των κατασκευαστών υποβρυχίων γιατί οι προδιαγραφές προέβλεπαν δύο εναλλακτικές λύσεις: ένα αναερόβιο σύστημα πρόωσης ξένης σχεδίασης ή ένα σχεδιασμένο υπό την αιγίδα του DRDO. Από την άλλη πλευρά, η απόφαση μπορεί να καταστήσει δυνατή την έναρξη της επιλογής ενός ή περισσότερων προσφερόντων για την τελική φάση του προγράμματος. Υπό αυτή την προοπτική, τόσο η κίνηση στην στοχευμένη κατάδυση όσο και ο αριθμός των όπλων που πρέπει να φέρουν μειώνουν τις επιλογές σε τρεις μόνο κατασκευές: τη ρωσική Γραφείο σχεδιασμού Rubin, Γαλλική γλώσσα Ναυτική ομάδα και σουηδικά SAAB Kockums. Η Ινδία είναι απίθανο να εμπιστευτεί την υποψηφιότητα του Ναβαντία μετά το καμουφλάζ που έλαβε στην Ολλανδία. Η επιλογή να βασιστεί κανείς σε ένα ξένο αναερόβιο σύστημα αποκλείει a priori τη ρωσική υποψηφιότητα έκτοτε το προβλεπόμενο σύστημα κινδυνεύει να λειτουργήσει μετά από αυτό της DRDO.
Η τελευταία ερώτηση του προγράμματος P75i είναι η πιθανή εμπλοκή αυτού του συμβατικού υποβρυχιακού προγράμματος με το πρώτο πρόγραμμα ινδικών υποβρυχίων πυρηνικής επίθεσης (SSN ou Ship Submersible Nuclear (SSN) του οποίου η εκτόξευση αναμένεται γύρω στο 2025. Το πρόγραμμα Nuclear Vehicle Launcher Submarines (SSBN) έχουν σχεδιαστεί υπό την ανώτερη διεύθυνση του DRDO και τοποθετήθηκε στο δημόσιο ναυπηγείο στο Visakhapatnam το οποίο είναι πλήρως αφοσιωμένο στην κατασκευή του S2 à S5. Ο Ναυτικός Όμιλος είναι ο μόνος μειοδότης του προγράμματος P75i να είναι σε θέση να προσφέρει δύο υποβρύχια – Σκορπέν et Σφυραίνα – ικανός να λάβει α ντίζελ-ηλεκτρική πρόωση με εκτεταμένη αυτονομία από μονάδα AIP ή πυρηνική ναυτική πρόωση.
Παραμένει ότι το σύστημα αερόβιας πρόωσης που σχεδιάστηκε από την DRDO πρέπει να ενσωματωθεί στο κύτος του INS Καλβάρι το 2024 κατά την πρώτη του ανακαίνιση μέσης ζωής μετά από μόλις έξι χρόνια υπηρεσίας στη θάλασσα, ένα προηγμένο έργο για να προσφέρει διέξοδο στο πρόγραμμα του DRDO. Αυτή η ενότητα AIP αναμενόταν από το 2021 για να μπορέσει να συμμετάσχει στο πέμπτο Scorpene προτού οι καθυστερήσεις μας αναγκάσουν να στοχεύσουμε την έκτη ενότητα και μετά το επόμενο πρόγραμμα.
Ωστόσο, η απόφαση της ινδικής υπηρεσίας όπλων να μην εξοπλίσει τα υποβρύχια του προγράμματος P75i σημαίνει ότι αυτή η ενότητα AIP θα χρησιμοποιηθεί μόνο στα έξι σκάφη του προγράμματος P75 (τάξη Καλβάρι). Μακροπρόθεσμα, αυτό αφήνει την Ινδία με δύο επιλογές: να συνεχίσει να αναπτύσσει τον τομέα της AIP με σκοπό τον εξοπλισμό των υποβρυχίων με P75i με μια νέα γενιά ενοτήτων AIP ή να συνεχίσει τις προσπάθειες με σκοπό να καταστεί η Ινδία κατασκευαστής υποβρυχίων ικανή να εξάγει, όπως η Κίνα, προκειμένου να ανταποκριθεί στις γεωστρατηγικές προκλήσεις στις δύο θαλάσσιες προσόψεις του.
Τίθεται λοιπόν σιωπηρά το ερώτημα για το μέλλον του ινδικού υποβρυχίου: όλα τα πυρηνικά ή ένα μείγμα συμβατικών και πυρηνικών υποβρυχίων;