Ο Πολωνός Υπουργός Άμυνας, κ. Mariusz Błaszczak, επιβεβαίωσε, κατά την Ημέρα του Πολωνικού Ναυτικού, ανακοινωθέν την ύπαρξη διαπραγματεύσεων με τη Σουηδία για τη μακροχρόνια μίσθωση ή απόκτηση κληρονομιάς δύο υποβρυχίων της κατηγορίας Södermanland να παρέχει στο πολωνικό Ναυτικό μια μεταβατική υποβρύχια ικανότητα. Αυτό δεν σημαίνει, σύμφωνα με τον υπουργό, εγκατάλειψη του προγράμματος Orka. Για τη Σουηδία, αυτό θα ήταν η έναρξη ενός νέου έργου εκσυγχρονισμού για τα τέσσερα υποβρύχια της κατηγορίας Södermanland συμπεριλαμβανομένων των δύο Σιγκαπούρων από την τάξη Archer που θα μπορούσε να αναλάβει η Σουηδία.
Το πολωνικό υποβρύχιο ήταν ισχυρό στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με δύο διαφορετικές κατηγορίες υποβρυχίων:
Le Το έργο 877 Paltus (Κιλό στην ταξινόμηση του ΝΑΤΟ) συμπεριλαμβανομένου του ORP Ορζέλ (Το έργο 877 Σοβιέτ), που έγινε δεκτός στην ενεργό υπηρεσία το 1986, δεν λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια λόγω τριών σημείων απαρχαιότητας: της σουίτας σόναρ, των ογκωδών ιστών και των τορπιλοσωλήνων. Η σουίτα βυθομέτρου θεωρείται ακόμη και εκτός λειτουργίας (έλλειψη εξαρτημάτων, εργασία). Μη έχοντας εκσυγχρονιστεί, ο βιομηχανικός ιστός για να υποστηρίξει τα υποβρύχια του Το έργο 877 πρακτικά δεν υπάρχει πλέον και στην πραγματικότητα δεν είναι προσβάσιμο για ένα από τα μέλη του ΝΑΤΟ που είναι πιο ανταγωνιστικά στη ρωσική διπλωματία. Τα άλλα υφιστάμενα κτίρια έχουν αφαιρεθεί από την υπηρεσία ή έχουν εκσυγχρονιστεί. Η μόνη επιλογή που απομένει για το πολωνικό ναυτικό, όπως και για το ρουμανικό ναυτικό που βρίσκεται στην ίδια κατάσταση, είναι ο βαθύς εκσυγχρονισμός ή η μεταπώληση του σκάφους.
La Sjøforsvaret (Νορβηγικό Ναυτικό) παρέδωσε και τα υποβρύχια KNM Kunna (1964 – 2003), ΚΝΜ Skolpen (1966 – 2001), ΚΝΜ Stord (1967 – 2002) και KNM Svenner (1967 – 2001) της τάξης Κόμπεν (Πληκτρολογήστε 205, επιμηκυμένη και εκσυγχρονισμένη έκδοση του Πληκτρολογήστε 201 παράγεται από HDW προς όφελος του Γερμανικού Ναυτικού) στο πολωνικό Ναυτικό. Τα τέσσερα κτίρια έπασχαν ήδη από μέσο όρο ηλικίας 37 ετών το 2003. Υπηρετούν ή υπηρετούσαν έκτοτε, αντίστοιχα, με την επωνυμία ORP κόνδωρ (2003 – 2017), ΟΡΠ Σεπτ (2002), ORP Sokół (2002 – 2018) και ORP Bielik (2003).
