Ο κλάδος πυροβολικού πεδίου ή ο βραχίονας πυροβολικού του στρατού των ΗΠΑ έχει την επιθυμία να αναπτύξει και να εφαρμόσει ένα πυροβόλο όπλο με αυτονομία 1000 μιλίων, ή 1609 km αυτονομίας: το Στρατηγικό Πυροβολικό Απεργίας (SSCA). Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία του προγράμματος Πυρκαγιές ακριβείας μεγάλης εμβέλειας προτάθηκε από τον Αμερικανικό Στρατό προκειμένου να ανταποκριθεί στις νέες επιχειρησιακές προκλήσεις των λιγότερο επιτρεπόμενων θεάτρων και στρατηγικών άρνησης πρόσβασης.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Συνθήκη INF (Πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς), που επικυρώθηκε από κοινού από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) το 1988, απαγόρευσε την ανάπτυξη και κατοχή βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ με βεληνεκές μεταξύ 500 και 5500 km. Η ανακοίνωση του την έγκαιρη καταγγελία του από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής την 1η Φεβρουαρίου 2019 και από τη Ρωσική Ομοσπονδία, διάδοχο κράτος της ΕΣΣΔ, με την απάντηση την επόμενη μέρα ανοίγει νέες προοπτικές. Μόνο το Καθεστώς Ελέγχου Εξαγωγών Τεχνολογίας Πυραύλων (MTCR) θα συνεχίσει να περιορίζει τις μεταφορές πυραύλων με βεληνεκές μεγαλύτερο από 300 km.
το πρόγραμμα Πυρκαγιές ακριβείας μεγάλης εμβέλειας (LRPF) διατηρεί το παράδειγμα της παροχής ακριβούς πακέτου πυρός μέσω κατευθυνόμενων πυρομαχικών ακριβείας (Πυρομαχικά με καθοδήγηση ακριβείας (PGM). Ορισμένοι επιτυγχάνουν ακόμη και μετρική ακρίβεια, ένα πρότυπο που έχει καταστεί απαραίτητο για τις προκλήσεις αποσύγκρουσης όταν οι μονάδες που εμπλέκονται είναι εξαιρετικά μπλεγμένες με τον αντίπαλο, ιδιαίτερα σε αστικά περιβάλλοντα.
Αυτό το παράδειγμα συμπληρώνεται επομένως από την ανάπτυξη νέων επιχειρησιακών δυνατοτήτων, που προκύπτουν από υλικές βελτιώσεις και την ανάπτυξη νέων πλατφορμών και πυρομαχικών. Η πρόκληση είναι να συνεχίσουμε να παρέχουμε αυτές τις πυρκαγιές για την υποστήριξη μονάδων που εμπλέκονται σε λιγότερο επιτρεπτά θέατρα, επειδή οι δυνατότητες κρούσης μεγάλης εμβέλειας και ακρίβειας έχουν εξαπλωθεί εντός των κρατικών στρατιωτικών δυνάμεων, ακόμη και σε μη κρατικές ένοπλες ομάδες.
Επομένως, ο κλάδος του Πυροβολικού Πεδίου επιδιώκει να ενισχύσει τη δυνατότητα επιβίωσης των πλατφορμών του αυξάνοντας την εμβέλεια των σωλήνων του προκειμένου να συνεχίσει να μπορεί να χτυπά, παραμένοντας εκτός του εύρους των αντίπαλων δυνατοτήτων αντι-μπαταριών.
Η απάντηση για τις τρέχουσες πλατφόρμες που είναι αφιερωμένες στην υποστήριξη πυρός για τα στρατεύματα που βρίσκονται σε επαφή είναι επομένως η αύξηση της εμβέλειας των πυρομαχικών τους. Οι αρχικές βελτιώσεις στις υπάρχουσες δυνατότητες θα καταδείξουν αυτή τη φιλοδοξία, για παράδειγμα, με την ανάπτυξη νέων κελυφών (τύπου Βλήματα με υποβοήθηση πυραύλων (RAP) για τρέχοντα αυτοκινούμενα οχήματα όπως το M109 ιππότης προκειμένου να φτάσει τα 40 χλμ. σε σύγκριση με τα 30 σήμερα.
Το πρόγραμμα ERCA (Πυροβολικό εκτεταμένου βεληνεκούς) θα καταστήσει δυνατή την επίτευξη και υπέρβαση εμβέλειας 100 km, ή ακόμα και 130 km, χάρη στην υπερταχύτητα ή τα πυρομαχικά ramjet και τη μελέτη ενός νέου αυτοκινούμενου XM1113 ERCA. Οι πυρκαγιές με αντίθετη μπαταρία βασίζονται σε κατευθυνόμενους πυραύλους Καθοδηγούμενο σύστημα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης) πυροδοτήθηκε από M113 MLRS (Σύστημα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης) και M142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) των οποίων η εμβέλεια θα επεκταθεί (GMLRS-ER (Εκτεταμένο εύρος). Το βαθύ χτύπημα θα επωφεληθεί από την ίδια λογική αύξησης της εμβέλειας που προσφέρει η συναρμολόγηση που σχηματίζεται από την πλατφόρμα και τα πυρομαχικά της:
Το M113 MLRS θα συνεχίσει να εκτοξεύει βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς MGM-168 AtacMS (SRBM)Τακτικό πυραυλικό σύστημα Στρατού) – Μπλοκ IVA (305 χλμ.) που θα αντικατασταθεί από μια σταδιακή εξέλιξη: τα CD του AtacMS.
