Στην έκθεσή της που υποβλήθηκε τον Ιούνιο του 2018, η Βρετανική Επιτροπή Άμυνας εκτίμησε ότι η αναζωπύρωση της απειλής των ρωσικών υποβρυχίωνθα απαιτούσε την ταχεία αύξηση του αριθμού των ανθυποβρυχιακών φρεγατών και αεροσκαφών θαλάσσιας περιπολίας που εφαρμόζει το Βασιλικό Ναυτικό, εκτιμώντας ότι θα ήταν απαραίτητο να υπάρχουν τουλάχιστον 5 πρόσθετες εξειδικευμένες φρεγάτες Type31 ASW και «τουλάχιστον 6 επιπλέον αεροπλάνα P8».
Αυτή η παρατήρηση συμμερίζεται σήμερα ο ναύαρχος James Foggo, διοικητής των ναυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο ρωσικός στόλος υποβρυχίων αύξησε σημαντικά τον όγκο του, με 12 επιθετικά υποβρύχια να μπαίνουν σε υπηρεσία από το 2014, αλλά και ποιοτικά, με τα νέα πυρηνικά επιθετικά υποβρύχια Iassen και τα συμβατικά υποβρύχια Lada και Improved Kilo. Επιπλέον, τα ρωσικά πληρώματα έχουν κερδίσει σε ποιότητα και σκληρότητα, σε σημείο να είναι σήμερα ικανά να ανατρέψουν τους αμυντικούς μηχανισμούς που εφαρμόζει το ΝΑΤΟ.
Έτσι, κατά τη διάρκεια των δυτικών επιδρομών κατά των συριακών χημικών εγκαταστάσεων, δύο ρωσικά συμβατικά υποβρύχια 636.3 (Βελτιωμένο κιλό) φέρεται να εμπόδισαν ένα βρετανικό υποβρύχιο κλάσης Astute να συμμετάσχει στα πλήγματα και να εκτοξεύσει τους πυραύλους Tomahawk του. Ομοίως, οι ρωσικές αρχές «διέρρευσαν» το 2017 μια σειρά φωτογραφιών αμερικανικών κτιρίων που αποδίδονται σε υποβρύχιο τύπου OSCAR το οποίο προφανώς κατάφερε να πλησιάσει πολύ τις στρατηγικές μονάδες των ΗΠΑ.
Η αμερικανική απόφαση να εκτοξεύσει επειγόντως το FFG / Ρωσικό υποβρύχιο.
Πράγματι, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν είχε προβλέψει την επιστροφή μιας σημαντικής πιθανής υποβρυχιακής απειλής και είχε επικεντρώσει τις προσπάθειές του προς έναν στόλο με σημαντική προβολή, αντιαεροπορική και αντιβαλλιστική ισχύ πυραύλων, με τα προγράμματα καταστροφέων Alreigh Burke και Zumwalt και χαμηλή -επιχειρήσεις έντασης, με την ιδέα Littoral Combat Ship. Το ενδιάμεσο τμήμα, που μέχρι τότε αποτελούταν από φρεγάτες OH Perry και Knox, εγκαταλείφθηκε, καθώς το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ πίστευε ότι τα επιθετικά υποβρύχια και η αεροπορία θαλάσσιας περιπολίας θα επαρκούσαν για την αντιμετώπιση όλων των απειλών αυτού του τύπου.
Ωστόσο, σήμερα, μεταξύ των προσπαθειών της Ρωσίας για ανασύσταση μιας κορυφαίας υποβρυχιακής δύναμης και εκείνων της Κίνας για να καλύψει την τεχνολογική της καθυστέρηση σε αυτόν τον τομέα, η απειλή πράγματι έχει επιστρέψει και υπερβαίνει τις δυνατότητες του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί η επιστροφή των συμβατικών υποβρυχίων στο ρωσικό οπλοστάσιο. Αν και αυτά τα υποβρύχια δεν είχαν εξαφανιστεί ποτέ όπως συνέβη στο αμερικανικό, βρετανικό και γαλλικό ναυτικό, αντικαταστάθηκαν από πυρηνικά υποβρύχια, σήμερα αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των νέων υποβρυχίων που τίθενται σε υπηρεσία στο ρωσικό ναυτικό. Και αυτό δεν είναι ένας απλός οικονομικός υπολογισμός.
Πράγματι, αυτά τα μικρά υποβρύχια είναι γνωστό ότι είναι πολύ διακριτικά, ειδικά σε χαμηλή ταχύτητα, πολύ πιο πλεονεκτήματα από ένα πυρηνικό υποβρύχιο, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό τους από την αεροπορία θαλάσσιας περιπολίας, ειδικά όταν λειτουργούν σε μεσαίο ύψος όπως το P8, που δεν επιτρέπει τη χρήση του ανιχνευτή μαγνητικής ανωμαλίας.
Επιπλέον, αυτά τα υποβρύχια Lada και Improved Kilo έχουν πλέον την ικανότητα να εκτοξεύουν πυραύλους κρουζ Kalibr, επιτρέποντάς τους να χτυπούν στόχους σε απόσταση μεγαλύτερη των 1500 km, επεκτείνοντας σημαντικά το εύρος δράσης τους, ενώ ταυτόχρονα οι μπαταρίες αυτών των υποβρυχίων έχουν επίσης κάνει σημαντική πρόοδο, αυξάνοντας την καταδυτική τους αυτονομία.
Εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες του ΝΑΤΟ στο ASW, όπως η εξάρτησή του από την εναέρια δύναμη με τις συσκευές άρνησης πρόσβασης, και εκμεταλλευόμενος αξιόλογο πλεονέκτημα όσον αφορά την τεθωρακισμένη δύναμη, το Ρωσικό Γενικό Επιτελείο δεν εφαρμόζει. Δεν υπάρχουν δόγματα ασύμμετρου πολέμου στη θέση του συμβατικού πολέμου;