Μπορούμε πράγματι να θέσουμε το ερώτημα, ενόψει των προειδοποιήσεων που έκανε ο Guillaume Poupard με την ευκαιρία της 10ης επετείου από τη δημιουργία της ANSSI, της Εθνικής Υπηρεσίας για την Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων, ενός κρατικού φορέα που είναι υπεύθυνος για τη μελέτη και την πρόβλεψη κυβερνοαπειλών που στοχεύουν τη χώρα και παροχή αποτελεσματικών απαντήσεων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, πέρα από τις αποδεδειγμένες απειλές που προέρχονται από άλλα κράτη, ορισμένες ομάδες μαφίας θα είναι σύντομα σε θέση (καταλαβαίνω «τώρα») να καταφέρουν βίαια χτυπήματα στη χώρα μέσω στοχευμένων επιθέσεων στον κυβερνοχώρο, ιδίως κατά τραπεζικών δικτύων ή ενέργειας, ή χειρότερα , στοχεύοντας στρατηγικές υποδομές, όπως πυρηνικούς σταθμούς ή φράγματα ηλεκτρικής ενέργειας. Με άλλα λόγια, ομάδες ανεξάρτητες από ένα κρατικό πλαίσιο θα μπορούσαν ήδη, ή θα είναι σύντομα, σε θέση να διεξάγουν πολεμικές επιχειρήσεις στην εθνική επικράτεια και επομένως να πουλήσουν αυτή την ικανότητα στους πλειοδότη, είτε πρόκειται για τρομοκρατική ομάδα είτε για κράτος που θέλει να αποστασιοποιηθεί από την επίθεση.
Εάν ο προϋπολογισμός της ANSSI αυξήθηκε από 80 εκατομμύρια ευρώ σε 100 εκατομμύρια ευρώ σε 4 χρόνια και το εργατικό δυναμικό της αυξήθηκε από 350 σε 600 υπαλλήλους, αυτά τα στοιχεία φαίνονται πολύ ασήμαντα, γνωρίζοντας ότι ο οργανισμός είναι υπεύθυνος για την προστασία μιας οικονομίας 68 εκατομμυρίων ατόμων που ζουν για την η συντριπτική πλειονότητα σε μια μορφή στενής ροής κατανάλωσης, την οποία και ο παραμικρός κόκκος άμμου θα μπορούσε να εκτροχιάσει. Σε αυτό, οι επανειλημμένες και έντονες προειδοποιήσεις της κυρίας Πούπαρντ θυμίζουν τις προβλέψεις της Κασσάνδρας στον πατέρα της Πρίαμο, γνωρίζοντας ότι δεν θα εισακούστηκε ποτέ, παρά το χάρισμά της για προειδοποίηση.
Πέρα από την ευπάθεια στον κυβερνοχώρο, για την οποία οι παρατηρήσεις του G. Poupard αφήνουν ελάχιστες αμφιβολίες, είναι επομένως η συνολική εθνική ανθεκτικότητα που διακυβεύεται τώρα. μπορεί εύκολα να φανταστεί σε ποιο βαθμό η χώρα δεν θα ήταν σε θέση να οργανωθεί για να απαντήσει σε μια επίθεση.
Με άλλα λόγια, εάν η αποστολή της ANSSI πρέπει προφανώς να ενισχυθεί και μαζικά, ώστε να ευθυγραμμιστούν τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν με την πραγματικότητα των απειλών και των κινδύνων που ανακύπτουν, φαίνεται απαραίτητο να ξεκινήσει ταυτόχρονα δράση που αποσκοπεί στην ενίσχυση της εθνικής λαϊκής ανθεκτικότητας, όπως η σουηδική η κυβέρνηση έκανε πριν από λίγους μήνες, ή ο Πρόεδρος Πούτιν πριν από δύο χρόνια, απαιτώντας από τις ρωσικές επιχειρήσεις, τις δημόσιες υπηρεσίες και τους πολίτες να είναι σε θέση να λειτουργούν σε αυτόνομο υποβαθμισμένο τρόπο που αντιστοιχεί σε μια κατάσταση πολέμου.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, και μερικές φορές οι γονείς μας, είχαν αυτό το αντανακλαστικό όταν κρατούσαν ένα μεγάλο απόθεμα ζάχαρης, λαδιού, ζυμαρικών/ρυζιού/πουρέ στα ντουλάπια και χαρτονομίσματα στο ντουλάπι. Οι σημερινές γενιές, από την άλλη πλευρά, καμία από τις οποίες δεν έχει βιώσει καιρό πολέμου, είναι αποσυνδεδεμένες από αυτές τις προφυλάξεις. Τα μη ευπαθή αποθέματα τροφίμων των γαλλικών νοικοκυριών (συμπεριλαμβανομένου του δικού μου, σημείωση του συντάκτη) σπάνια ξεπερνούν μερικές ημέρες και πολύ λίγοι έχουν τα μέσα να αντισταθμίσουν την απουσία ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και ακόμη λιγότερο πόσιμου νερού.
Καθώς οι παγκόσμιες εντάσεις συνεχίζουν να αυξάνονται, δεν φαίνεται λογικό να κάνουμε ένα τέτοιο βήμα, ώστε να μην χρειαστεί να παραδοθούμε χωρίς μάχη, αν χρειαστεί;