Μόλις ήταν η απόφαση του Προέδρου Τραμπ, περιμένοντας με ανυπομονησία, να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Συνθήκη INF, και την εξίσου άμεση ανταπόκριση από τη Μόσχα να κάνει το ίδιο, από τις πρώτες δηλώσεις και ανακοινώσεις, δείχνοντας ότι αυτό το συμπέρασμα δεν ήταν παρά έκπληξη .
Από τη μία πλευρά, υπάρχει η παραδοσιακή ανταλλαγή ευγενών μεταξύ των δύο στρατοπέδων, το καθένα κατακλύζει το άλλο για αυτήν την αποτυχία. Από την αμερικανική πλευρά, συνεχίζουμε κατηγορώ τη Ρωσία σχετικά με το σύστημα Novator, αλλά και για να φέρει κατηγορίες ή υποψίες για άλλα συστήματα, που θεωρούνται πιθανώς παραβίαση της συνθήκης, όπως το σύστημα Iskander. Από τη ρωσική πλευρά, δεν έχουμε μείνει έξω, κατηγορώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι είναι επίσης κατά παράβαση της συνθήκης για 20 χρόνια, και για την ανάπτυξη ήδη οπλικών συστημάτων που υπερβαίνουν το όριο των 500 χλμ., που ορίζεται από τη συνθήκη.
Αλλά πάνω από όλα είναι οι ανακοινώσεις για την ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων που δείχνουν ότι όλα αυτά ήταν σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενα. Από τη ρωσική πλευρά, εκτός από το Novator, ο κάτοικος Πούτιν εξουσιοδότησε τον Υπουργό Άμυνας να αναπτύξει υπερηχητικά βαλλιστικά συστήματα μέσης εμβέλειας (1000 έως 5000 km). Το πράγμα απέχει πολύ από το να είναι πέρα από την εμβέλεια των Ρώσων μηχανικών, καθώς ο υπερηχητικός αερομεταφερόμενος βαλλιστικός πύραυλος Kinjal, που έπεσε από το Mig-31, προέρχεται από το σύστημα Iskander εδάφους-εδάφους. Επομένως, θα χρειαστεί πολύ λίγος χρόνος για τη ρωσική βιομηχανία να σχεδιάσει και να παράγει τέτοια συστήματα, ικανά να πλήξουν όλη την Ευρώπη.
Επιπλέον, αυτή η αποχώρηση που αποδίδεται στους Αμερικανούς ακούγεται, από τη ρωσική πλευρά, ως επιβεβαίωση των εχθρικών προθέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ, έναντι της χώρας, και ως νέα αρχή σε έναν ήδη ήδη κούρσα εξοπλισμών. ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια.
Έτσι, κατά την ίδια συνάντηση που μεταδόθηκε από ρωσικά κανάλια, μεταξύ του προέδρου Πούτιν, του υπουργού Εξωτερικών Λαβρόφ και του υπουργού Άμυνας Σόιγκου, ο τελευταίος επιβεβαίωσε στον πρόεδρο ότι το στρατηγικό σύστημα τορπιλών drone Poseidon(γνωστό και με τον κωδικό Stratus-6), είχε ολοκληρώσει τις δοκιμές του.
Η άνευ όρων ευθυγράμμιση του ΝΑΤΟ πίσω από τον Αμερικανό σύμμαχο, αν και δεν προκαλεί έκπληξη, είναι ωστόσο προβληματική. Στην πραγματικότητα, αυτό de facto τοποθετεί τις ευρωπαϊκές χώρες σε μια γραμμή πανομοιότυπη με αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρίς να διαθέτουν τα τεχνολογικά μέσα. Πράγματι, καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν αναπτύσσει επί του παρόντος πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, ενώ καλεί τη Ρωσία να επισημοποιήσει την ανάπτυξη και την ανάπτυξη των δικών της συστημάτων. Ενώ η Ευρώπη προσπαθεί να προχωρήσει προς τη μεγαλύτερη προσοχή της δικής της άμυνας, αυτή η ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, στην πραγματικότητα, θα αυξήσει την εξάρτηση των ευρωπαϊκών χωρών από την προστασία και την τεχνολογία των ΗΠΑ. Μια πιο λεπτή θέση της Συμμαχίας, ή των ευρωπαϊκών μελών της, θα επέτρεπε να μετατοπιστεί το πρόβλημα των βαλλιστικών πυραύλων αυτού του τύπου σε θέατρα όπου είναι ήδη προβληματικοί, όπως στη Μέση Ανατολή και την Ασία.
Χωρίς να επιδεικνύει εφησυχασμό ή μυωπία έναντι της ρωσικής θέσης και της πραγματικής απειλής που συνιστά για την ανατολική πλευρά της ΕΕ, η Ευρώπη καλό θα ήταν να αποστασιοποιηθεί από οποιαδήποτε πρωτοβουλία ανάπτυξης αυτού του τύπου πυραύλων από τις αμερικανικές δυνάμεις στο στην επικράτειά της, ενώ ανοίγει ένα κανάλι διαπραγμάτευσης Ευρώπης-Ρωσίας, για μια συνθήκη INF-Ευρώπης βασισμένη στο ευρωπαϊκό θέατρο, βασιζόμενη, για παράδειγμα, στις αποτρεπτικές ικανότητες Γαλλικά, βλέπε βρετανικά.