Οι ισπανικές αρχές ανακοίνωσαν στις 9 Σεπτεμβρίου ότι αναθέτουν στην εταιρεία Indra, που ειδικεύεται στα ενσωματωμένα συστήματα αεροναυπηγικής, το ρόλο του εθνικού επόπτη για το πρόγραμμα FCAS. Θα έχει, μεταξύ άλλων, αποστολή να εγγυηθεί δίκαιη απόδοση στο ισπανικό BITD των επενδύσεων που έκανε η χώρα στο ευρωπαϊκό τριμερές πρόγραμμα μαχητικών 6ης γενιάς.
Αυτή η ανακοίνωση κάθε άλλο παρά ασήμαντη είναι. Πράγματι, η δεύτερη εταιρεία που διεκδίκησε αυτή τη θέση δεν ήταν άλλη από την Airbus DS, η οποία είναι επίσης παρούσα στην Ισπανία με, ειδικότερα, τον κατασκευαστή αεροσκαφών Casa. Ωστόσο, εάν το Airbus DS Spain ειδικεύεται κυρίως στον σχεδιασμό αεροσκαφών, ο Indra εξειδικεύεται στα ενσωματωμένα συστήματα και ο διορισμός του ανατρέπει τις βιομηχανικές ισορροπίες που αναμένονται στο πρόγραμμα, ιδιαίτερα τις φιλοδοξίες του Airbus DS, το οποίο ήδη διασφαλίζει αυτήν την αποστολή για τη Γερμανία.
Πράγματι, η βιομηχανική κοινή χρήση που έχει διαπραγματευτεί μέχρι στιγμής για το πρόγραμμα FCAS έδωσε στην Dassault Aviation κυριαρχία έναντι του αεροναυτικού σχεδιασμού και της Airbus DS έναντι των συστημάτων. Εάν η Ισπανία είχε ορίσει την Airbus DS ως εθνικό συντονιστή, το βάρος του ομίλου θα είχε ενισχυθεί έναντι της Dassault για να αυξήσει το σχετικό βιομηχανικό της μερίδιο και την επιρροή της στον αεροναυπηγικό σχεδιασμό και, στην πραγματικότητα, να συλλάβει περισσότερη δουλειά και τεχνογνωσία. σε αυτόν τον τομέα για τα επόμενα χρόνια. Από την άλλη πλευρά, με τον διορισμό του Indra, η Airbus DS αναγκάζεται να αντιμετωπίσει έναν σημαντικό παράγοντα στα πλαίσια της δικής της εμβέλειας ως εθνικός εκπρόσωπος, γνωρίζοντας ότι ο όμιλος έπρεπε ήδη να προσαρμοστεί στην άφιξη της Thales που επιθυμούσε η Γαλλία.
Εξάλλου, η επιλογή των ισπανικών αρχών είναι απολύτως λογική. Πράγματι, η χώρα δεν έχει τους πόρους για να στοχεύσει, μια μέρα, να κατασκευάσει ένα μαχητικό αεροσκάφος, σε αντίθεση με τη Γερμανία, η οποία βλέπει σε αυτό το πρόγραμμα την ευκαιρία να αυξήσει τις βιομηχανικές της ικανότητες. Στην πραγματικότητα, η Ισπανία, η οποία έχει ήδη μια προνομιακή θέση στον σχεδιασμό και την κατασκευή των στρατιωτικών μεταφορικών αεροσκαφών του ευρωπαϊκού κατασκευαστή, προτιμά να τοποθετηθεί σε πιο υποσχόμενους, επειδή πιο ανοιχτούς, τομείς προμηθευτών τεχνολογιών και συστημάτων επί του σκάφους.
Εάν η ισπανική απόφαση είναι κακή είδηση για το Airbus DS, είναι επίσης άσχημα νέα για την Thales, η οποία πιθανότατα θα δει το πεδίο εφαρμογής της να μειώνεται για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της Μαδρίτης. Ο γαλλικός όμιλος ηλεκτρονικών, που μέχρι τώρα διέθετε όλη την τεχνογνωσία για να σχεδιάσει και να εφαρμόσει τα συστήματα ενός σύγχρονου μαχητικού αεροσκάφους, κινδυνεύει να στερηθεί πολύ σημαντικών διεξόδων για τη βιωσιμότητα της τεχνογνωσίας του, η οποία, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, υπονομεύουν την ικανότητα της Γαλλίας να αναπτύξει μια νέα συσκευή εάν παραστεί ανάγκη. Ωστόσο, η ανάπτυξη ενός BITD τόσο αποτελεσματικό και αυτάρκης όσο το γαλλικό BITD είναι το αποτέλεσμα 70 ετών επενδύσεων και προσπαθειών βιομηχάνων, πολιτικών ηγετών και φορολογουμένων. Το να αφήσουμε αυτή την τεχνογνωσία να μαραζώσει στο βωμό των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών που σπάνια μοιράζονται οι γείτονές μας, κινδυνεύει να ωθήσει τη Γαλλία στις τάξεις των εθνών που έχουν αποξενωθεί από τις αμερικανικές τεχνολογίες.