Στη συνέντευξή της στην εβδομαδιαία «Le Point», η υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Florence Parly, ανακοίνωσε ότι οι Βρετανοί άλλαξαν τη θέση τους σχετικά με το έργο stealth drone που επρόκειτο να αναπτυχθεί σε συνεργασία με τη Γαλλία. Έτσι, οι Βρετανοί φαίνεται πλέον να κινούνται προς ένα αναγνωριστικό drone, και όχι ένα drone μάχης, όπως είχε αρχικά οριστεί το έργο. Στην πραγματικότητα, το έργο θα εξελιχθεί προς τον κοινό σχεδιασμό στοιχειωδών δομικών στοιχείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το βρετανικό και το γαλλικό έργο, και όχι πλέον ένα drone κοινό για τις δύο χώρες.
Το έργο stealth combat drone, που ξεκίνησε από τις συμφωνίες του Lancaster House, χρησίμευσε ως πλαίσιο για το σχεδιασμό δύο διαδηλωτών, του Taranis από τη βρετανική πλευρά και του Neuron στη γαλλική πλευρά, που συγκέντρωσε 5 άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία , Ελβετία, Σουηδία και Ισπανία). Ανεστάλη από τις βρετανικές αρχές για ένα χρόνο μετά την ψηφοφορία υπέρ του Brexit, πριν ξεκινήσει εκ νέου πριν από 2 μήνες. Η ανακοίνωση του Υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων είναι λοιπόν μια προφανής απογοήτευση για τη γαλλική πλευρά, η οποία εργάζεται για τη διατήρηση στενών δεσμών μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ στο πλαίσιο της οικοδόμησης της Αμυντικής Ευρώπης.
Αν αυτή η ανακοίνωση είναι απογοήτευση, δεν αποτελεί έκπληξη. Πράγματι, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει γίνει ο άξονας της ευρωπαϊκής στρατηγικής όσον αφορά τα F-35, μια θέση που ενισχύεται από την εκλογική νίκη των κομμάτων που είναι εχθρικά προς το έργο στην Ιταλία.
Ενώ μόλις πριν από λίγους μήνες, πολλές φωνές υψώνονταν σε όλη τη Μάγχη σχετικά με το υπερβολικό κόστος του προγράμματος F-35, σήμερα φαίνεται ότι τόσο η RAF όσο και η βρετανική κυβέρνηση ενεργούν ως ισχυροί εκπρόσωποι πωλήσεων για το αμερικανικό μαχητικό.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ο σχεδιασμός ενός stealth μαχητικού drone, ενός drone που προορίζεται να εισέλθει πρώτα σε μια βαριά αμυντική ζώνη για την εξάλειψη των μέσων ανίχνευσης του εχθρού και της αντιαεροπορικής άμυνας, φαίνεται να είναι μια επίθεση στην υπόσχεση του πελάτη του F-35, η οποία είναι με βάση ακριβώς αυτή την ικανότητα.
Αντίθετα, για τη Γαλλία, η ανάπτυξη ενός μαχητικού drone είναι επιχειρησιακή επιταγή, με σύντομο χρονοδιάγραμμα, αφού πρέπει να τεθεί σε λειτουργία το 2030. Πράγματι, ένα τέτοιο drone θα επιτρέψει RafaleΟι Γάλλοι θα διατηρήσουν αυτή τη βασική ικανότητα να εισέρχονται πρώτοι, ακόμη και μπροστά σε πολύ προηγμένα δίκτυα αντιαεροπορικής άμυνας, όπως το επερχόμενο ρωσικό S500.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο σχεδιασμός των μαχητών drones είναι διαφορετικός από αυτόν των αεροσκαφών μάχης stealth πρώτης γενιάς, όπως το F22 ή το F35, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο τον εντοπισμό τους, ιδιαίτερα από τα ραντάρ στη ζώνη VHF ή UHF. Ωστόσο, αυτά τα ραντάρ αναμένεται να χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο τα επόμενα χρόνια, καθιστώντας το stealth αυτών των αεροσκαφών όλο και λιγότερο αποτελεσματικό.
Από την άλλη, εάν η Γερμανία επιβεβαιώσει την απόφασή της να αντικαταστήσει τα Tornado της με Typhoon, είναι πιθανό να ενταχθεί στο γαλλικό πρόγραμμα, αντιμετωπίζοντας τις ίδιες ανάγκες. Μάλιστα, είναι πιθανό το μαχητικό drone να ενσωματωθεί στο γαλλογερμανικό πρόγραμμα FCAS. Τελικά, το γαλλο-βρετανικό έργο FCAS, το οποίο επρόκειτο να δημιουργήσει ένα αεροσκάφος μάχης stealth και στη συνέχεια ένα μαχητικό αεροσκάφος νέας γενιάς, θα έχει εξελιχθεί στο γαλλογερμανικό πρόγραμμα FCAS, έχοντας ακριβώς την ίδια εμβέλεια...