Ο στρατός των ΗΠΑ υπέβαλε παραγγελία στην General Dynamics Electromagnetic Systems γιαδιάλυμα για την παραγωγή υδρογόνου μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα οχήματά της από το νερό που βρίσκεται στο εργοτάξιο από τη μηχανοποιημένη μονάδα. Αυτή η λύση, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, θα εξαλείψει την ανάγκη μεταφοράς σημαντικών αποθεμάτων υδρογόνου στις κυψέλες καυσίμου των οχημάτων. Εκτός από τις καθαρά πτυχές ασφαλείας, καθώς το υδρογόνο είναι ένα εξαιρετικά εύφλεκτο και εκρηκτικό αέριο, αυτή η διαδικασία θα καθιστούσε δυνατή την απλοποίηση της αλυσίδας εφοδιαστικής σχετικά με τα καύσιμα των οχημάτων, ένα κρίσιμο θέμα, ενώ οι έννοιες της πρώτης γραμμής και της κινητικότητας των δυνάμεων έχουν εξελιχθεί σημαντικά. τις τελευταίες δεκαετίες.
Μάλιστα, αρκετές εταιρείες έχουν καταφέρει να αναπτύξουν, τα τελευταία χρόνια σε όλο τον κόσμο, οικονομικές και σταθερές διαδικασίες για την παραγωγή υδρογόνου σε ποσότητα χρησιμοποιώντας τα λεγόμενα συστήματα «απλουστευμένης ηλεκτρόλυσης». Παραδοσιακά, η παραγωγή υδρογόνου με ηλεκτρόλυση απαιτούσε μια πολύ ακριβή και πολύπλοκη μεμβράνη για να αποτραπεί η ανάμειξη και η έκρηξη των μορίων υδρογόνου και οξυγόνου από μόρια νερού. Για να λύσουν το πρόβλημα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια από τις ιδιαιτερότητες της μηχανικής των ρευστών, υποβάλλοντας τα αέρια που παράγονται έτσι στο μαγνητικό πεδίο που παράγεται από τα ηλεκτρόδια, καθιστώντας δυνατό τον διαχωρισμό των δύο αερίων, χωρίς να απαιτείται η χρήση της περίφημης μεμβράνης. Για να γίνει αυτό, όμως, απαιτείται τα δύο ηλεκτρόδια να είναι πολύ κοντά, της τάξης των μερικών δεκάδων μικρών.
Εκτός από το καθαρά οικονομικό ενδιαφέρον μιας τέτοιας διαδικασίας, επειδή εξαλείφει τη μεμβράνη που είναι και ακριβή και περιορισμένης διάρκειας ζωής, επιτρέπει τη χρήση πολύ πιο ποικίλων ιοντικών διαλυμάτων, ενώ οι μεμβράνες λειτουργούν μόνο σε διαλύματα με πολύ όξινο pH. Στην πραγματικότητα, καθίσταται δυνατή η παραγωγή υδρογόνου με νερό προσβάσιμο in situ, είτε είναι ασθενώς μεταλλοποιημένο, είτε ακόμη και αλκαλικό, όπως το θαλασσινό νερό.
Ωστόσο, δεν λέγεται τίποτα για την παροχή ενέργειας για αυτή τη διαδικασία. Στον πολιτικό τομέα, το ενδιαφέρον για αυτές τις διαδικασίες συνδέεται κυρίως με τις δυνατότητες αποθήκευσης καθαρής ενέργειας που αντιπροσωπεύουν, από ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από μη αποθηκευμένες διαδικασίες, όπως η αιολική ή η ηλιακή ενέργεια. Ως εκ τούτου, καθιστά δυνατή την προσαρμογή της παραγωγής στη ζήτηση, παρά τους εξωτερικούς παράγοντες στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (άνεμος, ήλιος κ.λπ.). Αλλά σε ένα λειτουργικό πλαίσιο, η ανάγκη για αποθηκευμένη ενέργεια είναι άμεση και τεράστια. Επομένως, δεν τίθεται θέμα να είμαστε ικανοποιημένοι με την ηλιακή ή αιολική παραγωγή για τη δημιουργία των αποθεμάτων υδρογόνου που είναι απαραίτητα για τον ελιγμό.
Ωστόσο, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από γεννήτρια καυσίμου θα κατανάλωνε τόσα καύσιμα όσα θα αντικαθιστούσε, ή ακόμη περισσότερο. Στην πραγματικότητα, εφόσον δεν υπάρχει μεταφερόμενη και αυτόνομη λύση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αυτή η λύση θα περιορίζεται στην παροχή εγκατεστημένων σταθμών, έχοντας τη δυνατότητα να αναπτύξουν ηλιακούς συλλέκτες ή/και ανεμογεννήτριες, τις μοναδικές παραγωγικές δυνατότητες κατά τους ισχύοντες χρόνους για αυτές τις τεχνολογίες . Μπορούμε να φανταστούμε ότι οι λύσεις που βασίζονται σε μπαταρίες θα μπορούσαν να καταστήσουν δυνατή την παροχή σίγουρα περιορισμένης αυτονομίας στις κινούμενες μονάδες, αλλά η λύση φαίνεται μη πρακτική και πάνω απ' όλα πολύ ακριβή.
Γεγονός παραμένει ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να καταστήσει δυνατή την παροχή ενέργειας σε προηγμένες θέσεις σε απομονωμένες περιοχές, όπως ήταν πολλές στο Αφγανιστάν, για παράδειγμα, και να παράσχει «καύσιμα» για τα οχήματα που χρησιμοποιούνται από αυτές τις θέσεις, σίγουρα απλοποιώντας τον ενεργειακό εφοδιασμό. Από την άλλη πλευρά, αυτή η τεχνολογία δεν θα πρέπει, βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα, να αποτελεί βιώσιμη εναλλακτική λύση στη χρήση ορυκτών καυσίμων, τα οποία συνεχίζουν να έχουν μοναδικές ιδιότητες που τα καθιστούν απαραίτητα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ισως κάποια μέρα ….