το πρόγραμμα Orka επρόκειτο να αποτελέσει έναν από τους πυλώνες της ανανέωσης των πολωνικών πλοίων του πολεμικού ναυτικού που πραγματοποιήθηκε από το σχέδιο εκσυγχρονισμού (2010 – 2018). Αυτό περιελάμβανε την απόκτηση δύο έως τριών νέων υποβρυχίων εξοπλισμένων, ειδικότερα, με την επιχειρησιακή ικανότητα ανάπτυξης πυραύλων κρουζ (Sυποβρύχιο-Lγεμάτος Cκαταστροφή Mνησίδα (SLCM). Αυτά τα υποβρύχια επρόκειτο να συναρμολογηθούν σε πολωνικό ναυπηγείο. Είσοδος στη φάση υλοποίησης του προγράμματος Orka αναμενόταν προηγουμένως σύντομα από το 2015. Η ενημέρωση, το 2017, του πολωνικού ναυτικού προγραμματισμού ως μέρος του σχεδίου εκσυγχρονισμού που τροποποιήθηκε το 2012 (2013 – 2022) είχε πάντα στόχο την έναρξη του προγράμματος Orka για εισαγωγή σε ενεργό υπηρεσία νέων υποβρυχίων μεταξύ 2024 και 2026.
Ναυτικός ομάδα (Σκορπέν), SAAB (A26) Και Thyssen Krupp Ναυτιλία συστήματα (CD τύπου 212) είχαν τοποθετηθεί. Η γαλλική ναυπηγική εταιρεία φαινόταν ότι ήταν η καλύτερη θέση για να κερδίσει το συμβόλαιο, καθώς ήταν η μόνη που μπορούσε να προσφέρει τη δυνατότητα ανάπτυξης πυραύλων κρουζ από τα τρία υποβρύχια (SLCM) με την έκδοση μεσαίας αλλαγής (βλήμα που εκτοξεύτηκε από τορπιλοσωλήνα μέσα σε υποβρύχιο όχημα, ίδια τεχνική με το SM-39/SM-39 Block 2 Exocet) του Ναυτικού Πυραύλου Κρουζ (MdCN). Η επιδείνωση των γαλλο-πολωνικών σχέσεων μεταξύ Ιουλίου 2018 και Δεκεμβρίου 2018 θα εξηγούσε ότι η γαλλική κυβέρνηση έχει ανακαλέσει την εξουσιοδότησή της να παρέχει το MdCN στο Πολωνικό Ναυτικό στο πρόγραμμα Orka. Καμία συζήτηση για το πρόγραμμα Orka δεν φαίνεται να συνέβη κατά το 2019.
Le Το Υπουργείο Άμυνας της Πολωνίας είχε σπουδάσει από το 2016 την απόκτηση νορβηγικών υποβρυχίων της κατηγορίας Ula ou Πληκτρολογήστε 210 συν-σχεδιασμένο από HDW et Kongsberg. Τα έξι υποβρύχια κλάσης Ula, που έγιναν δεκτά σε ενεργό υπηρεσία μεταξύ 1989 και 1992, εκσυγχρονίστηκαν (2005 και 2015) για να παραμείνουν σε υπηρεσία μέχρι τις αρχές του 2025. Το 2019, η μέση ηλικία είναι 28,5 έτη. TKMS κέρδισε τη διαδικασία (2014 – 2017) για την αντικατάσταση της υποβρυχιακής χωρητικότητας στις 3 Φεβρουαρίου 2017, αφού η Γερμανία δεσμεύτηκε να παραγγείλει δύο υποβρύχια του προτεινόμενου μοντέλου από τη Νορβηγία. Υπογραφή σύμβασης ύψους 4354,78 εκατ. ευρώ για 4 υποβρύχια CD τύπου 212 αναμενόταν το 2019 με το πρώτο σκάφος να τίθεται σε υπηρεσία στα τέλη του 2026.
Αλλά'Η γερμανική προσφορά κρίθηκε ότι δεν συμμορφώνεται με τις νορβηγικές και γερμανικές απαιτήσεις. Οι συζητήσεις γύρω από τη νέα προσφορά που υποβλήθηκε στα τέλη Ιουλίου 2019 θα πρέπει να διαρκέσουν έως το 2020. Τα έργα και οι χώροι για την παράταση της διάρκειας ζωής τεσσάρων από τα έξι υποβρύχια Ula απαιτούν 158,33 εκατ. ευρώ (2019) συν 58,68 εκατ. ευρώ (2019) για τη δημιουργία επιπλέον αποθέματος ανταλλακτικών. Υποβρύχια δύο κλάσης Ula πρέπει να αφοπλιστεί από το 2022. Το νορβηγικό δημοσιονομικό κονδύλιο φαίνεται να είναι πολύ περιορισμένο σε σημείο να θεωρείται ως πηγή δυσκολιών από το 2018 για τη σύναψη της σύμβασης και την έναρξη του προγράμματος.
