Με την ευκαιρία της διεθνούς διάσκεψης για την αμυντική συνεργασία COMDEF 2019, η Υφυπουργός Άμυνας, αρμόδια για τις εξαγορές, την τεχνολογία και την επιμελητεία του αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας, Έλεν Λορντ, διευκρίνισε την τρέχουσα στρατηγική στο θέμα πολλών αρχείων που αποκρυσταλλώνουν τις ανησυχίες των Δυτικών βιομήχανοι, και ιδίως όσον αφορά την προμήθεια ορυκτών που εξάγονται από σπάνιες γαίες, σήμερα που παράγεται κυρίως από την κινεζική μεταλλευτική βιομηχανία.
Έτσι, η Έλεν Λορντ διευκρίνισε ότι ο Πρόεδρος Τραμπ είχε εξουσιοδοτήσει το Υπουργείο Άμυνας να αντλήσει από τα αποθεματικά του Τίτλου ΙΙΙ του Νόμου Άμυνας Παραγωγής, για να ξεκινήσει επενδύσεις με στόχο εγγυώνται αυτές τις προμήθειες, ιδιαίτερα στην Αυστραλία, της οποίας το υπέδαφος περιέχει πολλά από αυτά τα πολύτιμα ορυκτά και μέταλλα. Οι αυστραλιανές αρχές περίμεναν με ανυπομονησία αυτή την απόφαση και είχαν προειδοποιήσει την Ουάσιγκτον ότι, ελλείψει αντίδρασης εκ μέρους τους, οι κίνδυνοι να δουν την αυστραλιανή παραγωγή σπάνιων γαιών να πέσει στα χέρια των κινεζικών εταιρειών, και συνεπώς της πολιτικής ισχύος του Πεκίνου, ήταν μεγάλο.
Όμως οι σπάνιες γαίες δεν είναι οι μόνες που προκαλούν ανησυχία στην Ουάσιγκτον λόγω της κινεζικής ηγεμονίας. Τα ελαφριά drones, όπως τα τετρακόπτερα που είναι λεγεώνα στην αγορά, προσδιορίζονται επίσης ως ευαίσθητη περιοχή από το Υπουργείο Άμυνας. Πράγματι, σήμερα, αυτά τα drones σχεδιάζονται και κατασκευάζονται σχεδόν αποκλειστικά από κινεζικά εργοστάσια, ενώ χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο από όλους τους κλάδους της οικονομίας της χώρας. Οι αμερικανικές αρχές φοβούνται, όπως η υπόθεση γύρω από τα smartphone της Huawei, ότι οι κινεζικές παραγωγές μπορούν να εκτραπούν για σκοπούς πληροφοριών από το Πεκίνο. Ως εκ τούτου, το Υπουργείο Άμυνας θα προβεί και πάλι εδώ σε τομεακές επενδύσεις, στις Ηνωμένες Πολιτείες και μεταξύ των συμμάχων τους, με στόχο να δει την εμφάνιση μιας ασφαλούς εναλλακτικής προσφοράς, ικανής να αναλάβει από τα κινεζικά ελαφρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στις αγορές των ΗΠΑ και της Δύσης, εάν οι συνθήκες το απαιτούσε.
Κατανοούμε, στην ομιλία της Έλεν Λορντ, ότι το Υπουργείο Άμυνας αναμένει, λίγο πολύ βραχυπρόθεσμα, μια επιδείνωση των εντάσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας και την εφαρμογή από την τελευταία του εμπάργκο στις σπάνιες γαίες με το οποίο απείλησε Βάσιγκτων. Αλλά αποκαλύπτει επίσης τη μεγάλη δυσπιστία που έχει πλέον δημιουργηθεί μεταξύ των δύο χωρών σε ό,τι αφορά την τεχνολογία, ακόμη και όσον αφορά τον εξοπλισμό ουσιαστικά για μη στρατιωτική χρήση. Τούτου λεχθέντος, αυτή η αμοιβαία δυσπιστία βρίσκεται σε απόλυτη συνέχεια με την εξέλιξη των θέσεων των δύο χωρών τα τελευταία δέκα χρόνια και τον ολοένα και πιο κυρίαρχο ρόλο που θέλει να παίξει το Πεκίνο στον κόσμο, εις βάρος της Ουάσιγκτον.
Με αφορμή αυτό το συνέδριο, η Έλεν Λορντ έκανε επίσης ενημέρωση για την Τουρκία και συγκεκριμένα για τον αποκλεισμό της τελευταίας από το πρόγραμμα των F35. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτή η εξαίρεση θα καταγραφεί και θα είναι οριστική και το Υπουργείο Άμυνας εργάζεται τώρα για να αντικαταστήσει προμηθευτές τουρκικού εξοπλισμού και τεχνολογιών που ανήκουν στο πρόγραμμα F35, με άλλους προμηθευτές, στις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και σε χώρες εταίρους. . Ωστόσο, οι θέσεις που εξέφρασε ο πρόεδρος Τραμπ είναι πολύ λιγότερο σταθερές και μπορεί εξακολουθούν να υπόκεινται σε διαφοροποιήσεις, ιδίως στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν με σκοπό να τεθεί τέρμα την τουρκική επίθεση στη βόρεια Συρία. Σημειώστε, ωστόσο, ότι λιγότερο από 24 ώρες μετά τη συμφωνία για παύση της λήξης που υπέγραψαν ο Ρ.Τ. Ερντογάν και ο Μάικ Πενς, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, που πέτυχε υποσχόμενος την εκκένωση των κουρδικών δυνάμεων από τη λωρίδα των 30 χιλιομέτρων που γειτνιάζει με τα τουρκικά σύνορα, πηγές αναφέρουν επανάληψη της προκαταβολής Τουρκικές δυνάμεις.
Η προσμονή που έδειξε το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας υπογραμμίζει την έλλειψη προσμονής εκ μέρους των Ευρωπαίων σε αυτούς τους στρατηγικούς τομείς. Ωστόσο, φαίνεται προφανές ότι εάν η Κίνα έθετε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε εμπάργκο όσον αφορά τα εκχυλίσματα σπάνιων γαιών, αυτό το εμπάργκο θα είχε πολλές πιθανότητες να επεκταθεί και στις ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν επίσης βιομηχανίες που εξαρτώνται σκληρά από αυτές. Ομοίως, ο κινεζικός έλεγχος των ελαφρών drones επηρεάζει τόσο τους Ευρωπαίους όσο και τους Αμερικανούς. Σε τέτοια θέματα, εναπόκειται πράγματι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και όχι στα κράτη μέλη, να αναλάβουν πρωτοβουλίες ή τουλάχιστον να προειδοποιήσουν τα μέλη της για τους κινδύνους που ενέχονται. Φαίνεται ότι, όπως συμβαίνει συχνά, η Ευρώπη προτιμά να προσποιείται την απροσεξία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι ελαχιστοποιεί το εύρος και τη χρησιμότητα των αμερικανικών πρωτοβουλιών σε αυτούς τους τομείς. Δεν είναι βέβαιο ότι αυτή είναι η καταλληλότερη στάση λαμβάνοντας υπόψη την τροχιά της διεθνούς πολιτικής κατάστασης τα τελευταία δέκα χρόνια.