Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Γενικό Επιτελείο Στρατού των ΗΠΑ μετέτρεψε μέρος των μηχανοποιημένων μονάδων πεζικού σε 7 ταξιαρχίες Stryker ή Ομάδα Μάχης Stryker Brigade, συν δύο SBCT εντός της Εθνικής Φρουράς. Εξοπλισμένη κυρίως με 300 τεθωρακισμένα οχήματα 8x8 Stryker, κάθε ταξιαρχία 4.500 ανδρών έπρεπε να μπορεί να αναπτυχθεί με αεροσκάφη C-130 σε 96 ώρες, ικανοποιώντας τις επιχειρησιακές απαιτήσεις ενόψει συγκρούσεων χαμηλής και μέσης έντασης εντός σύντομων προθεσμιών. Εάν η αυξημένη κινητικότητα που έφεραν τα νέα τεθωρακισμένα οχήματα συνάντησε μια πολύ ευνοϊκή υποδοχή στα αφγανικά και ιρακινά θέατρα από τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες του στρατού των ΗΠΑ, η ευπάθεια του Stryker και η αδύναμη ισχύς πυρός του φάνηκε γρήγορα να είναι προβληματική. Ενώ τα προγράμματα που στόχευαν στην ανταπόκριση σε αυτά τα σχόλια από το πεδίο βρίσκονταν σε εξέλιξη, οι γεωστρατηγικές ανατροπές μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στην Ευρώπη και η εμφάνιση ισχυρών εντάσεων με την Κίνα, οδήγησαν το Γενικό Επιτελείο να πρέπει να ενισχύσει ταυτόχρονα τις επιθετικές και αμυντικές ικανότητες του Ταξιαρχίες Stryker.
Έτσι εμφανίστηκε το Stryker Dragoon, ένα Stryker τοποθετημένο με πυργίσκο χρησιμοποιώντας ένα πυροβόλο Mk44 Buskmaster II των 30 mm, ικανό να αναλαμβάνει ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα, αεροσκάφη, drones και περιχαρακωμένους θέσεις μέχρι τα 3000 μέτρα. Ενώ οι πρώτοι Dragoons έφτασαν φέτος στην Ευρώπη, ένα θέατρο που θεωρείται προτεραιότητα για αυτά τα τεθωρακισμένα οχήματα από το Πεντάγωνο, ο στρατός των ΗΠΑ μόλις ανακοίνωσε την επιθυμία του να εξοπλίσει 3 ταξιαρχίες Stryker, ταυτόχρονα με τους Dragoons, των Strykers εξοπλισμένοι με τηλεχειριζόμενο πυργίσκο χρησιμοποιώντας αντιαρματικά βλήματα Javelin, προκειμένου να αυξηθεί η δύναμη πυρός της Ταξιαρχίας έναντι μεσαίων ή βαρέων τεθωρακισμένων οχημάτων, και κατά βαρέως ενισχυμένων αποθηκών. Συγκεκριμένα, από το 2022, 3 ταξιαρχίες Stryker από τις 6 υπάρχουσες θα δουν 83 από τα οχήματά τους να μετατρέπονται σε Dragoons και άλλες τόσες εξοπλισμένες με πυργίσκους Javelin, μετατρέποντας αποτελεσματικά αυτές τις μονάδες σε μηχανοποιημένες μονάδες πεζικού ικανές να υποστηρίξουν υψηλού επιπέδου μάχες. χωρίς να εγκαταλείπουν την ικανότητά τους να προβάλλονται γρήγορα.