Η Πολωνία έχει χάσει το ενδιαφέρον της για την περίπτωση των υποβρυχίων κατηγορίας Ula το 2017. Το κόστος εκσυγχρονισμού και επέκτασης της υπηρεσίας των δύο αυτών υποβρυχίων (54,25 εκατ. ευρώ ανά σκάφος, με βάση το κόστος για τα τέσσερα Ula Νορβηγοί) και τα έξι χρόνια αναμονής, συν τις καθυστερήσεις που ήταν εγγενείς στις εργασίες, για την απόρριψη των σκαφών φαινόταν ίσως ασυμβίβαστο με τις ανάγκες του πολωνικού ναυτικού. Εκτός αν η πολιτική ακολουθία όπου η έναρξη του προγράμματος Orka είχε δεσμευτεί (2015 – 2018) μπορεί να δικαιολογούσε ότι δεν ενδιαφέρεται πλέον για την απόκτηση μεταχειρισμένων υποβρυχίων.
Defense24.pl 24 αναφέρθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2019 αρκετά προχωρημένες συζητήσεις υπό την ηγεσία της πολωνικής κυβέρνησης με αυτή της Σουηδίας για τη μεταφορά δύο υποβρυχίων από το πρόγραμμα A17 ή τάξη Södermanland. Ο Πολωνός Υπουργός Άμυνας, κ. Mariusz Błaszczak, επιβεβαίωσε σε δελτίο τύπου την ύπαρξη αυτών των διαπραγματεύσεων και μας είπε ότι υπήρχαν φήμες για πολωνικό ενδιαφέρον για βραζιλιάνικα υποβρύχια. Τιμπίρα (1996) και Tapajo (1999) από Πληκτρολογήστε 209 / 1400 (HDW) ακόμα νεότερος.
υποβρύχια HMS Södermanland (1989) και H.M.S. Östergötland (1990) ανήκε αρχικά στην τάξη Västergötland (4) που αρχικά είχε τέσσερα σκάφη. Λόγω εκσυγχρονισμού που πραγματοποιήθηκε στο Μάλμε (2000 – 2004) με επέκταση του κύτους από 48,5 σε 60,5 μέτρα προκειμένου να εισαχθεί ένα τμήμα που περιέχει τη μονάδα AIP Stirling (2 x κινητήρες Stirling Kockums v4-275R) με υγρό οξυγόνο, επέστρεψαν στον στόλο ως κατηγορία Södermanland και όχι περισσότερο Västergötland.
HMS Västergötland (1987 – 2005) και HMS Χάλσινγκλαντ (1988 – 2005) επωφελήθηκαν από την ίδια εργασία με την τάξη Södermanland στο οποίο προστίθεται μια προσαρμογή σε τροπικά ύδατα μεταξύ 2006 και 20010 προς όφελος Ναυτικό της Δημοκρατίας της Σιγκαπούρης που τα απέκτησε στις 4 Νοεμβρίου 2005. HMS Χάλσινγκλαντ και HMS Västergötland σερβίρετε με, αντίστοιχα, βαπτιστικά ονόματα RSS Τοξότης (2011) και RSS Ξιφομάχος (2013) όπου αποτελούν την τάξη Τοξότης.
Αυτές οι διαπραγματεύσεις γύρω από τη μεταφορά του HMS Södermanland (1989) και H.M.S. Östergötland (1990), ηλικίας 29,5 ετών κατά μέσο όρο, θα επέτρεπε στο Πολωνικό Ναυτικό να αναζωογονήσει τα υποβρύχιά του επειδή μόνο τα ORP Σεπτ (2002) και ORP Bielik (2003) λειτουργούν το 2019, με μέση ηλικία τα 52,5. Επιπλέον, το πολωνικό υποβρύχιο θα επωφεληθεί από τον σουηδικό βιομηχανικό ιστό που υποστηρίζει όχι μόνο την κατηγορία Södermanland, αλλά και τάξη Τοξότης αφού αυτές οι τέσσερις μονάδες είναι ακόμα σε υπηρεσία, σε αντίθεση με τα υποβρύχια της κατηγορίας Κόμπεν για τα οποία τα δύο πολωνικά παραδείγματα είναι τα μόνα που εξακολουθούν να πλέουν.
