Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι ο Πρόεδρος Τραμπ χρησιμοποίησε το προεδρικό του προνόμιο για να εξουσιοδοτήσει την εκτέλεση συμφωνιών όπλων με τη Σαουδική Αραβία του πρίγκιπα Μπιν Σαλμάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλους περιφερειακούς συμμάχους, συνολικού ποσού 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το μέτρο αυτό δικαιολογείται από την αμερικανική κυβέρνηση από τους αυξημένους κινδύνους συγκρούσεων στην περιοχή με το Ιράν. Παράλληλα, οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις θα ενισχύσουν την παρουσία τους στην περιοχή, στέλνοντας περίπου 1000 επιπλέον άνδρες, προκειμένου να ενισχύσουν τις αμυντικές δυνατότητες των στρατευμάτων που έχουν ήδη αναπτυχθεί εκεί.
Αυτή η ανακοίνωση, όσο εντυπωσιακή και αν είναι, δείχνει ότι, σε αντίθεση με ορισμένες αναλύσεις και βιαστικές δηλώσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν καμία πρόθεση να επέμβουν άμεσα εναντίον του Ιράν. Πρέπει να πούμε ότι μια τέτοια παρέμβαση θα ήταν πολύ επικίνδυνη και επιπλέον πολύ περίπλοκη. Εάν η ιρανική στρατιωτική ισχύς είναι προφανώς εντός της εμβέλειας της στρατιωτικής δύναμης των ΗΠΑ, αρκετοί παράγοντες συνηγορούν ενάντια σε μια τέτοια επέμβαση:
- Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κανέναν σύμμαχο που πιθανόν να επιτρέψει στο έδαφός τους να χρησιμοποιηθεί για τη διεξαγωγή χερσαίας επιχείρησης κατά του Ιράν, και ιδιαίτερα όχι του Ιράκ, του οποίου η σιιτική κυβέρνηση έπαιρνε πάντα ουδέτερη ή και καλοπροαίρετη θέση έναντι του Ιράν.
- Μια καθαρά αεροπορική εκστρατεία δεν θα είχε ικανοποιητικά προβλέψιμα αποτελέσματα, εκτός από τη ριζοσπαστικοποίηση ολόκληρου του ιρανικού πληθυσμού, καθώς και όλων των Σιιτών στον κόσμο.
- Τέλος, και κυρίως, αυτό θα ανάγκαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναπτύξουν και να συγκεντρώσουν πόρους στη Μέση Ανατολή, ενώ αγωνίζονται να συγκρατήσουν ταυτόχρονα την άνοδο της κινεζικής και της ρωσικής ισχύος.
Εδώ και δύο χρόνια, η ζήτημα διπλού μετώπου εστιάζει την προσοχή σημαντικού τμήματος του Πενταγώνου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν ήδη μεγάλη δυσκολία να επέμβουν κατά της Κίνας και της Ρωσίας ταυτόχρονα. μια παρέμβαση κατά του Ιράν θα στερούσε μηχανικά τη χώρα από την ικανότητά της να επέμβει εναντίον του ενός ή του άλλου από αυτούς τους δύο αντιπάλους, αφήνοντας το Πεκίνο ή τη Μόσχα ελεύθερα να αναπτύξουν κατά το δοκούν. Επιπλέον, σε μια τέτοια υπόθεση, είναι περισσότερο από πιθανό η Τεχεράνη να βρει σημαντική στρατιωτική και τεχνολογική βοήθεια από αυτές τις δύο χώρες, με προφανή στόχο να καθηλώσει και να βαλτώσει τις αμερικανικές δυνάμεις σε μια σύγκρουση μεγάλων αποστάσεων. Ως εκ τούτου, η επέμβαση κατά του Ιράν θα αποτελούσε στρατηγικό λάθος για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο την παγκόσμια θέση τους για τις επόμενες δεκαετίες.
Από την άλλη πλευρά, τίποτα δεν εμποδίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες να εφαρμόσουν μια σύγκρουση μέσω αντιπροσώπων, παρέχοντας όπλα, πυρομαχικά και οικονομική βοήθεια σε χώρες που ενδέχεται να χτυπήσουν το Ιράν, με την ελπίδα να ρίξουν το καθεστώς των Μουλά. Η Σαουδική Αραβία, με τους συμμάχους της στα Εμιράτα και το Κουβέιτ, και πιθανώς την υποστήριξη των Αιγυπτίων, θα μπορούσε να πρωτοστατήσει σε αυτή τη δράση. Όμως, αν και διαθέτουν σημαντικούς πόρους, οι δυνάμεις των χωρών του Κόλπου δεν έχουν συχνά επιδείξει μεγάλες στρατιωτικές ιδιότητες. Οι Ισραηλινοί, από την άλλη, επέδειξαν πάντα εξαιρετική μαεστρία στις στρατιωτικές τεχνικές και μεγάλη μαχητικότητα. Επιπλέον, οι επανειλημμένες επιθέσεις που πραγματοποιεί η Χεζμπολάχ εναντίον ισραηλινών παραμεθόριων πόλεων είναι συνέπεια της αυξημένης υποστήριξης από το Ιράν και της σαφής ενίσχυσης των ιρανικών δυνάμεων στη Συρία. Αλλά μια ισραηλινή επίθεση στο Ιράν θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ανανεωμένο μίσος κατά του εβραϊκού κράτους στην αραβική χερσόνησο, όπως και σε ολόκληρη την περιοχή. Τέλος, και δυστυχώς για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτοί οι δύο σύμμαχοι δεν μπορούσαν να συμμαχήσουν ανοιχτά ούτε εναντίον του Ιράν, μια τέτοια συμμαχία είναι πιθανό να βάλει φωτιά σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Φαίνεται λοιπόν ότι παρά την προσβλητική ομιλία του Προέδρου Τραμπ και της κυβέρνησής του προς το Ιράν, οι πραγματικές επιλογές της Ουάσιγκτον σε αυτό το θέμα είναι περισσότερο από μειωμένες, η μόνη ρεαλιστική δράση περιορίζεται στη στήριξη που παρέχεται στο Ιράν. Η Σαουδική Αραβία και οι σύμμαχοί της, ελπίζουν να μην να προκαλέσει την υποστήριξη της Κίνας ή/και της Ρωσίας στο Ιράν.
Αυτό ακριβώς είναι το νόημα των ανακοινώσεων του Αμερικανού προέδρου.