Για αρκετά χρόνια, το Αμερικανικό Ελεγκτικό Συνέδριο, το Κυβερνητικό Γραφείο Λογοδοσίας ή GAO, είναι πολύ προσεκτικό στις πραγματικές επιδόσεις και τις υπερβολές κόστους του προγράμματος F35. Αλλά πάνω από όλα είναι τα ζητήματα της λειτουργικής διαθεσιμότητας και συντήρησης που βρίσκονται τώρα στο επίκεντρο της κριτικής της, με τη βοήθεια της POGO, η οποία παρακολουθεί με ακρίβεια τις δαπάνες της αμερικανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Μαζί, αυτοί οι δύο οργανισμοί διεξήγαγαν μια μελέτη σχετικά με τη διαθεσιμότητα της κοινής μοίρας επιχειρησιακών δοκιμών, που σταθμεύει στο Edwards AFB στην Καλιφόρνια, συμπεριλαμβανομένης η έκθεση δημοσιεύθηκε στις αρχές Αυγούστου. Και τα αποτελέσματα είναι, μπορούμε να πούμε, καταστροφικά...
Έτσι, οι 23 συσκευές του στόλου εμφανίζουν μόνο πλήρη λειτουργική διαθεσιμότητα, η οποία έχει εξελιχθεί μεταξύ 11 και 5% τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο, αυτή η μοίρα επωφελείται από πρόσθετο προσωπικό συντήρησης και μια προνομιακή ροή για πρόσβαση σε ανταλλακτικά έναντι επιχειρησιακών μοιρών και θα πρέπει, σύμφωνα με τον διευθυντή δοκιμών του Πενταγώνου, να επιτύχει διαθεσιμότητα 80% για την προμελέτη που αναμένεται στις επιχειρησιακές μονάδες . Αυτά τα στοιχεία αποκαλύπτονται επίσης σε μια πολύ κακή στιγμή, μόλις λίγους μήνες πριν από την έναρξη της μαζικής παραγωγής, η οποία επρόκειτο να ξεκινήσει αυτό το φθινόπωρο, και η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. Είναι δύσκολο να δούμε πώς οι αμερικανικές στρατιωτικές αρχές θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν μια τέτοια απόφαση όταν η συσκευή παρουσιάζει τέτοιες επιχειρησιακές αστοχίες.
Αυτά τα πολύ κακά στοιχεία είναι το αποτέλεσμα, όπως συμβαίνει συχνά, αρκετών συνακόλουθων παραγόντων, καθένας από τους οποίους μειώνει τη διαθεσιμότητα συσκευών: πολύ υψηλό ποσοστό βλάβης, μακρά και πολύπλοκη συντήρηση, δυσκολία στην προμήθεια ανταλλακτικών, έλλειψη ωριμότητας ορισμένων τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται κ.λπ. Εάν ένα σύνθετο πρόγραμμα όπως ένα μαχητικό αεροσκάφος αντιμετωπίζει γενικά αυτά τα προβλήματα στη φάση ανάπτυξής του, το F35 δεν φαίνεται να μπορεί να τα ξεπεράσει, παρά τα σχεδόν 500 αεροσκάφη που έχουν ήδη κατασκευαστεί και παραδοθεί. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ορισμένα από αυτά τα προβλήματα, όπως ο αριθμός των αστοχιών πολύ υψηλότεροι από αυτούς που παρατηρούνται σε άλλες συσκευές, δεν φαίνεται να βρίσκουν λύση, παρά το γεγονός ότι έχουν εντοπιστεί εδώ και αρκετά χρόνια, και ότι αρκετές εκδόσεις του F35 έχουν περάσει από εκεί.
Μπορούμε λοιπόν να αναρωτηθούμε εάν, όπως και άλλα πρόσφατα προγράμματα, το F35 δεν θα είχε ξεπεράσει ένα ορισμένο όριο τεχνολογικής σταθερότητας, πέραν του οποίου καθίσταται αδύνατο μέσω διορθωτικών μέτρων να αποκατασταθεί η κατάσταση, χωρίς να προκληθούν νέες δυσλειτουργίες. Μπορούμε να θυμηθούμε, σε άλλη κλίμακα, το λογισμικό Louvois που δεν μπόρεσε ποτέ να φτάσει σε ικανοποιητικό λειτουργικό επίπεδο, σε σημείο που αποφασίστηκε καθαρά και απλά η αντικατάστασή του. Αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται ιδιαίτερα στη μηχανική λογισμικού, και ιδιαίτερα στην υπερβολική υλοποίηση ERP, όταν ο αριθμός των μονάδων υπερβαίνει ένα όριο πέρα από το οποίο καθίσταται αδύνατη η αποτελεσματική μοντελοποίηση της λογικής αρχιτεκτονικής του συστήματος. Αυτό το κατώφλι εξελίσσεται προφανώς, καθώς ο χρόνος συχνά φέρνει νέες λογικές προσεγγίσεις και νέα παραδείγματα για να ρυθμίσει τη λογική δομή του προγράμματος, προκειμένου να αυξήσει τις ικανότητες επεξεργασίας και αλληλεπίδρασής του. Αλλά με μια δεδομένη δομή, είναι αμετάβλητο, ακόμη και αυξάνοντας τεχνητά την επεξεργαστική ισχύ του συστήματος, με το όριο να είναι λογικό και όχι φυσικό.
Εάν αυτό ισχύει για το F35, αυτό θα σήμαινε ότι το αεροσκάφος δεν θα μπορέσει ποτέ να επιλύσει αποτελεσματικά τα τρέχοντα προβλήματά του και ότι θα καταδικαστεί να προσφέρει μόνο χαμηλή λειτουργική διαθεσιμότητα, με υψηλό κόστος συντήρησης και πολύ περιορισμένη επιχειρησιακή ανθεκτικότητα. συμβάλλοντας σε μια πολύ μαζική αποδυνάμωση της επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας μεγάλου μέρους του δυτικού μαχητικού αεροπορικού στόλου. Δεν έχει σημασία, υπό αυτές τις συνθήκες, το stealth της συσκευής ή οι εξαιρετικές δυνατότητες σύντηξης δεδομένων της, εάν δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει έναν σταθερό λειτουργικό ρυθμό.
Με περισσότερα από 250 δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν ήδη επενδυθεί, το πρόγραμμα F35 συχνά παρουσιάζεται ως «πολύ μεγάλο για να αποτύχει», σύμφωνα με την καθιερωμένη αγγλοσαξονική έκφραση. Αλλά σε αυτούς τους καιρούς των ανανεωμένων μεγάλων εντάσεων σε πολλά θέατρα, η επιστροφή μιας ορισμένης κούρσας εξοπλισμών, μια λογική πυρηνικής ρητορικής που εμφανίζεται ξανά, στοιχηματίζοντας το μέλλον της Δύσης σε μια συσκευή που γνωρίζουμε ότι παρουσιάζει σημαντικά ελαττώματα, δεν αντιπροσωπεύει σημαντικό κίνδυνο πολύ πέρα από τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που διακυβεύονται εδώ;