Σε περίπτωση εισαγωγής σε ενεργό υπηρεσία των δύο υποβρυχίων της κλάσης Södermanland, το πολωνικό υποβρύχιο θα άλλαζε διάσταση:
Τα Κόμπεν είναι υποβρύχια μήκους 47,2 μέτρων με διάμετρο 4,7 μέτρα και βυθισμένο εκτόπισμα 524 τόνων. Μπορούν να ταξιδέψουν με έως και 12 κόμβους στην επιφάνεια και 18 κατά την κατάδυση. Η εμβέλειά τους θα ήταν 4200 ναυτικά μίλια με 8 κόμβους στην επιφάνεια και 230 ναυτικά μίλια κατάδυση με 4 κόμβους. Η λειτουργική βύθιση δεν θα υπερβαίνει τα 180 μέτρα. Είναι οπλισμένοι με 8 τορπιλοσωλήνες των 533 mm και έχουν οκτώ τορπίλες στους σωλήνες. Το πλήρωμα είναι 18 έως 24 ναύτες.
Τα Södermanland έχουν πλέον μήκος 60,5 μέτρα με αμετάβλητη διάμετρο 6,1 μέτρα και βυθισμένο εκτόπισμα 1500 τόνων. Μπορούν να ταξιδέψουν με έως και 11 κόμβους στην επιφάνεια και 20 κατά την κατάδυση. Η αυτονομία τους είναι 45 ημέρες σε λειτουργία. Η λειτουργική βύθιση είναι 300 μέτρα. Είναι οπλισμένοι με 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm με 12 τορπίλες (6 στους σωλήνες, 6 σε ράφια) στους οποίους προστίθενται τρεις τορπιλοσωλήνες των 400 mm που φιλοξενούν 6 τορπίλες (συμπεριλαμβανομένων 3 στους σωλήνες). Το πλήρωμα είναι 20 ναύτες.
Οι μόνες ναυτικές ιδιότητες των σουηδικών υποβρυχίων στο πρόγραμμα A17, του οποίου η ικανότητα να καταδύεται έως και 300 μέτρα, θα επιτρέψει στο πολωνικό υποβρύχιο να εκμεταλλευτεί καλύτερα τον υποβρύχιο όγκο της Βαλτικής Θάλασσας (μέγιστο βάθος 459 μέτρα). Επιπλέον, το πολωνικό Ναυτικό φέρεται να διαθέτει δύο υποβρύχια εξοπλισμένα με μονάδα AIP επιτρέποντας μεγαλύτερες καταδύσεις χωρίς την ανάγκη επιστροφής στην περισκοπική βύθιση για να επαναφορτιστούν οι μπαταρίες. Αυτή η επιλογή θα επέτρεπε, τέλος, να γίνει η μέση ηλικία των πολωνικών υποβρυχίων κατά 23 χρόνια νεότερη, να αλλάξει μορφή (δύο υποβρύχια 1500 τόνων αντί για δύο μονάδες 530 τόνων) και να αυξηθούν οι επιχειρησιακές δυνατότητες για το κλάσμα του κόστους ενός νέου υποβρυχίου (600 έως 800 εκατ. ευρώ).
Η σουηδική προσφορά είναι ιδιαίτερα ευφυής λόγω του κόστους του εκσυγχρονισμού και των δύο Södermanland θα ήταν περίπου 230 εκατ. ευρώ (2019). Για να κατανοήσουμε τις πολιτικο-βιομηχανικές επιπτώσεις, είναι απαραίτητο να παρουσιαστούν τα τελευταία έργα και έργα του σουηδικού στόλου υποβρυχίων.
