Σε πολλές περιπτώσεις, οι δυτικές αρχές αμφισβήτησαν την πραγματικότητα της ικανότητας των κινεζικών βαλλιστικών πυραύλων DF-21 και DF-26 να χτυπήσουν έναν κινούμενο στόχο, ενώ η Κίνα ισχυρίστηκε ότι αυτοί οι πύραυλοι σχεδιάστηκαν για την εξάλειψη των αερομεταφορέων.
Φαίνεται από τις τελευταίες δοκιμές του πυραύλου DF-26 ρίχνει λίγο φως στη λειτουργία της καθοδήγησής του και στην ικανότητά του να αγγίζει ένα κτίριο, όπως ένας αερομεταφορέας. Πράγματι, κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμής, οι ρωσικές δυνάμεις θα είχαν ελέγξει την τροχιά του πυραύλου κατά την πτήση, ώστε να την ανακατευθύνουν προς τον στόχο της. Σύμφωνα με τα προηγμένα στοιχεία, η κεφαλή του DF-26, που έχει 4 επιβλητικές επιφάνειες ελέγχου, μπορεί έτσι να ελεγχθεί κατά τη διάρκεια της τερματικής φάσης του, για να φτάσει με ακρίβεια στον στόχο του.
Με άλλα λόγια, το DF-26 δεν έχει αναζητητή, αλλά ελέγχεται με αεροπορικά, ναυτικά ή διαστημικά μέσα, για να αναπροσαρμόσει την τροχιά του προς τον στόχο του. Και αυτό είναι πολύ λογικό!
Πράγματι, μια βαλλιστική κεφαλή που διεισδύει στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας με πολύ υψηλή ταχύτητα δημιουργεί ένα πλάσμα που εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό τα κύματα του ραντάρ, καθιστώντας τον έλεγχο από τον αναζητητή πολύ δύσκολο. Για να επωφεληθεί από τον έλεγχο τερματικού σταθμού από τον αναζητητή, ο πύραυλος πρέπει επομένως πρώτα να επιβραδύνει, καθιστώντας τον ευάλωτο στα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε λειτουργία.
Για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα, το DF-26 δεν φέρει αναζητητή, αλλά ελέγχεται από μια απομακρυσμένη πηγή, η οποία στέλνει συντεταγμένες κρούσης στον πύραυλο που ενημερώνονται ανάλογα με τις αλλαγές στο στόχο. Δεδομένου ότι ο έλεγχος πραγματοποιείται από το πίσω μέρος του βλήματος, το πλάσμα δεν εμποδίζει τις μεταδόσεις. Επιπλέον, ο πύραυλος δεν μπορεί να «παραπλανηθεί» από τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου των πολεμικών πλοίων.
Αυτό εξακολουθεί να απαιτεί την ύπαρξη ικανών μέσων για την ακριβή παρακολούθηση της θέσης του στόχου και των εξελίξεων του. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο ρόλος των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, των υποβρυχίων ή των δορυφόρων μεγάλης εμβέλειας. Αλλά αυτά τα συστήματα μπορούν να ανιχνευθούν, ή ακόμα και να καταστραφούν, από τη συνοδεία του ίδιου του αεροπλανοφόρου.
Το DF-26 είναι επομένως αποτελεσματικά ικανό να φτάσει σε έναν κινούμενο στόχο, όπως ένα αεροπλανοφόρο σε μεγάλη απόσταση, με το σύστημα να έχει εμβέλεια 4000 km. Όμως, σε περίπτωση σύγκρουσης, η χρήση αυτού του οπλικού συστήματος θα είναι πολύ δύσκολη, γιατί ο αντίπαλος θα φροντίσει πολύ να αποτρέψει την ακριβή θέση του πλοίου του πρωτεύοντος.
Από μόνο του, δεν αντιπροσωπεύει απειλές πολύ διαφορετικές από τις απειλές που υπάρχουν σήμερα, όπως στόλοι υποβρυχίων ή βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας. Και δεν είναι, όπως έχει προταθεί μερικές φορές, η απόλυτη νέμεση που σηματοδοτεί την επικείμενη εξαφάνιση του αεροπλανοφόρου.