Αυτά τα 186 Strykers με βελτιωμένη ικανότητα εμπλοκής θα υποστηρίζουν το σύστημα σαράντα M1128 Mobile Gun, ένα Stryker τοποθετημένο με πυργίσκο χρησιμοποιώντας ένα πυροβόλο 105 mm, όπως, για παράδειγμα, το γαλλικό AMX10RC. Αυτά τα SBCT θα λάβουν επίσης, ταυτόχρονα, IM-SHORAD προικοδότηση τους, ένα Stryker εξοπλισμένο με αντιαεροπορικό πυροβόλο M30 230 mm, 4 πυραύλους Stingers και 2 πυραύλους Hellfire Longbow τοποθετημένους σε πυργίσκο και ελεγχόμενους από σύστημα ραντάρ και optronic, για να διασφαλίζεται η αντιαεροπορική και αντι-drone προστασία σε κοντινή απόσταση από κινητά στοιχεία αναπτύχθηκε στο θέατρο λειτουργίας. Τελικά, Το κληροδότημα ΜΕΧΕΛ, Τα οχήματα Stryker εξοπλισμένα με σύστημα λέιζερ 5 KW, που σύντομα θα αυξηθεί στα 18 KW, θα τεθούν σε ισχύ έως το 2023, ώστε να παρέχουν ανανεωμένες δυνατότητες έναντι ελαφρών drones. Τελικά, οι Ταξιαρχίες Stryker θα εξελιχθούν σταδιακά, τουλάχιστον για τουλάχιστον 3 από αυτές, σε μονάδες προσαρμοσμένες στη μάχη υψηλής έντασης, με ενισχυμένη δύναμη πυρός σε σύγκριση με τα SBCT της δεκαετίας του 2010.
Το γεγονός παραμένει ότι, και οι ελιγμοί στην Ανατολική Ευρώπη τείνουν να το αναδεικνύουν αυτό, τα τεθωρακισμένα οχήματα με τροχούς υποφέρουν από ορισμένους περιορισμούς σε μαλακά και υγρά ευρωπαϊκά εδάφη. Επιπλέον, τα SBCT δεν μπορούν να ανταγωνιστούν, σύμφωνα με τα επί του παρόντος γνωστά σχέδια ανάπτυξης, τις ρωσικές μηχανοποιημένες ταξιαρχίες πεζικού, οι οποίες διαθέτουν τόσο πιο πολυάριθμο πυροβολικό (x3 σε σύγκριση με ένα SBCT) όσο και σημαντικά ανώτερες επιδόσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά την εμβέλεια. Αυτές οι ίδιες ρωσικές μηχανοποιημένες ταξιαρχίες πεζικού, που συχνά αναφέρονται ως ταξιαρχίες τουφεκιού, εφαρμόζουν, όπως οι ταξιαρχίες πεζικού του αμερικανικού στρατού, ένα ή δύο τάγματα βαρέων αρμάτων μάχης και ένα μικτό προσωπικό μεταξύ των τροχοφόρων οχημάτων και των τροχοφόρων οχημάτων.
Μπορούμε επομένως να αμφισβητήσουμε το πραγματικό ενδιαφέρον, μακροπρόθεσμα, των SBCT, όταν οραματιζόμαστε μάχες υψηλής έντασης εναντίον μεγάλων αντιπάλων, όπως η Ρωσία ή η Κίνα. Σίγουρα, η Ταξιαρχία Stryker διατηρεί την ικανότητά της να προβάλλεται, χωρίς ωστόσο να έχει την ευελιξία μιας αερομεταφερόμενης ταξιαρχίας, αλλά δεδομένου ότι πρέπει να αντιμετωπίσει αντίπαλες δυνάμεις εκτός από τις ελαφριές μονάδες, κινδυνεύει να βρεθεί γρήγορα σε ισχύ πυρός και ελιγμούς. Επιπλέον, τα Strykers, τα οποία έχουν δει τη μάζα τους να αυξάνεται κατά 25% σε 15 χρόνια μετά από διάφορα διαδοχικά προγράμματα εκσυγχρονισμού, δεν είναι πλέον σε θέση να φέρουν συστήματα για την ενίσχυση της επιβίωσής τους, όπως π.χ. ένα σύστημα ενεργητικής προστασίας, ή αντιδραστική υπερθωράκιση, χωρίς να παρεμποδίζεται σοβαρά η κινητικότητα του οχήματος. Στην πραγματικότητα, εάν οι τρέχοντες εκσυγχρονισμοί των SBCT συνδέονται με μια βραχυπρόθεσμη επιχειρησιακή ανάγκη, είναι πιθανό ότι μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, η ίδια η έννοια του Stryker Brigade όπως έχει συλληφθεί σήμερα θα κληθεί να εκλείψει ή να εξελιχθεί. σαφέστερα είτε προς ένα μοντέλο αερομεταφερόμενου στρατεύματος είτε προς ένα βαρύτερο μοντέλο μηχανοποιημένου πεζικού.