Η έναρξη αυτών των διαπραγματεύσεων θα συνεπαγόταν μια νέα σουηδική απόφαση σχετικά με τη μορφή της δικής της υποβρύχιας δύναμης που αποτελείται σήμερα από πέντε σκάφη και τον στρατηγικό στόχο να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο. Αυτά τα πέντε υποβρύχια είναι το HMS Södermanland (1989) και H.M.S. Östergötland (1990) τάξη Södermanland (πρόγραμμα A17) καθώς και το HMS Gotland (1996), H.M.S. Upland (1997) και H.M.S. Halland (1997) της τάξης Gotland (πρόγραμμα A19S).
Προκειμένου να διασφαλιστεί η σύνδεση με το πρόγραμμα A26, δύο υποβρύχια του οποίου έχουν ήδη παραγγελθεί και είναι υπό κατασκευή (HMS Blekinge και HMS Skane), HMS Gotland (2017 – 2018) και HMS Upland (2018 – 2019) ανακαινίστηκαν έναντι ποσού 115 εκατ. ευρώ ανά σκάφος. Η γάστρα επιμηκύνθηκε κατά 2 μέτρα. Η ενότητα AIP Stirling Mk2 αντικαταστάθηκε από το Stirling Mk3 και 20 συστήματα (συμπεριλαμβανομένου του συστήματος μάχης, της σουίτας σόναρ, των ιστών του ορεινού όγκου) που έχουν προγραμματιστεί για το πρόγραμμα A26 εγκαταστάθηκαν πριν από τη φάση σε αυτές τις δύο μονάδες για να μπορέσουν, ειδικότερα, να δοκιμαστούν εκ των προτέρων στη θάλασσα.Υπάρχει επιλογή σχετικά με τον εκσυγχρονισμό της τρίτης Gotland : HMS Halland (1997).
Η σύναψη συμφωνίας πώλησης HMS Södermanland (1989) και H.M.S. Östergötland (1990) από τη Σουηδία προς όφελος της Πολωνίας θα συνεπαγόταν την άρση της επιλογής που σχετίζεται με τον εκσυγχρονισμό του τρίτου Gotland από Στοκχόλμη.
Για να σεβαστεί το σχήμα των πέντε υποβρυχίων, η Σουηδία θα διαπραγματευόταν, σύμφωνα με Defense24.pl, η αναδρομή του RSS Τοξότης (2011) και RSS Ξιφομάχος (2013) να επιστρέψει σε υπηρεσία με το Σουηδικό Ναυτικό ως HMS Västergötland (1987 – 2005) και HMS Χάλσινγκλαντ (1988 - 2005).
Σύμφωνα με το συνολικό σχέδιο που καταρτίστηκε από Defense24.pl, η Σουηδία θα πρόσφερε στην Πολωνία να συμμετάσχει στο σχέδιο εκσυγχρονισμού της τάξης Τοξότης et Södermanland. Αυτός ο επανασχεδιασμός των δύο υποβρυχίων Södermanland θα κόστιζε 115 εκατομμύρια ευρώ ανά πλοίο, δηλαδή το κόστος της γενικής επισκευής του Gotland. Η τελική ιδέα είναι επομένως να αποκτήσουμε ένα σειριακό αποτέλεσμα από το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του Gotland που θα επεκτεινόταν στα τέσσερα σκάφη των τάξεων Τοξότης et Södermanland. Ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια πηγή, αυτό το έργο θα εξακολουθεί να περιλαμβάνει την ενοποίηση των συστημάτων που σχεδιάζονται για τα υποβρύχια του προγράμματος. A26.
Η ημερομηνία εισαγωγής στην ενεργό υπηρεσία, λόγω έλλειψης συμφωνίας και υπογεγραμμένων συμβάσεων, δεν μπορεί να προσδιοριστεί, αλλά η αναθεώρηση του Gotland απαιτούνται περίπου δύο χρόνια εργασίας. Λαμβάνοντας υπόψη τις προθεσμίες μελέτης για την εκτέλεση της ίδιας εργασίας, αλλά σε τάξη, σίγουρα όχι τόσο μακρινή αρχιτεκτονικά, αλλά παρόλα αυτά διαφορετική, υπάρχει κάθε λόγος να θεωρηθεί αυτή η διάρκεια ως ασυμπίεστη. Στην καλύτερη περίπτωση, η Πολωνία θα παραλάμβανε το πρώτο της υποβρύχιο το 2022 ή πιο πιθανό το 2023.
