Το θέμα της σκληρής κριτικής στον Ρήνο, το γαλλογερμανικό βιομηχανικό μοίρασμα γύρω από το άρμα μάχης του μέλλοντος –το κύριο όχημα μάχης εδάφους (MGCS)– αμφισβητείται από ορισμένους Γερμανούς βουλευτές που δεν διστάζουν να ασκήσουν πίεση στο Βερολίνο να σταματήσει κάθε διαπραγμάτευση με τη Γαλλία. Μια βαθιά πηγή ανησυχίας για τη γαλλική κυβέρνηση, ο κίνδυνος αυτού του προγράμματος θα επηρεάσει άμεσα τη βιωσιμότητα του Future Air Combat System (FCAS), ενός έργου απαραίτητου για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας.
Η γαλλογερμανική πολιτική συμφωνία για το FCAS και το MGCS προέβλεπε δίκαιη κατανομή για τους βιομήχανους και στις δύο πλευρές του Ρήνου: για τη Γαλλία, ηγεσία στο αεροπορικό πρόγραμμα - με την Dassault ως κύριο ανάδοχο για την υλοποίηση του Μαχητής Νέας Γενιάς (NGF) – και για τη Γερμανία, έλεγχος του χερσαίου προγράμματος μέσω της εταιρείας KNDS, η οποία συγκεντρώνει τη γαλλική Nexter και τη γερμανική KMW. Η κοινή βάση αυτής της κοινής χρήσης βασίστηκε επομένως στην ιδέα μιας ισορροπημένης διανομής. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας αποδεικνύεται κάτι παραπάνω από δύσκολη, καθώς οι ρίζες αυτού του ατέρμονου ατοπήματος βρίσκονται στη γερμανική πλευρά.
Μάλιστα, η πρόταση των γαλλογερμανικών αρχών για μερίδιο 50% για την Nexter, 25% για την KMW και 25% για τη Rheinmetall απορρίφθηκε από την τελευταία. Έκτοτε, ηγούμενος του ενεργού λόμπι εντός της Bundestag, ο βιομήχανος της Ρηνανίας κατάφερε να πείσει ορισμένους από τους Γερμανούς βουλευτές ότι το KNDS δεν υποστήριξε επαρκώς το γερμανικό μερίδιο στο MGCS. Ο τελευταίος διέταξε στη συνέχεια τη γερμανική κυβέρνηση να « παύση όλων των διαπραγματεύσεων με τη Γαλλία σχετικά με μελλοντικά κοινά προγράμματα, στον αέρα και την ξηρά, εφόσον η Rheinmetall δεν αποκτήσει πλειοψηφικό μερίδιο στο κεφάλαιο της KNDS ". Λαμβανομένων υπόψη των γεγονότων, φαίνεται κάτι παραπάνω από δύσκολο να υποστηριχθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός: όχι μόνο η KNDS ανήκει κατά 50% στη βιομηχανική KMW, αλλά η Rheinmetall ανήκει κατά 29% σε αμερικανικά συνταξιοδοτικά ταμεία, τους βασικούς μετόχους του ομίλου του Ντίσελντορφ. Επομένως, μιλάμε για έναν βιομηχανικό όμιλο ετερογενών δραστηριοτήτων που δεν είναι τόσο «γερμανικός» όσο ισχυρίζεται ότι είναι.
Επιπλέον, η επίθεση που ξεκίνησε η Rheinmetall για να πάρει τον έλεγχο του KNDS έχει περιπλέξει σημαντικά το πλαίσιο. Αυτή η προσέγγιση αντικατοπτρίζει τις πολύ «εντάσεως κεφαλαίου» προθέσεις του βιομήχανου που, μέσω αυτής της δράσης, φιλοδοξεί πάνω απ' όλα να δημιουργήσει αξία για τους μετόχους του ενισχύοντας παράλληλα τη θέση του εντός του MGCS για να ανεβάσει έτσι την αλυσίδα αξίας του μεταποιητικού τομέα. German Defense . Αυτή θα ήταν αναμφίβολα μια επιχείρηση της οποίας θα ήταν ο κύριος –αν όχι ο μοναδικός– ωφελούμενος, διότι θα κατάφερνε να πάρει τον έλεγχο της γαλλογερμανικής εταιρείας KNDS, εις βάρος των γαλλικών συμφερόντων και σε περιφρόνηση του γαλλογερμανικού ισορροπία..
Λογικά, το γαλλικό κράτος απάντησε αρνητικά στις καπιταλιστικές φιλοδοξίες της Rheinmetall και η υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Florence Parly, ξεκαθάρισε ότι ήταν επομένως αδιανόητο». να υποτάξει την ομαλή λειτουργία ενός προγράμματος όπως το άρμα μάχης του μέλλοντος σε συμφέροντα ιδιωτών μετόχων και ιδιοκτησίας ».
Έτσι, η φωτιά που άναψε η Rheinmetall δεν πρόκειται να σβήσει και κινδυνεύει να επηρεάσει τη δομική ισορροπία του FCAS. Σε ένα ενημερωτική έκθεση για την ευρωπαϊκή άμυνα από το γαλλικό κοινοβούλιο, οι γερουσιαστές Ronan Le Gleut (LR) και Hélène Conway-Mouret (PS) έκριναν « απαραίτητο να προειδοποιηθούν όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτό το θέμα σήμερα για τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η προσέγγιση σε αυτά τα δύο έργα που είναι απαραίτητα για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας » ενώ τονίζει ότι « αυτή η λογική της βιομηχανικής κατάκτησης δεν μπορεί να υποστηριχθεί σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πλαίσιο, και όπου οι τεχνολογικές και βιομηχανικές προκλήσεις θα είναι ήδη σημαντικές ».
Επιλέγοντας να προχωρήσουν σε βιομηχανικό επιμερισμό μεταξύ προγραμμάτων και όχι σε ένα μόνο πρόγραμμα, η Γαλλία και η Γερμανία το έχουν εφαρμόσει μια διαρθρωτική ισορροπία που σήμερα αποδεικνύεται πολύ ασταθής, απειλητικές στην πραγματικότητα άξονας προτεραιότητας της γαλλικής αμυντικής βιομηχανικής πολιτικής, δηλαδή η γαλλογερμανική συνεργασία.
Άξελ Τρίνκιερ – Ειδικός σε θέματα ευρωπαϊκής άμυνας