Στις 4 Αυγούστου 2019, ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν ανακοίνωσε, πριν από συνάντηση με αμερικανική αντιπροσωπεία, ότι εξέταζε νέα στρατιωτική επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε κατά του κουρδικού YPG στη βόρεια Συρία, προκαλώντας κύμα ανησυχίας στις δυνάμεις του συνασπισμού που είναι παρόντες στην περιοχή, ιδιαίτερα στις αμερικανικές. Πράγματι, μια τέτοια επίθεση θα έβλαπτε σημαντικά τις προσπάθειες που στοχεύουν στην εξάλειψη των τελευταίων προμαχώνων του Ισλαμικού Κράτους που είναι ακόμα παρόντες στη χώρα και θα μπορούσε να οδηγήσει στην απελευθέρωση περισσότερων από 10.000 αιχμαλώτων που συνελήφθησαν από τις κουρδικές δυνάμεις, οι οποίοι πιθανότατα θα ενταχθούν στο τρομοκρατικό κίνημα. μόλις απελευθερώθηκε.
Η τουρκική απόφαση βασίζεται στους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των Συριακών Πεσμεργκά του YPG και του κουρδικού κινήματος ανεξαρτησίας PKK, που θεωρείται τρομοκρατικό από την Άγκυρα όπως και από την πλειοψηφία των δυτικών πρωτευουσών. Οι τουρκικές αρχές είχαν συμφωνήσει να αναθέσουν στην Ουάσιγκτον τη λύση του προβλήματος με τη δημιουργία μιας «ουδέτερης ζώνης», αλλά αντιμέτωπες με την έλλειψη αποτελεσμάτων μετά από σχεδόν έξι μήνες διαπραγματεύσεων, απειλούν τώρα να επέμβουν άμεσα για να «διασφαλίσουν την ασφάλεια». στα σύνορα με τη Συρία.
Ταυτόχρονα, τοΗ 18η Έκθεση της Γενικής Επιθεώρησης του Πενταγώνου για την Επιχείρηση Inherent Resolve, παρουσιάζει μια κατάσταση που απέχει πολύ από το να σταθεροποιηθεί στη Συρία όπως στο Ιράκ, μια αποσταθεροποίηση που τονίζεται, σύμφωνα με την έκθεση, από την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων. Έτσι, το Ισλαμικό Κράτος, κάθε άλλο παρά εξαλείφθηκε, έχει εξελιχθεί σε αντάρτικες τακτικές, αυξάνοντας τις απαγωγές, τον εκβιασμό και τις δολοφονίες, για να διατηρήσει τα μέσα του. Μια εισροή μαχητών από τις κουρδικές φυλακές θα μπορούσε γρήγορα να δημιουργήσει ένα κύμα ισχύος ικανό να αντιστρέψει την τρέχουσα τάση. Επιπλέον, η έκθεση τονίζει την ένταση των εντάσεων μεταξύ των διαφορετικών παραγόντων της σύγκρουσης, έως τώρα λιγότερο ή περισσότερο συμμάχων, και οι οποίοι βρίσκονται πλέον εμπλεκόμενοι σε αυξανόμενους ανταγωνισμούς. Ιδιαίτερα επισημαίνεται ο ρόλος του Ιράν, οι δυνάμεις του ενεργούν όλο και πιο ανοιχτά προς τους δικούς τους στόχους και την ατζέντα τους, μερικές φορές εις βάρος των «συμμάχων» τους.
Η έκθεση υπογραμμίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι το Ισλαμικό Κράτος επανεμφανίστηκε πολύ γρήγορα καθώς η αμερικανική υποστήριξη προς τις ιρακινές και τις ελεύθερες συριακές δυνάμεις μειώθηκε. Στην πραγματικότητα, παραμένουν σήμερα μεταξύ 15.000 και 18.000 μέλη του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία, συμπεριλαμβανομένων πολλών μαχητών, σε θέση αντάρτικου, έτοιμα να εκμεταλλευτούν τις παρατηρούμενες αδυναμίες των αντιπάλων τους. Ταυτόχρονα, η αποχώρηση των ΗΠΑ από ορισμένες περιοχές του Ιράκ φαίνεται να συνοδεύεται από ταχεία αποτυχία βασικών δημόσιων υπηρεσιών, είτε για την απόκτηση εγγράφων ταυτότητας είτε για αστυνομικές αποστολές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, μια τουρκική επίθεση θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πυροκροτητής για να βάλει ξανά φωτιά στην περιοχή, με τις συνέπειες που γνωρίζουμε, ιδιαίτερα στη διεθνή τρομοκρατία, αλλά και στην κίνηση των προσφύγων προς την Ευρώπη. Η Άγκυρα προφανώς το γνωρίζει πολύ καλά και η απειλή επέμβασης στη βόρεια Συρία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πάνω από όλα ένα επιχείρημα που αποσκοπεί στην έναρξη μιας ορισμένης μορφής εξομάλυνσης των σχέσεων της χώρας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά τις εντάσεις. που περιέβαλλε την απόκτηση του S400 και οι γύρω εκμετάλλευση των κυπριακών αποθεμάτων φυσικού αερίου. Δεν θα ήταν έκπληξη να δούμε, τις επόμενες εβδομάδες, μια ανατροπή στην κατάστασηεμπάργκο πώλησης F35 στην τουρκική αεροπορία, ή τη διαπραγμάτευση ενός μνημονίου για την εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, ενάντια στον περιορισμό των στρατιωτικών πρωτοβουλιών στη βόρεια Συρία.