Στις 28 Ιουνίου 2011, το τελευταίο αεροσκάφος θαλάσσιας περιπολίας της Βρετανίας Nimrod αποσύρθηκε χωρίς αντικατάσταση, η αρμοδιότητα θυσιάστηκε στον βωμό της εξοικονόμησης προϋπολογισμού και στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
5 χρόνια αργότερα, οι βρετανικοί στρατοί έπρεπε να παραγγείλουν επειγόντως 8 αντίγραφα της νέας συσκευής ανθυποβρυχιακού πολέμου P9 Poseidon από την Boeing, για να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη ισχύ του ρωσικού υποβρυχίου.
Το P8 έχει πολύ καλύτερες επιδόσεις από το Nimrod MR2 που αποσύρθηκε πριν από μερικά χρόνια, συμπεριλαμβανομένης πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας και πολύ βελτιωμένης ικανότητας ανίχνευσης. Αυτά τα κέρδη επιδόσεων κατέστησαν δυνατή, σύμφωνα με το βρετανικό Γενικό Επιτελείο, να αντισταθμιστεί η μείωση του αριθμού των αεροσκαφών, από 21 σε 9.
Δυστυχώς, η επιχειρησιακή πραγματικότητα είναι λίγο πιο περίπλοκη από έναν απλό κανόνα του 3, και το άρθρο του Αντιναύαρχου Roberts (επ.), δείχνει ότι οι 9 συσκευές που παραγγέλθηκαν θα είναι πολύ ανεπαρκείςνα διασφαλίσει τις αποστολές που ανατέθηκαν στη θαλάσσια περιπολία, πρωτίστως την προστασία των πυρηνικών πυραύλων υποβρυχίων του Βασιλικού Ναυτικού, της ραχοκοκαλιάς της βρετανικής αποτροπής.
Αυτό το σκεπτικό μας καλεί να αμφισβητήσουμε τις μορφές που καθορίστηκαν κατά την περίοδο μετά την κρίση του 2008, με προφανή επιθυμία να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι στρατιωτικές δαπάνες, που θεωρούνται περιττές από πολλές κυβερνήσεις.
Έτσι, η μετάβαση από 60 F-16 σε 34 αεροσκάφη νέας γενιάς που προβλέπει η βελγική Πολεμική Αεροπορία, όπως συνέβη στη Δανία και την Ολλανδία, θα δημιουργήσει μεγάλα επιχειρησιακά προβλήματα όσον αφορά τη διαθεσιμότητα και τις δυνατότητες προβολής αυτών των μελών του ΝΑΤΟ.
Στη Γαλλία, η μείωση του αριθμού των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας δημιουργεί ήδη προβλήματα ικανότητας προβολής και εκπαίδευσης, ενώ το σχήμα είναι ακόμα πολύ υψηλότερο από τα 185 μαχητικά που στοχεύουν το LBDSN 2013.
Το πρόβλημα δεν αφορά συγκεκριμένα τα αεροσκάφη. Ο ανεπαρκής αριθμός φρεγατών στο Γαλλικό Ναυτικό, που συνδέεται επίσης με την εξαφάνιση του στόλου της Avisos, οδήγησε το Επιτελείο Ναυτικού να αποφασίσει να επιχειρήσει με διπλό πλήρωμα ανά φρεγάτα. Εάν σε καιρό ειρήνης το μέτρο είναι προφανώς αποτελεσματικό, σε καιρό πολέμου, ο αριθμός των φρεγατών θα παραμείνει πολύ ανεπαρκής και η παραμικρή φθορά θα υπονομεύσει σημαντικά τις επιχειρησιακές δυνατότητες του Γαλλικού Ναυτικού.
Το παράδειγμα σύμφωνα με το οποίο η τεχνολογία αντισταθμίζει τους αριθμούς φαίνεται λοιπόν να αγγίζει τα όριά του...