Εκτός και αν ζείτε στη Βόρεια Κορέα ή στον Δία, δεν θα μπορούσατε να χάσετε την τελετή για την (μη) εκτόξευση του νέου υποβρυχίου πυρηνικής επίθεσης του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, του Suffren, της πρώτης μονάδας της κατηγορίας του που θα έχει 6.
Αυτή η εκτόξευση, η οποία προκαλεί μεγάλο θόρυβο στα μέσα ενημέρωσης, είναι πράγματι μια καθοριστική στιγμή, για το Γαλλικό Ναυτικό που πρέπει να αντικαταστήσει το SSN Rubis, για το Naval Group και το γαλλικό BITD που δείχνει την τεχνολογική του υπεροχή, και για τη χώρα που παραμένει η λέσχη πολύ κλειστή των εθνών ικανών να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν πυρηνικά υποβρύχια, τα οποία είναι τελευταίας γενιάς, και η οποία περιορίζεται στα 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Το Suffren είναι, πάνω απ' όλα, ένα τεχνολογικό θαύμα, που ενσωματώνει όλη την εμπειρία που έχει αποκτήσει η Naval Group, η Thales, η MBDA και ολόκληρο το τεχνολογικό οικοσύστημα που έχει συμμετάσχει στην κατασκευή του κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, καθώς και τα διάφορα προγράμματα που κυμαίνονται από το Daphnée έως το Triomphant. , συμπεριλαμβανομένων των Agosta, Rubis, Redoutable και Scorpène. Είναι επίσης ένα όπλο υψηλής ακρίβειας για τα πληρώματα του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, τα οποία θα μπορούν να συναγωνιστούν, ακόμη και να ξεπεράσουν, το βρετανικό Astute και το αμερικανικό Virginia.
Είναι επιτέλους ένα πολιτικό εργαλείο, μέσω της ικανότητάς του να παραμένει βυθισμένο για αρκετούς μήνες, με ασυναγώνιστη ακουστική διακριτικότητα ακόμη και σε ταχύτητα πλεύσης, νέας γενιάς βυθομετρητές και συστήματα επικοινωνίας και την ικανότητα να εκτοξεύει πυραύλους κρουζ MdCN, επομένως να χτυπά διακριτικά οποιονδήποτε στόχο βρίσκεται σε απόσταση 1000 km από ωκεανό ή ανοιχτή θάλασσα.
Πάνω απ' όλα όμως, η εκτόξευση του Suffren σηματοδοτεί, σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, το ειδικό καθεστώς της Γαλλίας και συμβολίζει τις προσπάθειες ανοικοδόμησης των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας, οι οποίες παραμελήθηκαν για πολύ καιρό. Υπό αυτή την έννοια, έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν η Ευρώπη της Άμυνας παλεύει να βρει ένα μοντέλο, και όταν οι φωνές στη Γερμανία πιστεύουν ότι η Γαλλία πρέπει να μεταφέρει την έδρα της ως Μόνιμο Μέλος στο Συμβούλιο Ασφάλειας. Γιατί δεν είναι οι συνδυασμένες προσπάθειες του Ντε Γκωλ και του Τσόρτσιλ να επιβάλλουν τη Γαλλία στο στρατόπεδο των νικητών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που δικαιολογούν αυτή τη θέση, αλλά μάλλον οι 4 SSBN Triomphant, οι 2 μοίρες Rafale του αεροπορικού συστατικού της αποτροπής, το PAN Charle de Gaulle, το μόνο μη αμερικανικό πυρηνικό αεροπλανοφόρο που πλέει στις θάλασσες του πλανήτη, το FOT ικανό να προβάλει μια ταξιαρχία σε λίγες μέρες για να ειρηνεύσει το Μάλι και το Suffren και τα 5 του αδελφές -πλοία, που δικαιολογούν τη γαλλική θέση σε αυτό το κλειστό κλαμπ. Ούτε η Γερμανία, ούτε καμία χώρα της ΕΕ (εκτός από τους Βρετανούς και τη Γαλλία), ούτε καν η ΕΕ έχουν σήμερα καμία από αυτές τις δυνατότητες.
Η ανοικοδόμηση της γαλλικής στρατιωτικής ισχύος χρειάζεται σύμβολα για να στείλει ξεκάθαρα μηνύματα στον Κόσμο και στο Έθνος. Και η εκτόξευση του Suffren είναι ένα υπέροχο σύμβολο.