Στη συνέχεια το Precision Strike Βλήμα (PrSM) – ένας υπερηχητικός πύραυλος – θα αντικαταστήσει όλες τις εκδόσεις του AtacMS για να φτάσει σε εμβέλεια έως και 499 km. Αυτό δείχνει την επιρροή της συνθήκης INF και υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η καταγγελία της θα μπορούσε να επηρεάσει τον στόχο του πεδίου εφαρμογής του PrSM. Ο στρατός των ΗΠΑ ανακοίνωσε τον Οκτώβριο του 2019 ότι ήθελε να αναθεωρήσει τον βασικό στόχο προκειμένου να αυξήσει σαφώς την εμβέλεια πέρα από τα 500 km. Και οι μελλοντικές εκδόσεις φαντάζονται προκειμένου να μετατραπούν όλα ή μέρος αυτών των πυρομαχικών σε «βλήματα prowler» (περιπλανώμενα πυρομαχικά), ένα είδος αναλώσιμου drone ικανό να εκτελεί αποστολές ISR και ακόμη και να χτυπήσει τον στόχο του. Δεν είναι ακόμη σαφές εάν θα καθοδηγείται από τις τρέχουσες πλατφόρμες ή εάν θα περιλαμβάνει την ανάπτυξη νέου υλικού.
Πρέπει να αναπτυχθούν δύο φορείς για το στρατηγικό χτύπημα. Αυτές οι δυνατότητες στοχεύουν να ανταποκριθούν στις λεγόμενες προκλήσεις «A2AD» (Αντι-πρόσβαση/Περιοχή Άρνηση) θεωρητικοποιήθηκε από το 2003. Είναι θέμα απάντησης στους ισχυρισμούς ορισμένων από τους ηθοποιούς να απαγορεύσουν την πρόσβαση σε ένα θέατρο ή να περιορίσουν την προβολή δυνάμεων και δύναμης στο ίδιο θέατρο (κατά της πρόσβασης) ή στην κοντινή ή παρακείμενη περιοχή (έκταση άρνηση) με σκοπό την παρεμπόδιση της ελευθερίας ελιγμών του αντιπάλου. Και το πιο αναφερόμενο παράδειγμα είναι η ικανότητα να ανταποκριθεί στις οχυρώσεις των νησιών και των νησίδων των αρχιπελάγων Paracel και Spratly από την Κίνα. Η πρόταση του Στρατού των ΗΠΑ συνίσταται στη δυνατότητα επίθεσης στις επιχειρησιακές δυνατότητες A2AD ενός θεάτρου όπου τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ δεν μπορούσαν να πλησιάσουν επαρκώς: ούτε τα καταδρομικά και τα αντιτορπιλικά που μεταφέρουν πυραύλους κρουζ, ούτε τις επιβιβασμένες αεροπορικές ομάδες του αεροπλανοφόρου.
Το πρώτο από αυτά τα διανύσματα παίρνει την αρκετά κλασική μορφή ενός πυραύλου: το Πύραυλος Στρατηγικών Πυρών του οποίου το βεληνεκές θα πρέπει να είναι μεταξύ 500 και 2250 km θα επωφεληθεί από τις δοκιμές ενός επίδειξης το 2023 που θα επιλέξει τη διαδρομή του βαλλιστικού πυραύλου χρησιμοποιώντας ένα υπερηχητικό ανεμόπτερο.
Αλλά το πρόγραμμα που τραβάει την προσοχή εδώ είναι το Στρατηγικό Πυροβολικό Απεργίας (SSCA) του οποίου η στοχευμένη εμβέλεια πρέπει να φτάσει τα 1000 μίλια ή τα 1609 km. Μερικές φορές αναφέρονται 1150 μίλια (1850 km).
Είναι το Κέντρο Ανάλυσης Στρατού και το Κέντρο Έρευνας και Ανάλυσης που βρίσκονται στο πεδίο πυραύλων White Sands που πρέπει να καθορίσουν την τεχνική σκοπιμότητα επίτευξης των δηλωμένων στόχων. Οι προκαταρκτικές δοκιμές διεξάγονται στο Naval Surface Warfare Center Dahlgren Division (NSWCDD), το κέντρο που παρείχε τη δοκιμή του ηλεκτρομαγνητικού όπλου επίδειξης για το Ναυτικό των ΗΠΑ. Ένας επίδειξης SSCA πρόκειται να παρουσιαστεί το 2023, οι δοκιμές του θα καθορίσουν εάν θα είναι κατάλληλο να προχωρήσουμε στα επόμενα στάδια, από το πρωτότυπο στο μοντέλο παραγωγής.
Οι τεχνολογίες που θα χρησιμοποιηθούν δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί από τους υπεύθυνους για το πρόγραμμα του αμερικανικού στρατού. Τα υπερηχητικά πυρομαχικά φαίνεται να διερευνώνται, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών ηλεκτρομαγνητικών όπλων. Η πλατφόρμα θα πρέπει να είναι «κινητή», «κινητή» ή «μετακινήσιμη», κάτι που θα τείνει να της δίνει στρατηγική, ακόμη και λειτουργική (στο ίδιο θέατρο) αλλά όχι τακτική κινητικότητα. Αυτό θα έτεινε να καταδικάσει τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούν σκόνη. Το ιστορικό παράδειγμα είναι η έρευνα του Καναδού μηχανικού Gerald Bull που θα μπορούσε να είχε κορυφωθεί με το όπλο Babylon μήκους 156 μέτρων, αλλά η δολοφονία του το 1990 έβαλε τέλος στην έρευνά του. Είναι επίσης ζήτημα για τις ομάδες του αμερικανικού στρατού να μην αναπτύξουν πυρομαχικά τόσο ακριβά όσο αυτά του ηλεκτρομαγνητικού όπλου επίδειξης του Αμερικανικού Ναυτικού.