Μέσω αυτού του ελιγμού, η Σουηδία δεν προσπαθεί να μεταπωλήσει τα δύο υποβρύχια κλάσης Archer στο Πολωνικό Ναυτικό όταν μπορούν να αντικατασταθούν από νέα σκάφη στη Σουηδία, επειδή θα είναι 37,5 ετών κατά μέσο όρο το 2025. Ο πραγματικός σκοπός είναι να δεσμευτεί η Πολωνία να την απόκτηση των είκοσι συστημάτων του προγράμματος A26 σε δύο παλιά σκάφη προκειμένου να μπορέσει να προσφέρει, κατά την έναρξη του προγράμματος Orka, για να τα ξεφορτώσει και από τα δύο Södermanland που θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή νέων μονάδων.
Ωστόσο, είναι πιθανό ότι το τελικό κόστος της μεταφοράς θα περιλαμβάνει μια παρτίδα ανταλλακτικών, μια σύμβαση για την υποστήριξη που παρέχεται από τη σουηδική βιομηχανία, τεχνική τεκμηρίωση, την αρχική εκπαίδευση δύο πληρωμάτων, μια πιθανή παρτίδα τακτικών όπλων ( 2 x 18 τορπίλες τουλάχιστον) και το κόστος αγοράς των δύο υποβρυχίων.
Το κονδύλιο του προϋπολογισμού, επομένως, πιθανότατα θα ήταν της τάξης των 400 έως 500 εκατομμυρίων ευρώ, που είναι λίγο πολύ το «γυμνό» κόστος ενός νέου υποβρυχίου. Και με τέτοιο φάκελο, είναι προτιμότερο να νοικιάσω, ή να προχωρήσω σε απόκτηση περιουσιακών στοιχείων; Το εμπορικό ενδιαφέρον των SAAB Kockums είναι να λάβει η Πολωνία την πλήρη ιδιοκτησία των υποβρυχίων.
Σε περίπτωση που άλλες πηγές διασταυρώσουν αυτές τις πολωνικές πληροφορίες, θα πρέπει να αναγνωριστεί η λαμπρή φύση του σουηδικού ελιγμού. Αυτό ωστόσο λέει πολλά για την κρίσιμη φύση του σχεδίου φορτίου του SAAB Kockums που χρειάζεται απεγνωσμένα να αυξήσει τον φόρτο εργασίας του. Αυτό δεν θα εξαιρέσει τη Σουηδία από το να παραγγείλει ένα ή περισσότερα επιπλέον υποβρύχια από το πρόγραμμα A26, ή να σπουδάσετε μια νέα τάξη στις αρχές της δεκαετίας του 2020, ή ακόμα και να κάνετε και τα δύο. Μπορούμε επομένως να αμφισβητήσουμε τη βιωσιμότητα της σουηδικής βιομηχανίας υποβρυχίων χωρίς παραγγελίες από το εξωτερικό, με μια μορφή μόνο πέντε υποβρυχίων εκτός από τα δύο υπό κατασκευή.
Η Πολωνία, από την πλευρά της, θα λάβει νέα επιχειρησιακά μέσα που της επιτρέπουν να αναβάλει την έναρξη του προγράμματος Orka στις αρχές της δεκαετίας του 2020 με νέα σκάφη που θα τεθούν σε λειτουργία από το 2030, όταν η Södermanland θα φτάσει τα 40 χρόνια. Ο εκσυγχρονισμός, έστω και στα 115 εκατ. ευρώ, δεν κάνει τα σκαριά νεότερα. Τα δύο στρατηγικά ερωτήματα θα είναι στη συνέχεια, για τη Βαρσοβία, να καθορίσει τη μορφή της επιθυμητής υποβρυχιακής χωρητικότητας, και επομένως τις επιχειρησιακές της ικανότητες, ιδιαίτερα όσον αφορά τους πυραύλους κρουζ που εκτοξεύονται υποβρύχια. Επιπλέον, αναβολή του προγράμματος Orka θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιτάχυνση του νέου προγράμματος φρεγάτας, ενός άλλου κρίσιμου προγράμματος για τη Βαρσοβία.